Αυτή η εμπειρία των Radio Plays είναι για μένα πολύ ελπιδοφόρα, για το πώς μπορεί η τέχνη μας να βρει τον τρόπο, παρ’ όλη τη συνθήκη, να δημιουργήσει κόσμους και ιστορίες, που θα βρουν έναν καινούριο δρόμο για να φτάσουν μέχρι τον «θεατή»/ακροατή, ή ας τον λέμε, γενικά, παραλήπτη. Αυτή τη φορά, ο δρόμος είναι γνωστός από παλιά και λέγεται ραδιοφωνικό θέατρο. Μόνο που τώρα, σ’ αυτή τη «δεύτερη εποχή» του, δεν είναι ούτε αμιγώς «ραδιοφωνικό» (αφού το βάθρο πλέον αλλάζει και λέγεται internet), ούτε αμιγώς «θέατρο» απαραίτητα, αλλά ένας κόσμος που επικοινωνείται  μέσω του ήχου. Νομίζω οι καλλιτεχνικές δυνατότητες που ανοίγονται, σε αυτή τη νέα version ενός παλιού μέσου, είναι πάρα πολλές.

Και αν βρει και το κοινό την παρακολούθηση ενός τέτοιου είδους ενδιαφέρουσα, αν βρει τον τρόπο να απολαύσει την παρακολούθηση μόνο μέσω ακοής, τότε καλλιτέχνες και κοινό, μπορούν να κάνουν για καιρό παρέα σε αυτό που λέμε «ραδιοφωνικό θέατρο». Μένει να δούμε. Εμείς διασκεδάσαμε πολύ πάντως, κλεισμένοι σε ένα studio, παρέα με μουσικούς και ηχολήπτες, κι αφιερωθήκαμε στον ήχο, αφιερωθήκαμε στην αίσθηση της ακοής. Κι ήταν πολύ ωραίο ταξίδι. Εγώ παίζω έναν αστυνομικό στην αρχή του έργου, που δίνει τις πρώτες πληροφορίες στην ηρωίδα-ντετέκτιβ, για να ξεκινήσει την έρευνα της. Είναι πρωτάρης και ψαρωμένος, οπότε αντί να την ενημερώσει σωστά, καταλήγει να παίρνει μαθήματα από την ηρωίδα για το «πώς να ενημερώνει κανείς σωστά»…

Βιογραφικό

Ο Βασίλης Μαγουλιώτης γεννήθηκε το 1989 στην Καρδίτσα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2015) και της σχολής Πολιτικών Μηχανικών Ε.Μ.Π (2013). Δούλεψε ως ηθοποιός στο θέατρο, με σκηνοθέτες τους Β.Θεοδωρόπουλο, Θ.Παπαγεωργίου, Στ. Λιβαθινό Δ.Καραντζά, Τ.Τζαμαριά, Ε.Λυγίζο. Γ.Σκεύα, Μ.Κάλμπαρη. Ά.Μπαλή, Β.Κουκαλάνι, Γ.Κουτλή, Γ.Περλέγκα, (σε οργανισμούς όπως Εθνικό θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών, Θέατρο Τέχνης, Θεσσαλικό θέατρο, ΔηΠεΘε Ρούμελης, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Σύγχρονο θέατρο, κ.α.) και στον κινηματογράφο, με τους Χρίστο Γεωργίου και Στέλιο Καμμίτση.

***

Διαβάστε επίσης: 

Radio Plays: Ανθρώπινη συμπύκνωση, του Γιώργου Κουτλή