Η βόλτα στην πόλη της Τετάρτης συμπεριλαμβάνει μουσική και τέχνη. Οι επιλογές μας για σήμερα είναι οι εξής:
Μουσική
Chet’s Mood: O Ανδρέας Πολυζωγόπουλος σε ένα αφιέρωμα στον Chet Baker στο Half Note
O σπουδαίος τρομπετίστας Ανδρέας Πολυζωγόπουλος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα νέα κεφάλαια στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σύγχρονη Ελληνική, και όχι μόνο, jazz σκηνή. Ο γεννημένος σ’ ένα μικρό χωριό της Ηλείας, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, ξεκίνησε την πορεία του στη μουσική παίζοντας κιθάρα, μέχρι που ανακάλυψε στα 18 του, την τρομπέτα. Σπούδασε jazz τρομπέτα στο κονσερβατόριο του Amsterdam, πλάι σε μεγέθη όπως τον Paolo Fresu ή τον Markus Stockhausen! Από τα πρώτα του βήματα ο Πολυζωγόπουλος έδειξε ότι είναι ξεχωριστός και το 2008 ηχογραφεί το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο “Perfumed Dreams” με το σχήμα του Poly Quartet και κέρδισε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό Motives For Jazz του Βελγίου. Το 2010 θα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ορχήστρας Τζαζ Νέων.
Έχει ηχογραφήσει 5 προσωπικά άλμπουμ και συμμετάχει σε περίπου 60 ηχογραφήσεις μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια περιοδεύει και διακρίνεται στο εξωτερικό, σε club και μεγάλα Φεστιβάλ. Έχει συνεργαστεί με τους Jaques Morelembaum, Michel Portal, Tony Lakatos, Gunter “Baby” Sommer, Mode Plagal, Ψαραντώνη, Σαβίνα Γιαννάτου, Μαρία Φαραντούρη, Dulce Pontes, Δημήτρη Καλαντζή, Βαγγέλη Κατσούλη, Γιώργο Κοντραφούρη, Τάκη Μπαρμπέρη, Θαν. Παπακωνσταντίνου κ.α.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τέχνη
Χριστίνα Κάλμπαρη – Η εκδρομή: Έκθεση στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων
Η έκθεση «Η εκδρομή», που διοργανώνεται από τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), περιλαμβάνει πίνακες μεγάλων διαστάσεων και μια σειρά σχέδια με κάρβουνο. Όλα τα έργα έχουν σχέση με το φως και το πώς αυτό διαμορφώνει τον ζωγραφικό χώρο.
Ο τίτλος της έκθεσης είναι μια έμμεση αναφορά στη νουβέλα «Η εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν» της Anna Seghers. Για την Χριστίνα Κάλμπαρη, το συγκεκριμένο κείμενο ήταν περισσότερο μια ευτυχής συνάντηση παρά η έμπνευση για να δημιουργήσει τα έργα της. Στην προσέγγιση της Seghers βρίσκει μια απρόσμενη σύμμαχο που τη βοηθά να κατανοήσει τη δουλειά της. Το θάμπωμα της μνήμης, αυτή η μόνιμη ομίχλη μπροστά από τα μάτια της αφηγήτριας μιας μονοήμερης εκδρομής με ποταμόπλοιο στο Ρήνο, αντανακλάται και στις ατμοσφαιρικές εικόνες που ζωγραφίζει.
Όπως η Seghers χρησιμοποιεί τη φύση ως σκηνικό για να μιλήσει για τη λειτουργία και τις δυνατότητες της ενθύμησης, έτσι και η Κάλμπαρη αντιλαμβάνεται τους χώρους στα έργα της ως σκηνικά, τα οποία πλαισιώνουν το συναίσθημα που επιχειρεί να αποτυπώσει. Η αίσθηση της χειρονομίας και της αφής που συνοδεύει το μεγάλο μέγεθος των έργων άλλαξε τον τρόπο που προσεγγίζει τη ζωγραφική. Δουλεύοντας αυτούς τους πίνακες η Κάλμπαρη αισθάνεται ότι μπαίνει μέσα στον ζωγραφικό χώρο, ότι γίνεται και η ίδια μέρος της αφήγησης. Λόγω του μεγάλου μεγέθους, το «τώρα» στα έργα της δηλώνεται εμφατικά: στέκεσαι πια μπροστά σε έναν υπαρκτό ζωγραφικό χώρο. Η καλλιτέχνις δεν αναπαριστά απλώς κάποιες στιγμές από το παρελθόν, ούτε θέλει να αναπαραστήσει φιγούρες με τη μορφή που είχαν σε μια περασμένη δεκαετία. Αντιθέτως, από το παρόν ατενίζει το παρελθόν. Όπως ακριβώς και η ματιά της αφηγήτριας στην «Εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν», που είναι τώρα εδώ και κοιτάει πίσω, προσπαθώντας να ζωντανέψει μια ανάμνηση.
Σοφία Στεβή – When We Start to Understand the World: Έκθεση στην γκαλερί The Breeder
Υπάρχει ένα σπίτι χτισμένο από την ίδια την επιθυμία. Είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί μια παραμυθένια ιστορία, όπως αυτές που θα συναντούσατε στους τοίχους μιας ονειρικής αναγεννησιακής βίλας, επιπλωμένης με μαγευτικές νωπογραφίες και ταπισερί, μιας κατοικίας γεμάτης ζωή, από τα πολυτελή συμπόσια και κομψούς ενοίκους, που περιβάλλεται από κήπους όπου φυτρώνουν ευωδιαστά φυτά. Παρακαλώ προχωρήστε και χαμογελάστε: σήμερα σας προσκαλούμε να μυηθείτε στην έκθεση When We Start to Understand the World της Σοφίας Στεβή. Η έκθεση δομείται γύρω από μια μνημειώδη τριλογία ζωγραφικών έργων σε ύφασμα, βυθίζοντας τους θεατές σε μια οικεία περιπέτεια ενδοσκόπησης και ανακάλυψης.
Αυτό το ταξίδι είναι πληθωρικό και στοχαστικό: αναμείνατε μια αδυσώπητη παλέτα από κόκκινα και πράσινα, ροζ και κίτρινα, μπλε και πορτοκαλί, όλα μέρος μιας αδιάκοπης και ζωηρής δίνης που εξελίσσεται παίρνοντας τη μορφή ενός αφράτου σύννεφου, μουντών υδρατμών, ενός κελαρυστού ρυακιού ή μιας βραχώδους πλαγιάς. Αυτά τα ζωηρά χρώματα που ξεπηδούν από το εφευρετικό πινέλο της Στεβή μαγνητίζουν το μάτι του θεατή με γοητεία και ειλικρίνεια, θυμίζοντας τοπία που έστησε μεθοδικά επιδέξιος σκηνοθέτης.
Τα πλάσματα στα έργα της Σοφίας Στεβή κατοικούν σε ένα ουτοπικό περιβάλλον στο οποίο τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, τα έργα τέχνης και οι φανταστικές μορφές, όλα βρίσκουν τη σωστή τους θέση. Είναι θέμα δικαιοσύνης και ισορροπίας. Μερικές φορές, ο γραπτός λόγος έρχεται στο προσκήνιο, είτε υποστηρίζει το κεντρικό θέμα του έργου είτε προσθέτει ένα αινιγματικό δεύτερο επίπεδο στη αφήγηση. Τυχόν αντίθεση ή ένταση μεταξύ οποιουδήποτε από τα στοιχεία της σύνθεσης, επιλύεται ομαλά στην ευρύτερη εικόνα από τη γαλήνια κυριαρχία της Στεβή στο σύμπαν των εικόνων.
Στην πραγματικότητα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της τεχνικής της καλλιτέχνιδας είναι η κατασκευή πολλαπλών εικονογραφικών επιπέδων που αψηφούν τους κοινούς κανόνες αντίληψης και αναπαράστασης. Μια συνεχής αίσθηση έκπληξης προκύπτει από την ύπαρξη στοιχείων των οποίων η κλίμακα και η συνάφεια με μια δεδομένη πραγματικότητα, δεν εναρμονίζονται ποτέ στο σύνολό τους, αλλά μάλλον γίνονται μέρος μιας χορογραφικής αλληλεπίδρασης. Αυτή η πολύπλοκη ενορχήστρωση διαφορετικών στοιχείων δημιουργεί πάντα έναν ισορροπημένο ρυθμό που υπακούει στο όραμα της καλλιτέχνιδας.