H Aληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ είναι μια διεστραμμένα μαγική λογοτεχνική αστυνομική ιστορία – ευφυής, περίπλοκη, με συναρπαστική κορύφωση– για τη μυστηριώδη ζωή ενός διάσημου συγγραφέα. Πολλοί γνώριζαν διάφορα για τον Σεμπάστιαν Νάιτ ως εξαιρετικό μυθιστοριογράφο, αλλά πιθανώς ελάχιστοι γνώριζαν για τους δύο έρωτες που επηρέασαν τόσο βαθιά την καριέρα του, ο δεύτερος μάλιστα με τόσο καταστροφικό τρόπο. Μετά τον θάνατο του Νάιτ, ο ετεροθαλής αδελφός του διεισδύει στο αίνιγμα της ζωής του, με αφετηρία μερικές φαινομενικά ασήμαντες ενδείξεις στα προσωπικά χαρτιά του μυθιστοριογράφου. Η αναζήτησή του εξελίσσεται σε ιστορία μυστηρίου και ίντριγκας όπως τα μυθιστορήματα του ίδιου του Νάιτ, τόσο περίπλοκα αλλά, στο τέλος, άκρως απολαυστικά.

Παρά τα στοιχεία μυστηρίου, το θέμα της ζωής του Σεμπάστιαν Νάιτ δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από τις λέξεις, αν και οι λέξεις είναι και το δικό του μέσο στα βιβλία του. Αντίθετα, το βιβλίο φαίνεται να περιστρέφεται γύρω από ένα κενό σημείο, μια απουσία. Έτσι, στο τέλος του δεύτερου κεφαλαίου είναι πλέον σαφές ότι το βιβλίο δεν είναι για τη ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ, αλλά για την προσπάθεια του αδελφού του να το γράψει. Ο Β., ένας μέτριος συγγραφέας, τελικά αντιμετωπίζει κρίση ταυτότητας και η αναζήτησή του για τον πραγματικό Σεμπάστιαν γίνεται αναζήτηση του εαυτού του.

Βλαντιμιρ Ναμποκοφ – Πληροφορίες για τον συγγραφέα

Ο Βλαντιμιρ Ναμποκοφ (Vladimir Nabokov) γεννήθηκε το 1899 στην Αγία Πετρούπολη. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος μιας αριστοκρατικής, καλλιεργημένης και φιλελεύθερης οικογένειας.
Όταν οι μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία, η οικογένειά του έφυγε από τη Ρωσία, αρχικά εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και στη συνέχεια στο Βερολίνο, όπου ο Ναμπόκοφ την ξαναβρήκε το 1922 έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Κολέγιο Τρίνιτυ του Κέημπριτζ. Μεταξύ 1923 και 1940 δημοσίευσε μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, ποιήματα και μεταφράσεις στη ρωσική γλώσσα και ήταν αναγνωρισμένος ως ένας από τους εξέχοντες συγγραφείς της διασποράς. Το 1940 μαζί με τη γυναίκα του και τον γιο του μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Εκεί ο Ναμπόκοφ εργάστηκε αρχικά ως λέκτορας στο Κολέγιο Ουέλσλεϋ από το 1941 ως το 1948 και μετά ως καθηγητής ρωσικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, έως ότου σταμάτησε να διδάσκει το 1959. Το πρώτο του μυθιστόρημα στα αγγλικά, Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ, εκδόθηκε το 1941 και το γνωστότερο μυθιστόρημά του, η Λολίτα, τού χάρισε παγκόσμια φήμη.
Το 1973 βραβεύτηκε με το Εθνικό Αμερικανικό Μετάλλιο Λογοτεχνίας. Επέστρεψε στην Ευρώπη το 1959 και πέθανε στο Μοντρέ της Ελβετίας το 1977.

Ανάμεσα στα σπουδαιότερα μυθιστορήματά του περιλαμβάνονται στα ρωσικά Η άμυνα του Λούζιν (1930 ) και στα αγγλικά η Λολίτα (1955), ο Πνιν (1957), η Χλωμή φωτιά (Pale Fire, 1962), Άντα (Ada or Ardor : A Family Chronicle, 1969), καθώς και το αυτοβιογραφικό Μίλησε, μνήμη (1936-1966). Στις μεταφράσεις του περιλαμβάνονται η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων στα ρωσικά και ο Ευγένιος Ονιέγκιν στα αγγλικά. Σημαντικές είναι επίσης οι παραδόσεις του για τη λογοτεχνία.
Ο Ναμπόκοφ είναι ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Ανδρέας Αποστολίδης
ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Meredith Frampton, Still life, 1932, Royal Academy of Arts, London