Περιμέναμε έναν ολόκληρο χρόνο όμως μπορώ να πω με το χέρι στην καρδιά πως η αναμονή αυτή, άξιζε τον κόπο.
Γιατί η συνέχεια των περιπετειών του Ιντιάνα Τέλλερ είναι κοντά μας, όπως και το δεύτερο βιβλίο της σειράς με τίτλο “Καλοκαιρινό Φεγγάρι” που πραγματικά, σου κόβει την ανάσα και σε κρατάει καθηλωμένο από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του σελίδα, αποδεικνύοντας περίτρανα πως οι πολύ μεγάλοι συγγραφείς, δεν έχουν να φοβούνται τίποτα και πως μπορούν με μεγάλη ευκολία, ένα ήδη πολύ καλό έργο, να το απογειώσουν, ακόμα κι αν χωρίζεται σε συνέχειες, ακόμα και όταν υπάρχει η παγίδα του δεύτερου βιβλίου που συνήθως, είναι και το πιο αδύναμο. Όμως όχι, η Sophie Audouin- Mamikonian, δεν αποκαλείται τυχαία, “η Rowling της Γαλλίας” και αν ζητούσαν τη γνώμη μου, θα συμφωνούσα με κλειστά μάτια και ειλικρινά, χαίρομαι που οι εκδόσεις Μάτι έσπασαν τα αμερικάνικα στεγανά της λογοτεχνίας του φανταστικού, φέρνοντας μια ιστορία τόσο ιδιαίτερη, στη χώρα μας.
Ένας μήνας έχει περάσει από τα γεγονότα του προηγούμενου βιβλίου και ο Ιντιάνα, αν και ανησυχεί για τη μητέρα του η οποία έχει πέσει θύμα απαγωγής, δεν μπορεί να μην νιώθει ευτυχισμένος που η Κατερίνα βρίσκεται στο πλευρό του, στην ασφάλεια του ράντζου Λύκος. Τα πράγματα, φαίνεται να κυλάνε ήρεμα, μέχρι την στιγμή που ο πατέρας της Κατερίνα δέχεται μια δολοφονική επίθεση η οποία, δεν έχει γίνει από ανθρώπινο χέρι, και εγκαταλείπεται μισοπεθαμένος. Προσπαθώντας να ανακαλύψει τι έχει πραγματικά συμβεί, ο Ιντιάνα, θα συμμαχήσει με πλάσματα που ποτέ κανένας Λύκος δεν θα το περίμενε, ενώ το χάρισμα που κληρονόμησε από τη μητέρα του, θα του φανεί πιο χρήσιμο από κάθε άλλη φορά αφού, όσο πιο βαθιά σκαλίζουν τα γεγονότα, τόσα περισσότερα τρομακτικά μυστικά βγαίνουν στην επιφάνεια, εχθροί πέραν από κάθε φαντασία και δύναμη κάνουν την εμφάνισή τους ενώ, ακόμα και ανάμεσα στους συμμάχους, μπορεί να υπάρχουν προδότες που να θέτουν σε κίνδυνο κάθε ρίσκο που έχεις πάρει μέχρι σήμερα προκειμένου να φέρεις ισορροπίες, γκρεμίζοντας τα πάντα μέσα σε μία και μόνο στιγμή.
Ναι… είναι γεγονός! Το “Καλοκαιρινό Φεγγάρι” σου κλέβει την καρδιά και σε καθηλώνει διαπιστώνοντας, πως όχι μόνο είναι ακόμα καλύτερο και εντυπωσιακότερο από το πρώτο βιβλίο της σειράς, αλλά ότι οι εξελίξεις της, στοιχειοθετούνται σε πολλαπλά, διαφορετικά επίπεδα. Δεν αφορούν μόνο την πλοκή της ιστορίας, αλλά και την εξέλιξη που έχουν οι ίδιοι οι χαρακτήρες οι οποίοι, μέσα από το στάδιο της μετάβασης αυτής, φαντάζουν πιο ώριμοι στα μάτια μας, πιο συνειδητοποιημένοι, και με τα θετικά και τα αρνητικά τους, έτοιμοι να διεκδικήσουν αυτό που θέλουν και την ίδια στιγμή, να παλέψουν για τα δικά τους ιδανικά και πιστεύω μέχρι τέλους, ακόμα κι αν αυτό, κινδυνεύει να τους στοιχίσει και μάλιστα, ίσως ακόμα περισσότερα απ’ όσο εκείνοι μπορεί να πίστευαν αρχικά. Οι εκάστοτε αποφάσεις τους, έχουν ως αποτέλεσμα τίποτα να μην είναι σταθερό, τίποτα να μην είναι απόλυτα σίγουρο ή ασφαλές. Τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή, οι ισορροπίες συνεχώς αλλάζουν και κανείς δεν μπορεί να είναι ή ακόμα και να νιώθει, απόλυτα ασφαλείς, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν να έχουν τελειώσει.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ένα από τα στοιχεία που μου άρεσε στο “Ανοιξιάτικο Φεγγάρι”, ήταν οι πολιτικές προεκτάσεις που χαρακτήριζαν το βιβλίο. Στο “Καλοκαιρινό Φεγγάρι”, όχι απλά παραμένουν, αλλά θα λέγαμε ότι τονίζονται ακόμα περισσότερο. Κάθε τι στον κρυφό από τους ανθρώπους -από τους περισσότερος τουλάχιστον-, μεταφυσικό κόσμο, όπου υπερφυσικά πλάσματα ζουν και δρουν με τους δικούς τους όρους, διέπεται από κανόνες και νόμους, από τους οποίους, κανένας δεν είναι υπεράνω, σε όποια τάξη ή συνομοταξία κι αν ανήκει. Πέραν της πολυπλοκότητας του να στήσεις ένα τέτοιο σύστημα το οποίο να λειτουργεί αποτελεσματικά χωρίς να χωλαίνει και χωρίς να φτάνει στον αναγνώστη με την σκιά του αδύνατου και του ακατόρθωτου να το βαραίνει, είναι εξαιρετικό ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας έχει χτίσει ολόκληρη τη δομή του, με γερές βάσεις και θεμέλια, αλλά ακόμα περισσότερο, το πως ο ίδιος ο Ιντιάνα, είναι σε θέση να αξιοποιήσεις τους νόμους προς το δικό του όφελος, το δικό του και της φυλής του, βρίσκοντας συμμάχους στα πρόσωπα εκείνων που άλλοι δεν θα ρίσκαραν, εμπνέοντας παράλληλα αρκετή εμπιστοσύνη ώστε να τον ακολουθήσουν.
Συνδυάζοντας για μια ακόμη φορά το στοιχείο του φανταστικού με εκείνο του μεταφυσικού, η συγγραφέας συνθέτει ένα άψογο και άρτιο κείμενο, στο οποίο δεν μπορείς να βρεις το παραμικρό ψεγάδι και μια πλοκή η οποία, είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα και επεξηγηματική στις λεπτομέρειες, χωρίς να μας αφήνει με απορίες αλλά κάνοντάς μας να διψάμε να μάθουμε και άλλα γύρω από τον παράξενο κόσμο της, και παράλληλα, χωρίς να αφήνει κενά ή ακάλυπτες τρύπες, συμβάντα γύρω από τις οποίες, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε. Κάθε τι στην εξέλιξη της ιστορίας, στην ανάπτυξη των ήδη γνωστών χαρακτήρων, αλλά και στην προσθήκη νέων, εξαιρετικά γοητευτικών προσώπων και προσωπικοτήτων, είναι μελετημένο και σωστά τοποθετημένο. Τίποτα δεν είναι είναι τυχαίο και κάθε τι, εξυπηρετεί και κάποιον πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Ο Ιντιάνα, χωρίς να χάνει το χιούμορ του και την γοητευτική του προσωπικότητα, μάχεται σε ένα πεδίο έρωτα, οικογενειακών αξιών, πολιτικών συμφερόντων και το γεμάτο εκπλήξεις, ανατροπές, αγωνιώδεις στιγμές ταξίδι του, είναι απολαυστικό και γοητευτικό, αφήνοντάς μας να διψάμε για την συνέχεια την οποία και θέλουμε… τώρα.
Το βιβλίο της Sophie Audouin- Mamikonian κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μάτι.