Το βιβλίο αυτό γραφόταν μέσα μου πολλά χρόνια πριν, μιας και ενώ γεννήθηκα στην Αθήνα όλες τις διακοπές μου σαν παιδί τις περνούσα σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Ν. Εύβοιας. Απόλυτα συνδεδεμένη με την φύση και τα ζώα. Και όπως περιγράφεται ακριβώς στο βιβλίο: «Από τον κήπο του σπιτιού μπορείτε να δείτε στο απέναντι βουνό άσπρες, γαλάζιες και κίτρινες, μικρές κυψέλες. Τις δικές μας κυψέλες. Είναι ανάμεσα στους καταπράσινους θάμνους του θυμαριού και της κουμαριάς», αυτή η ανάμνηση είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα μου, που κλείνοντας τα μάτια μου, μπορώ ακόμα και να μυρίσω το θυμάρι και να γευτώ τα κούμαρα.
«Η Γιαγιά μου είναι Μελισσοκόμος», είναι ο τίτλος του βιβλίου μου και όπως όλα τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους και μία αληθινή ιστορία έτσι και το δικό μου. Όπως αναφέρει ο Καρλ Γιούνγκ, στα παραμύθια η ψυχή διηγείται την ιστορία της. Όποτε θα διηγηθώ τη δίκη μου. Η γιαγιά και ο παππούς μου ασχολούνταν με την μελισσοκομία, με ελάχιστες γνώσεις βέβαια, μάλλον διαισθητικά και με συμβουλές από άλλους μελισσοκόμους. Έτσι στο σπίτι μας πάντα υπήρχε το φρέσκο μέλι με τις τηγανίτες της γιαγιάς μου και κάθε καλοκαίρι περιμέναμε τον τρύγο για να δοκιμάσουμε το καινούργιο μέλι, φυσικά μαζί με την κηρήθρα.
Η γιαγιά μου και ο παππούς μου ήταν δύο πολύ σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή μου, όπως νομίζω και στη ζωή των περισσότερων που είχαν την τύχη να μεγαλώσουν κοντά σε γιαγιάδες και παππούδες. Η επαφή των παιδιών με πρόσωπα προηγούμενων γενεών τους δείχνει την συνέχεια στο χρόνο, τους μαθαίνει τις ρίζες τους και ταυτόχρονα είναι ο συνοδοιπόρος τους για το μέλλον. Έτσι λοιπόν ήταν πολύ σημαντικό για μένα να συμπεριλάβω στην ιστορία μου αυτή τη τρυφερή και δημιουργική σχέση της γιαγιάς με τον μικρό εγγονό της.
Αν θέλουμε να τοποθετήσουμε σε πραγματικό χρόνο το πότε γράφτηκε αυτό το παιδικό βιβλίο, θα λέγαμε δύο χρόνια πριν. Αφορμή στάθηκε μία φωτογραφία. Μαζί με το κλικ της φωτογραφίας έγινε και το κλικ μέσα μου για να ξεκινήσω από το βιβλίο. Η φωτογραφία αυτή απεικονίζει η μαμά μου, – η οποία μερικά χρόνια αργότερα συνέχισε την οικογενειακή παράδοση και ασχολήθηκε και εκείνη με τη μελισσοκομία -, μαζί με τον γιο μου Αναστάση, να είναι σκυμμένοι πάνω από την ανοιχτή κυψέλη και σε πρώτο πλάνο να ποζάρει μία μέλισσα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πιστεύω πως η ευτυχία είναι στιγμές, τις οποίες όμως με το πέρασμα του χρόνου ξεχνάμε και τις αφήνουμε κλειδωμένες στο παρελθόν. Ήθελα λοιπόν με κάποιο τρόπο να κρατήσω για πάντα τις σκέψεις και τα συναισθήματα αυτής της στιγμής, αυτής της φωτογραφίας. Τον πεντάχροχρονο τότε γιο μου, με την παιδική στολή του μελισσοκόμου και την μαμά μου φορώντας και αυτή τη λευκή στολή της να κοιτάζουν το πλαίσιο, που μόλις είχαν βγάλει από την κυψέλη. Γύρω τους εκατοντάδες μέλισσες να πετούν ανάμεσα στο πυκνό καπνό που μόλις είχε αφήσει το καπνιστήρι. Και βέβαια δεν ξέρω ακόμα να απαντήσω πως γίνεται ένα πεντάχρονο παιδάκι να μην φοβάται με όλα αυτά τα έντομα να ζουζουνίζουν γύρω του. Αυτό που ξέρω είναι ότι τα παιδιά κάνουν θαύματα και επίσης θα σας πω ότι ποτέ καμία μέλισσα δεν το τσίμπησε γιατί και οι μέλισσες κάνουν θαύματα.
Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος ύπαρξης αυτού του παιδικού βιβλίου;
Ένας ακόμα από τους λόγους που έγραψα αυτό το βιβλίο, ήταν γιατί ήθελα να μεταφέρω σε όλα τα παιδιά, που θα βρεθεί στα χέρια τους και είτε θα το ακούσουν και θα κοιτάζουν την υπέροχη εικονογράφηση, είτε θα το διαβάσουν, τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα μας, όταν βρισκόμαστε σε επαφή με τη φύση και τα ζώα. Ήθελα να τους μεταφέρω την προστιθέμενη αξία που έχει για τη ζωή μας η επαφή με τη φύση, στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας και στο χτίσιμο της ψυχικής μας υγείας. Το βέβαιο είναι πως μπορούμε να διδαχτούμε και να πάρουμε πολλές απαντήσεις για τη δική μας ζωή απλά παρατηρώντας τη φύση και τα ζώα.
Οι αριθμοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα παραμύθια έτσι και στο δικό μου, έχω χρησιμοποιήσει για την πλοκή της ιστορίας τον αριθμό τρία. Ένας αριθμός που αντιπροσωπεύει την ψυχή, την πνευματικότητα και θεωρείται ο ¨τέλειος¨ αριθμός. Τρείς είναι οι δοκιμασίες, ή αλλιώς τα εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεράσει ο μικρός μελισσοκόμος για να φτάσει στο στόχο του, όπως και τρεις είναι οι κίνδυνοι που θα παρουσιαστούν στη μέλισσα μας, όταν θα βρεθεί μόνη της έξω από την κυψέλη. Και οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας, καλούνται να δυναμώσουν και να ωριμάσουν με σκοπό να φτάσουν στο τέλος της ιστορίας και να γνωρίσουν την ευτυχία της ζωής. Την ευτυχία που θα την βρούμε μόνο αν εμείς οι ίδιοι την επιλέξουμε και αν κοιτάξουμε μέσα μας.
Μέσα σε όλο αυτό το ταξίδι οι μέλισσες ήταν οι συνοδοιπόροι μας, οι μέλισσες που αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν με εξαφάνιση και μαζί με αυτές απειλείται και ο ίδιος ο πλανήτη μας. Τα παιδιά που είναι το μέλλον μας, μπορούν να βοηθήσουν. Θέλουμε λοιπόν τα παιδιά να αγαπήσουν τις μέλισσες, αλλά για να αγαπήσουμε κάτι πρώτα να το γνωρίσουμε.