Βασίλης Τρυφουλτσάνης: Μια εξερεύνηση της ροής της σκέψης και του βαδίσματος

«Παρατηρούμε έναν που περπατάει για αρκετή ώρα με τη μεγαλύτερη προσοχή και πλησιάζουμε βήμα βήμα τη σκέψη του, τη δομή της σκέψης του, όπως εμείς, όταν έναν άνθρωπο για πολλή ώρα τον παρατηρούμε πως σκέφτεται, βήμα βήμα φτάνουμε να δούμε το πως περπατάει.»

Βήμα 1ο: Πως περπατάει αυτός ο άνθρωπος και πως σκέφτεται; Όλα ξεκινούν από μία ερώτηση. Μια ειλικρινής απορία για το πως η σχετίζεται η σκέψη με το βάδισμα και το βάδισμα με τη σκέψη.

Βήμα 2ο: Ένα τραγούδι. Γεννιέται και ανεπαίσθητα μετατρέπεται σε αφήγηση, λόγο, σώμα, ανάσα, παλμό, κίνηση, χορό, σκέψη, βάδισμα, μουσική, ποίηση.

Βήμα 3ο: Μια διαδρομή. Μια εξερεύνηση της ροής της σκέψης και του βαδίσματος. Μπορεί η σκέψη να χωρο-γραφηθεί; Ίσως καλύτερo είναι να ανακαλύπτεις πάντα μια νέα πορεία ενώ σκέφτεσαι ή να ανακαλύπτεις μια καινούρια σκέψη ενώ περπατάς.

Βήμα 4ο: Ο αφηγητής μιλάει για κάποιον φίλο Έλερ που μιλάει για κάποιον φίλο Κάρερ σε κάποιον τρίτο Σέρερ για ένα περιστατικό τρέλας του Κάρερ, σε ένα μαγαζί με παντελόνια κάποιου Ρούστενσαχερ, και κάποιου ανιψιού του Ρούστενσαχερ.

Βήμα 5ο: Η μοιραία στιγμή. Δεν είναι όλα τα βήματα που κάνουμε σημαντικά, αλλά υπάρχουν κάποια που μπορούν να σε καθορίσουν. Για τον Κάρερ αυτή η στιγμή έρχεται μέσα σ’ αυτό το μαγαζί. Κι όλο αυτό επειδή βλέπει σε όλα αυτά τα παντελόνια, αυτά τα φθαρμένα σημεία. Και το λέει. Και οι άλλοι το αρνούνται. Αυτός επιμένει και οδηγείται στην τρέλα. Οι άλλοι όμως δεν θα ‘ναι πότε πια οι ίδιοι. Κανείς δεν μένει ανεπηρέαστος όταν κάποιος κάνει μια αληθινή πράξη. Αν το να επιμένεις να υποστηρίζεις την αλήθεια στην οποία πιστεύεις είναι τρέλα, τότε λογική τι είναι; Ένας διαρκής αγώνας να μη παρεξηγηθείς; Είναι πολύ εύκολο η κοινωνία να σε πει τρελό. Αρκεί να λες την αλήθεια και θεωρείσαι αυτομάτως επικίνδυνος, ανισόρροπος και πρέπει να απομακρυνθείς.

Βήμα 6ο: Όπως όλα δείχνουν πρέπει κάτι να χάνεις κάθε μέρα για να συνεχίσεις να ζεις σε αυτό τον κόσμο. Να αντέχεις στην ματαίωση των ονείρων σου, των ιδανικών σου, των αξιών που πιστεύεις βαθιά, να χάνεις την αξιοπρέπεια σου, να χάνεις το δίκιο σου, να τα βλέπεις όλα αυτά καθημερινά να γκρεμίζονται και να βρίσκεις τη δύναμη να τα ξαναχτίσεις. Μόνο και μόνο για να μπορείς να στέκεσαι πάνω τους, να ισορροπείς, πάλι ξανά και πάλι ξανά, στις μύτες των ποδιών προκειμένου να κοιτάξεις λίγο πάνω από τον τοίχο που υψώνεται μπροστά σου.

Βήμα 7ο: Αυτό θα πει ισορροπία. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα λιγότερο. Να ισορροπείς, όχι να είσαι ισορροπημένος.

Βήμα 8ο: …

Βήμα 9ο: …

Βήμα νιοστό: Να κάνεις άλλο ένα βήμα…

Το ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ είναι μια παράσταση εμπνευσμένη από την ομώνυμη νουβέλα του Thomas Bernhard σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Καζάζου. Είναι η τρίτη δουλειά της ομάδας Transatlantic Group. Η καλλιτεχνική ομάδα Transatlantic δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2020 από την Αλεξάνδρα Καζάζου και τον Karol Jarek. Η δραστηριότητα της ομάδας είναι καλλιτεχνικού, εκπαιδευτικού, ερευνητικού, και κοινωνικού χαρακτήρα. Η μεγάλη επιθυμία ήταν να υπάρξει ένας χώρος που να ευνοεί τη δημιουργία, την ανάπτυξη και προώθηση σύγχρονων και πειραματικών μεθόδων στον τομέα του θεάτρου, του χορού, της μουσικής και της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Επίσης, η ομάδα θέλει να ερευνήσει προς την κατεύθυνση μίας αλληλοσυμπληρωματικής τέχνης όπου η βασική της αρχή είναι η αναγνώριση όλων των καλλιτεχνικών ειδών, μορφών και μέσων, ως αυτόνομους και ισάξιους συνεργάτες.

Το απόσπασμα της αρχής είναι από τη μετάφραση του Αντώνη Γαλέου.

***

Πρεμιέρα: 31.03.2025
Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
Στο Θέατρο Δίπυλον

Photo Credit: © Karol Jarek

Διαβάστε επίσης:

Βαδίζοντας, του Τόμας Μπέρνχαρντ σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Καζάζου στο Θέατρο Δίπυλον