Σήμερα κάνουμε βόλτα στην πόλη με εκδηλώσεις χωρίς είσοδο και συγκεκριμένα δύο μοναδικές εικαστικές εκθέσεις και μια συναυλία, στο πλαίσιο της φετινής «Γέφυρας Μουσικής πάνω από τη Συγγρού», η οποία είναι αφιερωμένη στον συνθέτη Μορίς Οανά (Maurice Ohana, 1913-1992).
Βόλτα στην πόλη με 3 εκδηλώσεις χωρίς είσοδο
Γιάννης Παυλίδης – Comic City: Έκθεση στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος και ο Γιάννης Παυλίδης παρουσιάζουν την έκθεση με τίτλο “Comic City”, σε επιμέλεια της Λουίζας Καραπιδάκη. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 9 Μαρτίου 17:30-22:30, και η έκθεση θα διαρκέσει έως 1 Απριλίου 2023.
Στην νέα έκθεση του Γιάννη Παυλίδη ο θεατής καλείται να «μπει» μέσα στην εγκατάσταση που δημιουργούν τόσο οι πίνακες ζωγραφικής του όσο και τα τρισδιάστατα γλυπτά έργα του, να τα πλησιάσει, να τα επεξεργαστεί, να διασκεδάσει και εν τέλει να αισθανθεί οικεία μέσα στο περιβάλλον της έκθεσης.
Ο Γιάννης Παυλίδης συνεπής σε αυτό που αγαπά, δημιούργησε τη νέα του δουλειά με ζωγραφικά, επιδαπέδια και επίτοιχα γλυπτά έργα χρησιμοποιώντας το papier mache σε συνδυασμό με το έντονο χρώμα από τη μία και το ασπρόμαυρο των κόμικς από την άλλη. Η συνύπαρξη από τους συνδυασμούς των έντονων και πυκνών χρωματικών αντιπαραθέσεων με το άσπρο-μαύρο των ανακατασκευασμένων-ενοποιημένων σαν μια μεγάλη ιστορία κόμικς, είναι που δίνει «ζωή» σε όλη την εγκατάσταση και σε κάθε έργο ξεχωριστά. Η αχαλίνωτη ελευθερία στη φαντασία που δημιουργούν οι ασπρόμαυροι χαρακτήρες των κόμικς με τις πολύχρωμες, πολύβουες πόλεις έρχονται και δένουν με τα τρισδιάστατα επίτοιχα, φτιαγμένα με papier mache σύμβολα των εταιρειών και των προϊόντων του σήμερα, σε ένα αισθησιακό χορό μεταξύ φανταστικού και πραγματικού.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μαίρη Ζυγούρη – EX CORPO: Έκθεση στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»
Η εικαστικός και performance artist Μαίρη Ζυγούρη παρουσιάζει την έκθεση “EX CORPO” στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» Δήμου Αθηναίων, από 9 Μαρτίου έως 23 Απριλίου 2023. Με την έκθεση αυτή, που διοργανώνεται από τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων, η Ζυγούρη έρχεται σήμερα στο Μουσείο Χατζημιχάλη για να μας μιλήσει για οντότητες και φάσματα με τις μυστηριακές εικόνες της, αφομοιωμένες στη γλώσσα του μουσείου, οι οποίες συνιστούν μια ψυχογεωγραφία, μια επίκαιρη εθνογραφία του σήμερα.
Η έκθεση “EX CORPO” της Μαίρης Ζυγούρη συνοψίζει έναν κύκλο δουλειάς που ξεκίνησε με τον υποχρεωτικό εγκλεισμό που βιώσαμε στη διάρκεια της καραντίνας. Μέσα από βίντεο, περφόρμανς, εγκαταστάσεις, σκηνοθετημένες φωτογραφίες και επιτελεστικά κείμενα, η καλλιτέχνις καταγράφει μια διαδικασία μεταμόρφωσης και εσωτερικής μετατόπισης. Έχοντας ως βασικό υλικό το σώμα της, η Ζυγούρη επιχειρεί να απεκδυθεί την ταυτότητά της. Η συνθήκη εργασίας της ξεκινά από το ουδέτερο αντικείμενο ή αποκείμενο (abject) για να καταλήξει σε διαφορετικές οντότητες ή περσόνες. Σε μια περίοδο που πολλοί εικαστικοί καλλιτέχνες διερευνούν τη συγκρότηση της προσωπικής, εθνικής, κοινωνικής και έμφυλης ταυτότητας, η ίδια αντιστρέφει το ερώτημα και ρωτάει: γίνεται σήμερα να μην έχεις καμία ταυτότητα; Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Τι εικόνες μπορεί να παράξει ένας στοχασμός γύρω από τη μη ταυτότητα;
Οι επιτελεστικές περσόνες που μας συστήνει η Ζυγούρη με την έκθεση “EX CORPO” γεννήθηκαν στο πλαίσιο διάφορων περφόρμανς/residencies που πραγματοποίησε η καλλιτέχνις την τελευταία διετία. Μέσα από αυτές τις περφόρμανς διαμορφώθηκαν και αναδύθηκαν η «Φωξάπφα, Σαπφώ του Έρωτα», μια ανόργανη πορτοκαλί οντότητα, η γυναίκα-αιδοίο, ένας μικροκέφαλος γίγαντας, μια λευκή θηλυκή κολόνα και μια λευκή μέδουσα/αχιβάδα. Κάθε περσόνα αναπτύσσεται, μεταλλάσσεται, συνδιαλέγεται με τα αντικείμενα/σύμβολα και όλα μαζί συνθέτουν ένα εικονογραφικό σύμπαν.
Η Ζυγούρη εξετάζει την περφόρμανς πέρα από το βίωμα της συλλογικής στιγμής, αντιμετωπίζοντάς την ως αρχείο μεταμόρφωσης. Η περφόρμανς της δεν ολοκληρώνεται τη στιγμή που την πραγματοποιεί αλλά συνεχίζει να μεταλλάσσεται. Έτσι, αυτές οι νέες οντότητες-ταυτότητες, ως ίχνη των μεταμορφώσεων και μεταλλάξεων που επιτελέστηκαν, ανασυντίθενται στην έκθεση με μια τράπουλα ταρώ που έχει σχεδιάσει η καλλιτέχνις. Κάθε μία από τις 74 κάρτες που παρουσιάζονται σε δύο προθήκες στην κεντρική σάλα του μουσείου είναι ένα συνθετικό έργο. Κάθε κάρτα περιλαμβάνει λιμπιντικά και θηλυκά σύμβολα, όπως το αιδοίο, το φίδι, το μάτι και ο κορσές. Κάθε εικόνα είναι μια στάση (attitude), μια χειρονομία, ένα τελετουργικό. Εκτός από τις 74 κάρτες της τράπουλας, η καλλιτέχνις παρουσιάζει 21 εκτυπώσεις σε πλεξιγκλάς, τέσσερις περσόνες ως κούκλες διάσπαρτες στον χώρο, που συνομιλούν με τις ήδη υπάρχουσες κούκλες του λαογραφικού μουσείου, μια σειρά από ζωγραφικά έργα μικρών διαστάσεων, καθώς και ένα υπνωτιστικό βίντεο από τον αρχαιολογικό χώρο του Αμφιάρειου, όπου παρουσιάζεται ένα επεισόδιο με τις τρεις περσόνες, κρεμασμένες από το μεγάλο δέντρο δίπλα στον Ναό του Ιερού.
Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει ο Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ.
Onassis Stegi: H Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού επιστρέφει για όγδοη χρονιά
Μία «Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού», στήνεται για 8η χρονιά, στις 8 και 9 Μαρτίου 2023, συνδέοντας τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση με το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Μία γέφυρα που υποστηρίζει με ουσιαστικό και γόνιμο τρόπο τους φοιτητές και τις φοιτήτριες της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου, παρέχοντάς τους την ευκαιρία να συνεργαστούν με τη Στέγη, να συναντήσουν τα τμήματα παραγωγής και επικοινωνίας, να αντλήσουν πολύτιμη εμπειρία και να επικοινωνήσουν με τους μουσικούς δημιουργούς της εποχής μας. Αφιερωμένη στον συνθέτη Maurice Ohana (1913-1992), η φετινή «Γέφυρα» ιχνηλατεί με τέσσερις συναυλίες τις προσωπικές και καλλιτεχνικές διαδρομές ενός, άγνωστου για πολλούς στην Ελλάδα, μουσικού δημιουργού. Για πρώτη φορά επίσης, η «Γέφυρα Μουσικής» φτάνει μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, όπου στις 18 Μαρτίου, στο αμφιθέατρο «Στέφανος Δραγούμης» του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού, θα γίνει μια παρουσίαση της συνεργασίας Στέγης – Παντείου και θα ακολουθήσει η δεύτερη συναυλία του αφιερώματος, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Σύγχρονης Μουσικής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ.
Ο Μορίς Οανά (1913-92) αναγνωρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους συνθέτες της γενιάς του στη Γαλλία ήδη από τη δεκαετία του 1960. Το μουσικό έργο του είναι πολυσχιδές, όπως ακριβώς και η μουσική του γλώσσα. Γεννημένος στο Μαρόκο, με ισπανικές καταβολές, βρετανική υπηκοότητα, γαλλική παιδεία και πολλά ταξίδια στην Αφρική και στην Ευρώπη, δημιουργεί ξεπερνώντας τα γεωγραφικά σύνορα. Το μουσικό του σύμπαν διαμορφώνεται με την απόρριψη των αισθητικών δογμάτων της εποχής του ενώ παράλληλα ενσωματώνει τις ιδιαίτερα σύνθετες προσωπικές μουσικές εμπειρίες του. Στρέφεται στις ρίζες του, τις μεσογειακές καταβολές του, στο κλασικό φλαμένκο και το ανδαλουσιανό cante jondo, σε ισπανικά θέματα και κείμενα, σε αφρικανικούς και αφροκουβανέζικους ρυθμούς και σε ελληνικούς μύθους. Περιλαμβάνει επίσης στοιχεία της αρμονικής και ρυθμικής γλώσσας της τζαζ, αλλά και της υφής της μουσικής των Ντεμπυσσύ, ντε Φάγια, Μπάρτοκ και Στραβίνσκι. Το αφιέρωμα δίνει στο ελληνικό κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει έργα για πιάνο σόλο και διάφορους συνδυασμούς μουσικής δωματίου, μετά την πρώτη παρουσίαση έργων του για κιθάρα στη “Γέφυρα Μουσικής”, vol. 4. το 2018.
Τετάρτη 8 Μαρτίου, 20:30 І Σαλπάροντας για την Αμερική
Τα έργα της πρώτης συναυλίας μας καλούν σε ένα υπερατλαντικό ταξίδι. Ο Γάλλος συνθέτης λάτρευε τον απέραντο ωκεανό και εμπνεύστηκε από τους ήχους του. Στο “Neumes” (1965) για όμποε και πιάνο, αναγνωρίζουμε ήχους, άλλοτε σκοτεινούς άλλοτε ανάλαφρους, προσωπικούς αλλά ταυτόχρονα και οικουμενικούς. Η Edith Canat de Chizy, μαθήτρια του Οανά, με το “Sailing” (2021) για σόλο πιάνο, φέρνει στα αυτιά μας τον παφλασμό των κυμάτων, τις ριπές του ανέμου αλλά και την κόρνα ενός πλοίου. Ο André Jolivet με το “Chant pour les piroguiers de l’Orénoque” (1953) για όμποε και πιάνο μας μεταφέρει στη Βενεζουέλα, υπό τους ήχους του τραγουδιού ενός ντόπιου βαρκάρη. Στη Λατινική Αμερική παραμένουμε με το στο “Perroquets d’Azur” (1996) ένα έργο για σόλο όμποε του Thierry Pécou, που, ακολουθώντας τα βήματα του Οανά, αξιοποιεί τον ρυθμικό πυρήνα της αφρο-κουβανικής μουσικής. Τέλος, θα απολαύσουμε, έργα για σόλο όμποε δύο ταλαντούχων, νέων Ελλήνων συνθετών: τα “Βιώματα Ι” (2015) του Αντώνη Ρουβέλα (πρώτη ελληνική εκτέλεση) και το “Introspections” (2022) του Μιχάλη Παλαιολόγου (πρώτη παγκόσμια εκτέλεση), με τα οποία το ταξίδι γίνεται πλέον εσωτερικό και πολύ προσωπικό.
Τετάρτη 8 Μαρτίου, 21:30 І Ισπανία-Αφρική
Το πρόγραμμα της δεύτερης συναυλίας ανιχνεύει τις αρχικές ρίζες της έμπνευσής του Οανά, συνδέοντας παραδοσιακά τραγούδια από την Ισπανία (σε μεταγραφές των Λόρκα και Οανά) και τη Νιγηρία (μεταγραφή Akin Euba) με τα έργα δύο μαθητών και φίλων του για σόλο πιάνο: της Γαλλίδας Edith Lejet, με την οποία γνωρίστηκαν χάρη στο αμοιβαίο τους ενδιαφέρον για τον Λόρκα, και του βασκικής καταγωγής Ισπανού Félix Ibarrondo. H βραβευμένη συνθέτρια Ισμήνη Μπεκ, με την ανάθεση της Στέγης για φωνή και πιάνο, προσθέτει τη δική της συνεισφορά σε αυτό το μουσικό σύμπαν.