Video Art Festival Μηδέν στην Καλαμάτα

Πιο δυναμικό από ποτέ το Festival Μηδέν είναι έτοιμο να παρουσιάσει τις φετινές του επιλογές από την παγκόσμια παραγωγή βιντεοτέχνης νέων και …

ανερχόμενων δημιουργών. Μια παραγωγή που παρακολουθεί συστηματικά εδώ και 7 χρόνια δίνοντας τη δυνατότητα στους θεατές να αποκτήσουν σφαιρική εικόνα μιας τέχνης που αναπτύσσεται απρόσμενα, ραγδαία και πολύμορφα, ακριβώς αυτή την χρονική περίοδο.

Το φεστιβάλ βιντεοτέχνης της Καλαμάτας, που φέτος συγκέντρωσε περισσότερες από 1000 συμμετοχές από όλες τις ηπείρους, υπόσχεται ένα τριήμερο γιορτής της σύγχρονης παγκόσμιας βιντεοδημιουργίας αλλά και έναν ιδιότυπο οδηγό επιβίωσης στο σύγχρονο καταιγισμό εικόνων που δεχόμαστε.

Το φετινό Festival Μηδέν θα πραγματοποιηθεί στις 7, 8 και 9 Ιουλίου 2011 στην πιο όμορφη γειτονιά του Ιστορικού Κέντρου της Καλαμάτας, στην πλατεία Αμφείας, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, συνδυάζοντας με το γνώριμο τρόπο του την αίσθηση του θερινού σινεμά με την σύγχρονη εικαστική δημιουργία.

Στις τρεις βραδιές θα προβληθούν συνολικά 189 επιλεγμένα βίντεο από 45 χώρες. Είναι οι πιο αιχμηρές και ενδιαφέρουσες σκέψεις, αισθητικές εξερευνήσεις, πειραματισμοί και προβληματισμοί αλλά και εκφραστικές φόρμες και τάσεις που «συμβαίνουν τώρα» στα πιο ανήσυχα μυαλά και μάλιστα σε ολόκληρο τον κόσμο, καταργώντας σύνορα ή άλλους περιορισμούς.

Θα προβληθούν θεματικές ενότητες βιντεοτέχνης σε επιμέλεια της καλλιτεχνικής ομάδας, όπως τα προγράμματα «LOL», «THIS IS WAR», «TRAUMA», «HYPERFORM», «MONOBALANCE», «A LAST INSTRUCTION TO THE GRASS», «CHARGE A SOUL», «DARK FORWARD», «FEELING LUCKY» και «LOCAL CALLING», ενώ από το φετινό πρόγραμμα προβολών δεν λείπουν και οι σημαντικές συνεργασίες με επιλεγμένα φεστιβάλ, ομάδες και επιμελητές του εξωτερικού, όπως Oslo Screen Festival (Νορβηγία), All Art Now (Συρία), Cyberbrothers (Ρωσία), Videoplay (Αργεντινή) και CologneOFF (Γερμανία).

Επιπλέον προγραμματίζονται ενδιαφέρουσες παράλληλες εκδηλώσεις όπως η ειδική προβολή της ενότητας «Παίζοντας με το χρόνο…Come to Life» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας, η διάλεξη της εικαστικού και ιδρυτικού μέλους του «Μηδέν» Γιούλας Παπαδοπούλου με θέμα την ιστορία της βιντεοτέχνης στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, ενώ η αυλαία του φεστιβάλ θα κλείσει το βράδυ του Σαββάτου 9 Ιουλίου στο Beach Bar Hobo, με ένα μοναδικό οπτικοακουστικό πάρτι σετ με τίτλο «The New Style» στο οποίο ο Blue Lagoon της γνωστής ελληνικής ομάδας Κορμοράνος μιξάρει επί σκηνής μουσικά βίντεο που έχει φτιάξει ή μοντάρει μαζί με το συνεργάτη του, Χάρη Λαγκούση.

Το πρόγραμμα του φεστιβάλ

Κεντρικός άξονας και της φετινής διοργάνωσης είναι οι πυκνές και στοχευμένες θεματικές ενότητες. Την καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματος υπογράφουν ο Γιώργος Δημητρακόπουλος και η Γιούλα Παπαδοπούλου, ενώ η Μαργαρίτα Σταυράκη επιμελείται την ενότητα «Hyperform» και την παράλληλη εκδήλωση «Παίζοντας με το χρόνο… Come to Life» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας και η Μαρία Μπουρίκα την ενότητα «Τραύμα».

Ακολουθεί αναλυτικά το πρόγραμμα του Festival Μηδέν.

Προβολή Α:

CHARGE A SOUL

Από τα εντυπωσιακά και αλλόκοτα 3D animation των βραβευμένων Ελλήνων NOMINT αλλά και του νεαρού Ούγγρου Balazs Szabo στα αρχετυπικά πίξελ της Μάρθας Κουμαριανού και από εκεί στις άπειρες μεταμορφώσεις ύφους και στα ακόμα περισσότερα εκφραστικά εργαλεία. «Charge A Soul» σημαίνει φόρτιση ψυχής υποδεικνύοντας ταυτόχρονα όμως και ένα αντίτιμο, μία χρέωση. Αυτό είναι που ανακαλύπτει ο θεατής σε μια πολύχρωμη όσο και σκοτεινή διαδρομή στην πιο δημοφιλή ίσως τεχνική της κινούμενης εικόνας.

LOL

Στην εποχή των αδιεξόδων και της απελπισίας το καλό χιούμορ είναι πιο ανατρεπτικό από ποτέ. Μια συντομογραφία (Laughing Out Loud) που αποτέλεσε σχεδόν την απαρχή της ιντερνετικής αργκό καθώς γεννήθηκε αποκλειστικά στο διαδίκτυο και στα μηνύματα των κινητών τηλεφώνων, φωτίζει τελείως διαφορετικούς νευρώνες στους εγκεφάλους 16 βιντεοκαλλιτεχνών, με εξίσου διαμετρικά αντίθετες συνέπειες. Τον περασμένο Μάρτιο η λέξη LOL προστέθηκε στο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης. Η ιστορία γράφεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μοιάζει να υπονοούν όλοι οι καλλιτέχνες. Πόσο όμως το αντιλαμβανόμαστε;

MONOBALANCE

Μια αγελάδα από βούτυρο για ένα ποίημα Ζεν. Ακροβατικές ασκήσεις ισορροπίας σε έναν «κυλινδρικό κύβο». Μια πόλη που τη διατρέχει ένα κύμα ενώ η ζωή κυλάει αβίαστα. Η ήρεμη γοητεία ενός αγοριού που πλάθει αντικείμενα με πηλό σε ένα στροβοσκοπικό στροβίλισμα εικόνων. Ένας ασυνήθιστος τρόπος να ετοιμάζει κανείς πρωινό. Πεταμένες σακούλες που ζωντανεύουν και μας παρασύρουν σε ανεξερεύνητες εγκαταλειμμένες περιοχές της πόλης –και του μυαλού. Σισύφειες επαναλήψεις του αυτού και του εαυτού.
Απροσδόκητες αναζητήσεις, επεξηγήσεις και ερμηνείες του κόσμου, ακροβασίες του μυαλού, ασκήσεις ισορροπίας και σημειολογικά παιχνίδια για την αντίληψη, την όραση, την επικοινωνία, τη μεταμοντέρνα κουλτούρα και τη γλώσσα.

Ανεξάντλητες αναφορές, μεταφορές και μετατοπίσεις σε μια ενότητα για τις ευαίσθητες ισορροπίες της ανθρώπινης ύπαρξης και την αμφιταλάντευση της ζωής. Σαν να πατάς στο ένα σου πόδι…

HYPERFORM

Η ενότητα επικεντρώνεται στην διείσδυση στοιχείων των παραστατικών τεχνών στην βιντεοτέχνη και ειδικότερα στις δράσεις-performance και το χορό. Σε κάθε περίπτωση, τα διαφορετικά στοιχεία των παραστατικών τεχνών δίνουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα στο περιεχόμενο και την φόρμα των βίντεο.
Στο δημοφιλές «videodance», τα στοιχεία χορού γίνονται η βάση δημιουργίας του βίντεο. Η κίνηση, η στάση, η χειρονομία, η έκφραση και ο ρυθμός των σωμάτων διασταυρώνονται με την κινούμενη εικόνα και χορογραφούνται στο δισδιάστατο χώρο πια της οθόνης. Ο χορός μοιάζει να αποκτά ένα επιπλέον σύμμαχο (ή αντίζηλο…).

Στις περιπτώσεις όπου στοιχεία των δράσεων και της performance διαμορφώνουν το βίντεο, αφετηρία γίνεται κυρίως η ταυτότητα του εγώ, το σώμα και η δράση του. Η εικονογραφία που χρησιμοποιείται είναι συνήθως ωμή, σε αντιπαραβολή με την διακοσμητική και συχνά ηδονιστική διάθεση άλλων εκδοχών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα όρια των παραπάνω εκδοχών συχνά συγχέονται μιας και η βιντεοτέχνη επιλέγει να ασχοληθεί κυρίως με την σύγχρονη γλώσσα των παραστατικών τεχνών, όπου έτσι ή αλλιώς τα όρια είναι δυσδιάκριτα και τα δάνεια της μιας παραστατικής τέχνης από την άλλη σύνηθες φαινόμενο.

ΤΡΑΥΜΑ

Μέσω της ενότητας ο θεατής καλείται να κατανοήσει το διανοητικό χώρο μιας τραυματικής μνήμης. Και πώς αυτή η μνήμη, έστω και σαν εμπειρία «του άλλου», επηρεάζει εμάς και την πραγματικότητα μας. Τα περισσότερα από τα σύγχρονα βίντεο φαίνεται συχνά να προσπαθούν να κατανοήσουν την τραυματική εμπειρία, ενώ χρησιμοποιούν το ανθρώπινο σώμα για να αναπαραστήσουν αναμνήσεις ψυχικού πόνου. Η εικόνα, και ο ήχος γίνονται το μέσο καταγραφής ονειρικών σεναρίων, συμβόλων και μύθων όπου το συναισθηματικό ή σωματικό τραύμα επιδρά στην προσωπικότητα, κάποιες φορές κολακεύοντας το εγώ. Τι επιλέγουμε να θυμόμαστε και τι να ξεχάσουμε σε μια συνεχή μάχη λύτρωσης και επιβίωσης;

THIS IS WAR
«Ποιος αποφασίζει ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός; Ποιος αποφασίζει ποιος θα παραμείνει ζωντανός και ποιος θα πεθάνει; Η ηρεμία πριν την καταιγίδα… είναι όλα μια ψευδαίσθηση;» αναρωτιέται η Wei-Ming Ho από την Ταϊβάν στο έργο της «Self-destruction for eternity». Η προσέγγιση της δείχνει παιδική, σχεδόν αθώα. Μήπως όμως η παιδική απορία αποτελεί την πιο εύστοχη ερμηνεία του τι είναι ο πόλεμος;
Στην ενότητα «This is war» παρουσιάζονται 15 έργα καλλιτεχνών που δίνουν ο καθένας τη δική του ερμηνεία, προσέγγιση ή εκδοχή του πολέμου.

Από τις αντικαπιταλιστικές αναφορές που υπαινίσσεται η Chiara Balsamo, στην απύθμενη υποκρισία των παντοδύναμων κρατών, στα πραγματικά πιόνια των πολέμων. «Άντρες, γυναίκες, παιδιά. Τρέξτε, κλάψτε, πέστε, πεθάνετε, οπλιστείτε. Και αρχίστε ξανά» σημειώνει η γαλλίδα Marie Magescas. Και συνεχίζουμε στα γκραφίτι διαμαρτυρίας του Τείχους της Παλαιστίνης, στις περσινές διαμαρτυρίες προπομπούς της αιγυπτιακής εξέγερσης, στις κατασκευασμένες ειδήσεις, στη θρυλική σκάλα της Οδησσού…

Σε μορφή αφιερώματος σε ένα από τα αρχαιότερα και πιο δισεπίλυτα ζητήματα που βασανίζουν τον πλανήτη σε διάφορες μορφές –εχθροπραξίες, συγκρούσεις, πολέμους σε πραγματικούς και ψηφιακούς τόπους, τείχη που υψώνονται σε πόλεις και γειτονιές, τείχη που διχάζουν το μυαλό και τις ψυχές– η ενότητα συμπληρώνεται από την παράλληλη προβολή του «Behind Words» –μια επιλογή Σύριων καλλιτεχνών σε επιμέλεια της Abir Boukhari– και την παρουσίαση του project των Personal Cinema και των Erasers με τίτλο Folded-In, στο οποίο διερευνούν την έννοια του πολέμου και των συνόρων στα κοινωνικά δίκτυα μέσα από το πείραμα ενός online παιχνιδιού.

Προβολή Β:

LOCAL CALLING

Το Festival Μηδέν εγκαινιάζει μια νέα ενότητα την οποία επιθυμεί να καθιερώσει σε μια προσπάθεια που έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός δικτύου επικοινωνίας και την ανάδειξη ενός πολύμορφου καλλιτεχνικού δυναμικού που έχει ως αφετηρία την Καλαμάτα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ένα σταθερό και συνεχές Local Calling, η μοναδική περίπτωση όπου η γεωγραφία αποτελεί κριτήριο.

A LAST INSTRUCTION TO THE GRASS

Η ενότητα «A last instruction to the grass» (Μια τελευταία οδηγία στο γρασίδι) είναι μια επιλογή έργων αφιερωμένη στην οικολογία, τη φύση και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, όπως αυτά προσεγγίζονται και εκφράζονται στη βιντεοτέχνη. Η ενότητα «δανείζεται» τον τίτλο της από έναν στίχο του ποιήματος «Just midnight» του Robert Lax, ενός ιδιαίτερου «ερημίτη» ποιητή που έζησε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην Πάτμο. Το ποίημα αυτό ενέπνευσε την γερμανίδα βιτεοκαλλιτέχνιδα Susanne Wiegner για το ομώνυμο της βίντεο, που συμπεριλαμβάνεται στην ενότητα.

Το πρόγραμμα είναι μια συμπαραγωγή του Festival Μηδέν και του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας.

OSLO SCREEN FESTIVAL: Video Art από τη Νορβηγία

Το Oslo Screen Festival είναι ένα διεθνές φεστιβάλ πειραματικών ταινιών και βίντεο που υλοποιείται στο Όσλο κάθε 2 χρόνια. Πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2008 και την άνοιξη του 2010 στο Filmens Hus (Κέντρο Κινηματογράφου), με διάρκεια 3 ημερών σε κάθε διοργάνωση. Στόχος του φεστιβάλ είναι η δημιουργία μιας πλατφόρμας βιντεοτέχνης στη Νορβηγία, τόσο για Νορβηγούς καλλιτέχνες, όσο και για δημιουργούς από όλο τον κόσμο. Φιλοδοξία του φεστιβάλ είναι να καταρρίψει σύνορα και όρια στην επιλογή βιντεοτέχνης έχοντας σαν όραμα μια ευρύτερη διάχυση και ποικιλία σε έκφραση και φόρμα. Βασικός στόχος του φεστιβάλ είναι να εμπνεύσει τα καλλιτεχνικά και πολιτιστικά περιβάλλοντα στη Νορβηγία και να διεγείρει τη συνείδηση του κοινού του ως προς το παγκόσμιο γίγνεσθαι στην τέχνη.

Το πρόγραμμα που φιλοξενείται στο Festival Μηδέν μας παρουσιάζει εννέα Νορβηγικές παραγωγές, εστιάζοντας σε έργα που αναζητούν τη δική τους γλώσσα μέσα από την υποκειμενικότητα και τον πειραματισμό, με έμφαση στην πολυμορφία της πολιτισμικής προσέγγισης, της τεχνικής και των θεμάτων στη σύγχρονη Νορβηγική βιντεοτέχνη.

Η παρουσίαση του Oslo Screen Festival στο Festival Μηδέν 2011 πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Νορβηγικής Πρεσβείας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου Αθηνών.

CYBERBROTHERS: Cybercinema V2

Οι Cyberbrothers αποτελούν ένα ενδιαφέρον διαδικτυακό σημείο συνάντησης για μια διεθνή κοινότητα δημιουργικών ανθρώπων που έχει σαν όραμα να δρα σαν ζωντανός, συνεχώς αναπτυσσόμενος οργανισμός, ανοιχτός σε κάθε είδος δημιουργικής δραστηριότητας. Αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας μια ομάδας Ρώσων καλλιτεχνών, προέκυψε από την επιθυμία τους να δημιουργούν, να ακούγονται και να εκτιμούνται, αλλά κυρίως -και πάνω απ’ όλα- να συνυπάρχουν και να επικοινωνούν με ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα.

Οι Cyberbrothers είναι μια διαδικτυακή πύλη που παρέχει επιλεγμένα πρωτότυπα, καινοτόμα και ενδιαφέροντα βίντεο και ηχητικά υλικά αλλά, πολύ περισσότερο, είναι μια πλατφόρμα ανταλλαγής και επικοινωνίας με στόχο τη δημιουργία ενός μοναδικού, συναρπαστικού κοινωνικού περιβάλλοντος, την ανάπτυξη νέων οδών έκφρασης και τη διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας.

Σε αυτό το πλαίσιο, έχουν αναπτύξει επίσης την Audiovisual Academy, ένα ποικιλόμορφο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα νέα μέσα και τις οπτικοακουστικές σπουδές, που συνίσταται σε διάφορες εκπαιδευτικές δραστηριότητες –τόσο διαδικτυακά όσο και εκτός δικτύου, σε φυσικούς χώρους.

Στο Festival Μηδέν οι Cyberbrothers παρουσιάζουν το Cybercinema V2, μια επιλογή έργων από Ρώσους βιντεοκαλλιτέχνες και animators.

DARK FORWARD

Επιβλητικές εικόνες υψηλής αισθητικής όπου η υπερβολική δύναμη συναντά σχεδόν νομοτελειακά το σκοτάδι και την αδυναμία. Παραδόξως και αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς, η ελαφρότητα και το παιχνίδι συνυπάρχουν τόσο φυσιολογικά αλλά και τόσο αναζωογονητικά όσο και η αναπνοή. Τι συμβαίνει; αλλά και τι συνέβη;

HYPER BODY

Ο Silvio de Gracia και το VIDEOPLAY παρουσιάζουν στο Festival Μηδέν 2011 μια ειδική ενότητα με τίτλο [Hyper Body], συστήνοντας μας μια σειρά από video-performance στις οποίες καλλιτέχνες από 8 διαφορετικές χώρες εξερευνούν τις πιο ακραίες δυνατότητες ανατρεπτικού χειρισμού του σώματος.
Υποβάλλοντας το σώμα σε δράσεις που προκαλούν ένταση και σοκ, τα έργα της ενότητας αποκαλύπτουν απροσδόκητες καταστάσεις ψυχολογικής και σωματικής έντασης. Η πλειοψηφία των βίντεο παρουσιάζει σώματα που υποβάλλονται σε καταστάσεις υψηλού στρες ή καταπιάνονται με δραστηριότητες που απαιτούν ακροβασίες, ασυνήθιστες κινήσεις, κόπο ή αντιστάσεις.

Με το να χειρίζονται το σώμα σε μια διάσταση που το υπερβαίνει (υπερ-σώμα), οι καλλιτέχνες μπορούν να αναπτύσσουν νέες μορφές πειραματισμού που συνθέτουν σουρεαλιστικές προσεγγίσεις, παράλογες εικόνες και τις πιο ωμές μορφές μιας «ποιητικής της σάρκας». Ταυτόχρονα, αυτός ο τύπος έργων αναδεικνύει αντιφατικά συναισθήματα που αναγκάζουν τον θεατή να αναθεωρήσει και να επανατοποθετήσει τα ίδια του τα συναισθήματα και τις σκέψεις του σχετικά με ακραίες εμπειρίες του σώματος μέσα σε ένα εικαστικό πλαίσιο.

Ο Silvio de Gracia είναι εικαστικός και ανεξάρτητος επιμελητής από την Αργεντινή. Είναι ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του VIDEOPLAY, ενός πρότζεκτ ανταλλαγής επιμελειών με φεστιβάλ και events με επίκεντρο τη βιντεοτέχνη και τις δράσεις (action art). Στο πλαίσιο του VIDEOPLAY, έχει διοργανώσει διάφορα φεστιβάλ όπως το PLAY – International Video Art Festival (2004/2006), το INTERFERENCIAS – International Action Art Encounter (2005/2007), το Man in transit – International Video & Performance Festival (2008) και το Transvideoplay Festival (2010).

COLOGNE OFF

Εδώ και 3 χρόνια, το Festival Μηδέν συνεργάζεται με τον Γερμανό καλλιτέχνη και επιμελητή Wilfried Agricola de Cologne στο πλαίσιο του πρωτότυπου διαδικτυακού «κινητού» φεστιβάλ CologneOFF και της διαδικτυακής πλατφόρμας VideoChannel. Το CologneOFF, που ξεκίνησε να λειτουργεί το 2006 αποκλειστικά στο διαδίκτυο σαν online festival πειραματικού κινηματογράφου, ανέπτυξε εντωμεταξύ μια ισχυρή «φυσική» παρουσία μέσα από προβολές ενοτήτων σε διάφορα φεστιβάλ, εκθέσεις και διοργανώσεις παγκοσμίως και το 2010 άλλαξε το όνομα του σε «Διεθνές Φεστιβάλ Βιντεοτέχνης της Κολωνίας» (Cologne International Videoart Festival).

Είναι μοναδικό στο είδος του, καθώς είναι ένα κάθε άλλο παρά συμβατικό φεστιβάλ. Δεν έχει σταθερή τοποθεσία σαν φεστιβάλ, αλλά οργανώνεται με τη μορφή ενός media art project, γεγονός που δίνει στον ιδρυτή και διευθυντή του Agricola de Cologne όλη την ελευθερία να υλοποιεί τις καλλιτεχνικές του ιδέες μέσω ενός παγκόσμιου networking.

Φέτος, ο Wilfried Agricola de Cologne παρουσιάζει στο Festival Μηδέν την ενότητα «Lines, colours & emotions», μια επιλογή έργων βίντεο από τη Λατινική Αμερική.

Η παρουσίαση του Cologne OFF στο Festival Μηδέν 2011 πραγματοποιείται με την υποστήριξη της  Γερμανικής Πρεσβείας στην Ελλάδα.

FEELING LUCKY

Πόσο τυχερός είσαι όταν μπορείς να ζεις μια στιγμή για 6 λεπτά; Τι εικόνες θα έστελνες από τη γειτονιά σου στο διάστημα; Πόσο εκτιμάς ως νεκρή μύγα το να γίνεσαι τέχνη μαζί με όλες τις άλλες νεκρές μύγες του καλοκαιριού; Πόσο τυχερός είσαι όταν μπορείς να παντρευτείς το άλογο που αγαπάς;
Πώς νιώθεις όταν στο γυαλισμένο σου αυτοκίνητο καθρεφτίζονται τα αγκαθωτά συρματοπλέγματα μιας φυλακής;

ALL ART NOW

Το All Art Now και η Abir Boukhari παρουσιάζουν την ενότητα «Behind Words», μια επιλογή έργων βιντεοτέχνης από Σύριους καλλιτέχνες.

Η Abir Boukhari είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια και είναι επίσης η ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του All Art Now, μιας ιδιωτικής πολιτιστικής, καλλιτεχνικής και κοινωνικής πρωτοβουλίας που στηρίζει και προωθεί σύγχρονους καλλιτέχνες από τη Συρία, μέσα από τη διοργάνωση ποικίλων τοπικών και διεθνών event τέχνης. Μια από τις μεγαλύτερες ετήσιες δραστηριότητες του είναι η υλοποίηση ενός φεστιβάλ για την τέχνη των νέων μέσων στη Δαμασκό.

Το φετινό φεστιβάλ –που ήταν προγραμματισμένο για τις αρχές Μαΐου– αναβλήθηκε επ’ αόριστον λόγω των πρόσφατων συνεχιζόμενων πολιτικών συγκρούσεων στη Συρία.

Γι’ αυτό το λόγο, το Festival Μηδέν παρουσιάζει το «Behind Words» στο πλαίσιο της ενότητας «This is War» (και σε διάλογο με αυτήν). Επιπλέον, το «Behind Words» είναι μια επιμέλεια που ασχολείται με ένα άλλο είδος πολέμου, τον «πόλεμο» ανάμεσα στα δύο φύλα. Η επιμελήτρια της ενότητας θεωρεί ότι ο καλύτερος τρόπος να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα και να υπάρξει μια ουσιαστική αναθεώρηση των σχέσεων στις Αραβικές χώρες είναι να ξεκινήσει ένας κύκλος διαλόγου, όπου η κάθε πλευρά θα μάθει να εκφράζει τα αληθινά της συναισθήματα.

Η Abir Boukhari γράφει για το concept της επιλογής της: «Η Συριακή κοινωνία έχει υποφέρει στο παρελθόν από πολλές και τεράστιες διακρίσεις ανάμεσα στον Άνδρα και τη Γυναίκα σε όλα τα επίπεδα, τόσο από πρακτική, επιστημονική, πολιτισμική, πολιτική όσο και από θρησκευτική άποψη. Οι μεγάλες παγκόσμιες εξελίξεις έχουν επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής και έχουν δημιουργήσει ένα νέο υπόβαθρο για τις ανθρώπινες σχέσεις, θέτοντας ερωτήματα για ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα: τη γυναίκα και το ρόλο της σαν ανθρώπινη ύπαρξη.»

Το «Behind Words» είναι ένα καλλιτεχνικό και πολιτισμικό project που έχει σα στόχο να ενεργοποιήσει την επικοινωνία ανάμεσα στον Άνδρα και τη Γυναίκα και να ξεκινήσει ένα είδος ανοιχτού διαλόγου περί φύλου, μέσα από έργα βίντεο από 5 γυναίκες και 5 άνδρες καλλιτέχνες.

FOLDED-IN

Στο πλαίσιο της ενότητας «This Is War», το Festival Μηδέν προσκαλεί τους Personal Cinema και τους Erasers να παρουσιάσουν μια βίντεο-ξενάγηση στο online project τους Folded-In (http://www.foldedin.net/).

Το Folded-in είναι ένα project για την έννοια των συνόρων και τον τρόπο που αυτά αναπαρίστανται και αναπαράγονται στα κοινωνικά δίκτυα του web 2.0. Συστήματα όπως το YouTube που τροφοδοτούνται με υλικό από τους ίδιους τους χρήστες, δείχνουν πώς οι καταναλωτές/παραγωγοί (prosumers) τείνουν να αναπαραγάγουν στο web τις ίδιες εμπάθειες, προκαταλήψεις και εθνικιστικές ιδεοληψίες του πραγματικού κόσμου διαμορφώνοντας έτσι ξανά σύνορα και συγκρούσεις με τη μορφή βιντεο-πολέμων.

Το project επιχειρεί μια μεταστροφή του αναπαραστατικού χώρου του YouTube, μετατρέποντας τον σε αρένα και μεταβάλλοντας τα επιλεγμένα βίντεο και τα tags σε στοιχεία παιχνιδιού. Το Folded-in προσβλέπει να συνεισφέρει στην ημι-ουτοπική ιδέα της δημιουργίας του στοχαστικού παίκτη. Τι είδος κοινωνικότητας παράγει το «κοινωνικό δίκτυο» και για χάρη ποιού; Μπορεί να μας απελευθερώσει από τις προκαταλήψεις και τις εμμονές μέσω του παιχνιδιού;

Personal Cinema

Το Personal Cinema είναι ένα δίκτυο που δραστηριοποιείται στο χώρο των media arts. Σχεδιάζει και οργανώνει projects και δραστηριότητες που ενθαρρύνουν την κριτική στάση απέναντι στις νέες μορφές παραγωγής, παρουσίασης και διανομής των οπτικοακουστικών προϊόντων. Το Personal Cinema προσβλέπει σε συνεργασίες με άλλα κοινωνικά και καλλιτεχνικά δίκτυα, ομάδες και άτομα με αντίστοιχη στάση που εκτιμούν ως απαραίτητη την δημιουργία ενός ορατού χώρου αντιπαράθεσης. Σε εκείνους τελικά που προσβλέπουν σε μια διαρκή επινόηση τρόπων διασαφήνισης του «σήματος» από τον «θόρυβο», των δύο άνισων μερών που συνθέτουν τη τρέχουσα ψευδή διαλεκτική της πληροφορίας.

http://www.personalcinema.org/

The Erasers

Οι Erasers συνδυάζουν και ενσωματώνουν διαφορετικά στοιχεία στα έργα τους όπως: το live cinema, ο αυτοσχέδιος ήχος, οι δράσεις performance, το internet, εγκαταστάσεις. Οι Erasers είναι ένα ανοιχτό κύκλωμα: είναι κάθε φορά τόσοι λίγοι ή τόσοι πολλοί όσοι το κάθε project απαιτεί και λειτουργούν στο πλαίσιο των ελεύθερων συσχετίσεων που οι ίδιοι ορίζουν. Η επιθυμία τους να παρουσιάζουν τη δουλειά τους σε ένα ανοιχτό και μη προκατειλημμένο κοινό τους οδήγησε στη χρήση διαφορετικών ψευδώνυμων όπως: οι Instructors και οι Curators.

theerasers.blogspot.com
Παράλληλες εκδηλώσεις

COME TO LIFE

Η παράλληλη εκδήλωση «Παίζοντας με το χρόνο…Come to Life» είναι μια ειδική προβολή σε επιμέλεια Μαργαρίτας Σταυράκη, που θα παρουσιάζεται σε συνεχή επανάληψη για μια εβδομάδα (8-16/7/2011) στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας, κατά τις ώρες λειτουργίας του.

Η Μαργαρίτα Σταυράκη εξηγεί την ιδέα της εκδήλωσης: «Μια σειρά βίντεο δημιουργιών όπου ο αρχαιολογικός χώρος και ο αρχαίος μύθος γίνονται πεδίο έμπνευσης και καλλιτεχνικής δράσης. Ο χώρος ζωντανεύει μέσω της αναζήτησης των σωμάτων στα υπολείμματα του χρόνου και υποκινεί την ενεργοποίηση της μνήμης. Από την άλλη, η ανάδυση του μύθου μέσω του χρόνου μεταφράζεται σε εικόνες και ρυθμούς ποιητικούς και ταλαντεύεται μεταξύ της αλήθειας και του ονείρου.»

ΔΙΑΛΕΞΗ: Εισαγωγή στην ιστορία της βιντεοτέχνης

Το Festival Μηδέν οργανώνει μια εισαγωγική διάλεξη της Γιούλας Παπαδοπούλου με θέμα την ιστορία της βιντεοτέχνης για τους καινούριους -και παλιούς- φίλους του φεστιβάλ, στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, την Παρασκευή 8/7/2011, στις 8 μ.μ.

Η Γιούλα Παπαδοπούλου είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και του Μεταπτυχιακού προγράμματος της ΑΣΚΤ «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης». Διδάσκει Εικαστικά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται κυρίως με τη βιντεοτέχνη, έχει παρουσιάσει έργα της σε διάφορες διοργανώσεις (εκθέσεις και φεστιβάλ) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είναι ιδρυτικό μέλος του Festival Μηδέν.

THE NEW STYLE

Resident dj του Κορμοράνου από το ξεκίνημά του, ο Blue Lagoon (Δημήτρης Ρόκος) έχει εμφανιστεί στις περισσότερες από τις εκδηλώσεις της ομάδας, αλλά και σε άλλες παραγωγές, συχνά δίπλα, πριν ή μετά από πολύ γνωστά ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής (Zita Swoon, Ohmega Watts, dj Mehdi, The Fiery Furnaces, Steve Aoki κ.α.). Έχει επίσης εμφανιστεί σε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα μουσικοχορευτικά μπαρ και κλαμπ της Ελλάδας, καθώς και σε μεγάλες διοργανώσεις όπως Synch, Reworks, Plissken και Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.

Μέσα στο 2010 παρουσίασε για πρώτη φορά ένα καινούριο (γι’ αυτόν) είδος οπτικοακουστικού πάρτι σετ, μιξάροντας επί σκηνής μουσικά βίντεο που είχε φτιάξει ή μοντάρει μαζί με το συνεργάτη του, Χάρη Λαγκούση. Αυτό θα είναι και το σετ με τίτλο «The New Style» που θα παρουσιάσει στο φετινό «Μηδέν», κλείνοντας την αυλαία του φεστιβάλ. Το DVJ πάρτυ θα πραγματοποιηθεί στο Beach Bar Hobo, στην παραλία της Σάντοβας.

Festival Μηδέν

Από το 2005, το Festival Μηδέν έχει καθιερωθεί ως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και επιτυχημένα φεστιβάλ βιντεοτέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αποτελώντας έναν σημαντικό πόλο πολιτιστικού ενδιαφέροντος για την ελληνική, ευρωπαϊκή και διεθνή βιντεοτέχνη.
Ξεπερνώντας τα όρια της Καλαμάτας, το Festival Μηδέν έχει παρουσιάσει ενότ

ητες προβολών σε ειδικές διοργανώσεις και εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ενώ έχει συνεργαστεί με πολλές καλλιτεχνικές ομάδες, σχολές καλών τεχνών, χώρους τέχνης, οργανισμούς και άλλα φεστιβάλ στην Ελλάδα και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Με σύνθημα «Ξεκίνα απ’ το Μηδέν!», το φεστιβάλ αποκτά όλο και περισσότερους συνεργάτες, φίλους και υποστηρικτές, δημιουργώντας ένα εναλλακτικό, περιφερειακό σημείο συνάντησης για ανερχόμενους και καθιερωμένους καλλιτέχνες του βίντεο και των νέων μέσων από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο.
Το φεστιβάλ οργανώνει και διαχειρίζεται μια ομάδα εικαστικών καλλιτεχνών, με κοινό πεδίο δράσης τη βιντεοτέχνη και κοινό τόπο καταγωγής την Καλαμάτα. Είναι μια ανεξάρτητη διοργάνωση που υλοποιείται από τη Sea Level (αστική, μη-κερδοσκοπική εταιρία) με την υποστήριξη του Οργανισμού Ιστορικού Κέντρου Καλαμάτας, του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, του Δήμου Καλαμάτας και του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας.

Καλλιτεχνική ομάδα Festival Μηδέν 2011:

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Δημητρακόπουλος – Γιούλα Παπαδοπούλου
Επιμέλεια «Hyperform» και παράλληλης εκδήλωσης «Παίζοντας με το χρόνο…Come to life» (Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας): Μαργαρίτα Σταυράκη
Επιμέλεια ενότητας «Τραύμα»: Μαρία Μπουρίκα
Επιμέλεια αφιερωμάτων και συνεργασιών: Γιούλα Παπαδοπούλου
Τεχνική υποστήριξη, DVD authoring-editing: Σταύρος Καπέτης 

Η εικόνα της αφίσας ανήκει σε έργο της LIAO Chi-Yu