Βιβλίο: Καιρός για ήρωες – Πολυχρόνης Κουτσάκης

Ο Πολυχρόνης Κουτσάκης, έπειτα από χρόνια παρουσία στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας, επιστρέφει φέτος με ένα βιβλίο πολύ διαφορετικό από αυτά που μας έχει συνηθίσει.

Γιατί το βιβλίο του, “Καιρός Για Ήρωες“, το πρώτο μιας τριλογίας που βρίσκεται σε εξέλιξη και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη, ανήκει στην κατηγορία της εφηβικής αστυνομικής λογοτεχνίας, αν και προσωπικά, η συγκεκριμένη ταμπέλα, δεν μου αρέσει και τόσο. Όχι γιατί δεν αντιπροσωπεύει το βιβλίο, αλλά γιατί, στην πραγματικότητα, είναι κάτι ακόμα περισσότερο. Με τον όρο “εφηβικό”, μπορεί κάθε ενήλικος αναγνώστης να υποθέσει πως το βιβλίο αυτό, δεν είναι για εκείνον. Και όμως, μπορεί οι χαρακτήρες του να είναι έφηβοι, μπορεί να εντάσσεται στην προαναφερόμενη κατηγορία, ωστόσο, είναι ένα βιβλίο που μπορεί να απολαύσει ο καθένας από εμάς, άσχετα από το ηλικιακό target group στο οποίο μπορεί να ανήκουμε.

Βρισκόμαστε στα Χανιά, όπου ο δεκαεξάχρονος Γιώργος Δάντης, θα βρεθεί αντιμέτωπος με γεγονότα και καταστάσεις, που ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί και που σαφέστατα, είναι πιο επικίνδυνα από την αδιαφορία των γονιών του για την ύπαρξή του, ή από την συνολική κατάρρευση της χώρας στον καιρό της κρίσης. Η Ρέα, η κοπέλα με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος, αποπειράται να αυτοκτονήσει, γεγονός που τον αναστατώνει. Η Ρέα, όμως, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να φέρει εις πέρας το σχέδιό της, δεν έχει διαφύγει τον κίνδυνο και αυτό, γιατί είδε κάτι που δεν έπρεπε να έχει δει, κάτι που την βάζει στο στόχαστρο μερικών από τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους του νησιού, την ίδια ώρα που μια παλιά τους συμμαθήτρια αγνοείται, ενώ μπορεί να έχει δολοφονηθεί. Ο Γιώργος, λοιπόν, μαζί με την βοήθεια του μοναχικού και ευφυούς φίλου του, Νικ, προσπαθούν να ανακαλύψουν τι κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά, μπαίνοντας και οι ίδιοι στο στόχαστρο των ανθρώπων εκείνων που έχουν πολλούς λόγους να θέλουν η αλήθεια να μείνει κρυμμένη, φέρνοντας στο φως στοιχεία του παρελθόντος που αν και θάφτηκαν, υπάρχουν ακόμα εκεί.

Οφείλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στον κύριο Κουτσάκη, όχι ότι τα έχει ανάγκη. Είμαι βέβαιη πως και ο ίδιος γνωρίζει πως έχει γράψει ένα συγκλονιστικό βιβλίο, που από την πρώτη μέχρι την τελευταία του σελίδα, διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη στα ύψη, στερώντας του πάμπολλες φορές την ανάσα, με την συνεχή του δράση, την γρήγορη και σφιχτοδεμένη πλοκή του, με τις εκπλήξεις και τις ανατροπές που σε περιμένουν σε κάθε επόμενο κεφάλαιο, αλλά και με τα στοιχεία εκείνα που σταδιακά και μελετημένα, έρχονται στην επιφάνεια για να ρίξουν φως στην υπόθεση, η οποία, εν τέλει, έχει πολύ περισσότερες προεκτάσεις, απ’ όσο μπορούμε να υποθέσουμε. Πραγματικά, ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τα νήματα ο συγγραφέας, είναι εντυπωσιακός, και δεδομένου δε ότι μιλάμε για ένα αμιγώς αστυνομικό μυθιστόρημα ελληνικής καταβολής, καταφέρνει να το προσαρμόσει και να το φέρει απόλυτα στα μέτρα της δικής μας, σύγχρονης πραγματικότητας, χωρίς να απουσιάζουν οι αιχμές για την παρούσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση του τόπου μας, αλλά και για την ασυδοσία που επικρατεί, στον υπόκοσμό μας και όχι μόνο.

Άλλος ένας λόγος που αξίζουν συγχαρητήρια στον συγγραφέα, είναι για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τους ίδιους του ήρωές του. Παιδιά απλά, καθημερινά, παιδιά της διπλανής πόρτας, που δεν γεννήθηκαν ήρωες, αλλά παρ’ όλα ταύτα, προσπαθούν να γίνουν. Καταφέρνει να μπει απόλυτα στο μυαλό ενός σύγχρονου έφηβου και μέσω των πρωταγωνιστών του, εκφράζει όλα τα άγχη, τα πάθη, τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους, λες και μπορεί να διαβάσει το μυαλό του, ή λες και ανήκει κι ο ίδιος στην γενιά αυτή. Και αν αυτό νομίζετε πως είναι εύκολο, πρέπει να τονίσω πως όχι, δεν είναι. Γιατί όταν έχουμε περάσει σε ένα διαφορετικό στάδιο, είναι δύσκολο να μπούμε στην ψυχολογία μιας γενιάς, από το στάδιο της οποίας μπορεί μεν να έχουμε περάσει, αλλά που με τα χρόνια, είναι καθ’ όλα διαφορετική από τον τρόπο που τη γνωρίσαμε και τη βιώσαμε, όταν ήταν η σειρά μας. Παράλληλα όμως με την δράση και το μυστήριο, ο συγγραφέας δεν παραλείπει το χιούμορ από το έργο του, το οποίο είναι φρέσκο, κυνικό και καυστικό, όπως ακριβώς θα εκφραζόταν από τα χείλη κάποιου έφηβου, κάνοντάς μας να γελάσουμε ή να χαμογελάσουμε, πάρα πολλές φορές, με ικανοποίηση.

Ειλικρινά, αν καταπιανόμουν ποτέ με το συγκεκριμένο είδος, το “Καιρός Για Ήρωες”, θα ήταν ένα από τα βιβλία εκείνα που θα ήθελα να έχω γράψει. Ζηλεύω τον κύριο Κουτσάκη, με την καλή έννοια πάντα, ο οποίος μέσα από το βιβλίο του αυτό, με ταξίδεψε στα πανέμορφα Χανιά, αποτυπώνοντας μια ρεαλιστική πραγματικότητα, παρουσιάζοντάς μου μια αγωνιώδη περιπέτεια γεμάτη δράση και ανατροπές, και συστήνοντάς μου χαρακτήρες που λάτρεψα και που ανυπομονώ να συναντήσω ξανά. Άλλωστε, το τέλος του ίδιου του βιβλίου, θα σας αφήσει με κομμένη την ανάσα, διψασμένους για την συνέχεια, η οποία και αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2014 και πραγματικά, και χωρίς καμία πρόθεση να υπερβάλλω ή να ακουστώ υπέρ του δέοντος ενθουσιώδης, ανυπομονώ να έρθει εκείνη η στιγμή, όπου θα χαθώ για μια ακόμη φορά στις σελίδες των περιπετειών των τριών φίλων οι οποίες, δεν είναι μόνο πολλά υποσχόμενες, αλλά δεδομένης της ικανότητας της πένας του συγγραφέα, είμαι σίγουρη πως θα είναι συγκλονιστικές και καθηλωτικές. Ένα υπέροχο ανάγνωσμα που θα σας το συνέστηνα, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το βιβλίο Καιρός για ήρωες, του Πολυχρόνη Κουτσάκη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.