Ο λόγος για τον πολυτάλαντο Vassiliko, μουσικό, συνθέτη και στιχουργό που έχει καταφέρει να ξεχωρίσει τόσο ως μέλος των Raining Pleasure όσο και ως σόλο καλλιτέχνης.
Λίγο πριν o Vassilikos ανέβει στο main stage του gazarte -που φέτος γιορτάζει δέκα χρόνια- για δύο μόνο unplugged εμφανίσεις στις 27 Ιανουαρίου και στις 3 Φεβρουαρίου, μίλησε στο Culture Now. Διαβάστε, λοιπόν, τη συνέντευξη που μας παραχώρησε, ακούγοντας κάτι «Vintage» και προετοιμαστείτε για ένα ιδιαίτερο, μουσικό ταξίδι μέσα από ήχους σύγχρονους και ανατρεπτικούς.
Να είστε όλοι εκεί, καθώς θα ακουστούν για πρώτη φορά και ολοκαίνουρια κομμάτια από το νέο του δίσκο, που με ανυπομονησία περιμένουμε να κυκλοφορήσει μέσα στο 2017!
Συνέντευξη: Ερριέττα Μπελέκου
– Στις 27 Ιανουαρίου και στις 3 Φεβρουαρίου, θα βρεθείτε στο main stage του gazarte, για δύο μοναδικά live! Ποιες μουσικές επιλογές, vintage διασκευές αλλά και νέα τραγούδια, περιλαμβάνει το πρόγραμμα αυτών των συναυλιών;
Θα παίξουμε μουσική από όλη την πορεία μου, από τα πρώτα χρόνια των Raining Pleasure, μέχρι το τελευταίο δισκογραφικό πείραμα σε μουσική Τσιτσάνη αλλά και καινούρια ακυκλοφόρητα τραγούδια από το νέο μου άλμπουμ που φαίνεται ότι θα ολοκληρωθεί μέσα στο ’17.
– Σ’ αυτό το μουσικό “παιχνίδι”, θα έχετε συμπαίχτες ένα σημαντικό σας συνεργάτη, τον Βασίλη Τριανταφυλλόπουλο, και έναν καινούργιο, τον Γιώργο Γραμμόζη. Ποια χαρακτηριστικά στη μουσική προσωπικότητα του καθένα ξεχωρίζετε;
Είμαι ένας άνθρωπος που καλώς ή κακώς μεγάλωσε σε μια μπάντα. Έχω μάθει να έχω στενές σχέσεις με τους ανθρώπους που παίζω, δεν μπορώ να λειτουργήσω αλλιώς, το λέω από πείρα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι χρόνια φίλοι μου. Ο Βασίλης, σταθερός μου συνεργάτης εδώ και 8 χρόνια πια, και ο Γιώργος παρ’ ότι παλιός φίλος, τώρα τα έφερε έτσι η κατάσταση και παίζουμε μαζί. Είναι δύο πολύ δικοί μου άνθρωποι και απίστευτοι μουσικοί. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο.
– Έχουμε σπάνια την ευκαιρία να σας βλέπουμε επί σκηνής, καθώς έχετε επιλέξει να ζείτε και να δημιουργείτε στην Ευρώπη, με τελευταίο, σημερινό σταθμό το Λονδίνο. Αλήθεια, γιατί πήρατε την απόφαση να φύγετε από την Ελλάδα; Μετά από 10 -και πλέον- χρόνια εκτός Ελλάδας, υπάρχει κάτι που νοσταλγείτε;
Αυτό που νοσταλγώ καμιά φορά, το γεύομαι ευτυχώς αρκετά συχνά λόγω δουλειάς. Έχω μια καλή ισορροπία ανάμεσα στο εδώ και στο εκεί που μου με βοηθάει να μην βαριέμαι και να μην νοσταλγώ κάποιο ιδιαίτερα. Έφυγα το 2004, μια εποχή στην οποία ο κόσμος τώρα κοιτάζει πίσω και την ονομάζει χρυσή. Για μένα δεν ήταν καθόλου έτσι τα πράγματα και αποφάσισα να μετακινηθώ και να συλλέξω εμπειρίες σε μέρη που μου φαίνονταν για κάποιο λόγο πιο οικεία.
– Όλα αυτά τα χρόνια έχετε συνεργαστεί με αρκετούς σπουδαίους ξένους αλλά και Έλληνες καλλιτέχνες. Εάν σας ζητούσα να μας πείτε δύο ακόμη καλλιτέχνες με τους οποίους θα θέλατε να συμπράξετε οπωσδήποτε, ποιοι θα ήταν αυτοί;
Τυχαίνει να με ρωτάτε σε μία φάση που ειλικρινά έχω πολύ μοναχικές διαθέσεις καλλιτεχνικά, οπότε θα πρέπει να επινοήσω κάτι για να σας δώσω μια απάντηση. Προτιμώ να μην το κάνω αλλά και να μην παραλείψω να πω ότι έχω ευλογηθεί να συνυπάρξω με όλους αυτούς τους ανθρώπους στο παρελθόν.
– Είστε ένας πολυσχιδής καλλιτέχνης, μουσικός, ερμηνευτής, συνθέτης, στιχουργός και ενορχηστρωτής. Ποια είναι η κινητήρια δύναμη και η κύρια πηγή έμπνευσης για όλα τα παραπάνω;
Η πίεση. Κάθε μορφής. Η τέχνη είναι μετουσιωτική δύναμη και χρειάζεται ζόρια για να παραχθεί. Καμιά φορά τα προκαλώ επίτηδες στον εαυτό μου, για να είμαι πιο παραγωγικός.
– Από ποια ανάγκη προέκυψε η ενασχόλησή σας με την τέχνη της διασκευής; Πώς θα περιγράφατε αυτή τη δημιουργική διαδικασία μέσα σε λίγες φράσεις;
Η διασκευή για μένα είναι μια ασφαλής μορφή σύνθεσης. Ξέρεις ότι η πρώτη ύλη είναι καλή, κι από κει και πέρα απλά απολαμβάνεις τη δημιουργική διαδικασία. Είναι μια τέχνη που στη χώρα μας έχει υποτιμηθεί αρκετά, και όχι αδικαιολόγητα. Δεν μου ανήκει το κομμάτι, εδώ, για κάποιο λόγο συνδέεται με την προχειρότητα. “Ας βάλουμε και αυτό στο σέτλιστ για να κουνηθεί λίγο ο κόσμος” κατά μία έννοια. Εγώ τυχαίνει να το βλέπω κάπως διαφορετικά.
– Reflections (μαζί με τους Raining Pleasure), Vintage και Sunday Cloudy Sunday, είναι οι πρώτες σας δισκογραφικές απόπειρες να “ξανακοιτάξετε” παρελθοντικά μουσικά ακούσματα. Ποια άλλα θα θέλατε να “πειράξετε” στο μέλλον;
Α, ειλικρινά με πιάνεις αδιάβαστο. Δεν ξέρω πότε και αν θα το ξανακάνω, θα πρέπει να μου βγει πολύ έντονα. Κάποτε είχα τη σκέψη να βουτήξω στα άδυτα του Αττίκ.
– Να περιμένουμε σύντομα τον καινούργιο σας δίσκο; Θα θέλατε να μας δώσετε ένα πρώτο δείγμα από τα νέα σας κομμάτια;
Ο δίσκος είναι να βγει μέσα στο ’17. Τα δείγματα θα προσφερθούν απλόχερα στο Gazarte! Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι με έχει απασχολήσει πολύ ο ηλεκτρονικός ήχος τα τελευταία χρόνια.
– Κλείνοντας, μετά το Gazarte, υπάρχουν σχέδια για άλλες ζωντανές εμφανίσεις επί ελληνικού εδάφους;
Αυτή είναι πάντα η ευχή μου. Ειδικά στο gazarte, γιατί λατρεύω το χώρο. Και νομίζω με συμπαθεί κι αυτός!
O Vassilikos για δυο μοναδικές unplugged εμφανίσεις στο gazarte, στις 27 Ιανουαρίου και στις 3 Φεβρουαρίου! Περισσότερες πληροφορίες, εδώ
