Υπάρχει μια ανώτερη τέχνη, η πιο υψηλή, η πιο δύσκολη και πιο επικίνδυνη, στην άσκησή της, απ’ όλες τις άλλες: η τέχνη του Θανάτου. Ο ποιητής Βιργίλιος, καταπονημένος από τη ζωή και τις απαιτήσεις της, φτάνει στα έσχατα όριά του αντιμετωπίζοντας το τραγικότερο δίλημμα που μπορεί ν’ αντέξει η ανθρώπινη συνείδηση. Στην πάλη του με το παρελθόν και τις περιπλοκές της δημιουργίας, μας χαρίζει -με την ακριβή πένα ενός συγγραφέα εφάμιλλου του Τζόις- μια Οδύσσεια όπου η Ιθάκη δεν είναι πια τίποτ’ άλλο από μια σκιά ή η σκιά μιας σκιάς.
Hermann Broch
Ο Χέρμαν Μπρόχ ήταν Αυστριακός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Βιέννη σε μια ευημερούσα εβραϊκή οικογένεια και εργάστηκε για κάποιο διάστημα στο εργοστάσιο της οικογένειας του. Τα λογοτεχνικά του ενδιαφέροντα δεν τα γνώριζε κανείς. Είχε προαποφασισθεί να εργάζεται στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας του πατέρα του στο Τίσεντορφ και για αυτόν τον λόγο παρακολούθησε ένα τεχνικό κολέγιο για την κατασκευή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ένα κολέγιο για κλωστές και υφάσματα. Tο 1925, όταν πλησίαζε τα σαράντα, εγκατέλειψε τη θέση του για να σπουδάσει μαθηματικά, φιλοσοφία και ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Το 1932 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, “Οι Υπνοβάτες”, το οποίο όμως, λόγω της καταστάσεως που επικρατούσε στην Γερμανία και την Αυστρία εκείνη την εποχή, το επισημαίνουν μόνον οι λογοτεχνικοί κύκλοι. Αμέσως μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από τους Ναζί, ο Μπροχ συλλαμβάνεται αλλά αποφυλακίζεται με την παρέμβαση των φίλων του, και ιδίως του Τζέημς Τζόυς. Μεταναστεύει στην Αμερική όπου και τελειώνει το πιο σημαντικό του έργο, “Βιργιλίου Θάνατος”, (Εκδόσεις Gutenberg, 2000). Πέθανε το 1951 στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ. Εκτός από μυθιστορήματα έγραψε και ποιήματα, θεατρικά έργα, καθώς και κριτικά και φιλοσοφικά δοκίμια.
