“Ο Λιούις Κάρολ πέτυχε αυτό που κανένας άλλος δεν μπόρεσε ποτέ: να αναπλάσει τον κόσμο της παιδικής ηλικίας έτσι ώστε εμείς να ξαναγινόμαστε παιδιά. Η Αλίκη δεν είναι παιδικό βιβλίο, είναι το μοναδικό βιβλίο µε το οποίο γινόμαστε παιδιά.”
~Βιρτζίνια Γουλφ~
Το αριστούργημα του Κάρολ, διασκευασμένο για τη σκηνή, με τον ευφάνταστο τίτλο «Η Αλίκη είχε αρχίσει να βαριέται έτσι που καθόταν πάνω στο χορτάρι…», δραματοποιεί με έξυπνο τρόπο τις περιπέτειες της μικρής Αλίκης και μας προσκαλεί σε έναν φανταστικό και παράδοξο κόσμο, όπου όλα είναι πιθανά και όλα μπορούν να ανατραπούν.
Μαζί με την Αλίκη, θα αποδράσουμε από την βαρετή και μίζερη καθημερινότητα, θα βουτήξουμε στο λαγούμι και θα δούμε πως αντικρίζουν τα παιδιά τον παράλογο κόσμο των μεγάλων και πόσο δύσκολο τους είναι να επιβιώσουν μέσα σε αυτόν. Τρεις μόνο ηθοποιοί, η Ελεάννα Αποστολάκη, η Μελίσσα Κωτσάκη και η Ανδρομάχη Σπανέλλη, αναλαμβάνουν να μεταφέρουν στη σκηνή του Θησείον το δύσκολο “παραμύθι” του Κάρολ και να “ζωντανέψουν” όλα τα ιδιόρρυθμα και αστεία πλάσματα της φαντασίας του: τον Άσπρο Κούνελο, τη Γάτα Τσεσάιρ που χαμογελάει, τον Τρελό Καπελά και τον Δεντροπόντικα του Μάρτη που πίνουν αμέτρητα φλιτζάνια τσάι, την Κάμπια που καπνίζει ναργιλέ, την Κακιά Βασίλισσα Ντάμα Κούπα που παίζει τένις, τα Τραπουλόχαρτα Φρουρούς κ.α.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το εγχείρημα είναι αρκετά απαιτητικό, αλλά το φέρνουν εις πέρας με υποδειγματικό τρόπο. Με γρήγορες εναλλαγές ρόλων, άμεση απεύθυνση στο κοινό, αυτοσχεδιασμούς, τεχνικές σωματικού θεάτρου, χειροποίητες κούκλες και εικονικές ψευδαισθήσεις, δημιουργούν ένα απρόβλεπτο, χειροποίητο θέαμα που εξερευνά τα όρια της παιδικής φαντασίας και της μεταμόρφωσης, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων. Έννοιες όπως η ενηλικίωση, η βία, ο χρόνος, που μας αφορούν όλους, αναδεικνύονται με σκηνική ευρηματικότητα, μέσα από ένα ταξίδι στο κόσμο της μαγείας, της φαντασίας, της τρέλας και των ονείρων. Στο τελικό αποτέλεσμα, που είναι προϊόν ομαδικής δουλειάς, έρχονται να συμβάλλουν: η πρωτότυπη μουσική του Θάνου Κοσμίδη που εκτελείται ζωντανά, τα ευφάνταστα σκηνικά, κουστούμια και καπέλα (Άρτεμις Φλέσσα) και οι παιχνιδιάρικοι φωτισμοί (Νίκος Βλασόπουλος).
«Δεν είσαστε όλοι παρά ένα μάτσο τραπουλόχαρτα!», λέει η Αλίκη στην Κακιά Βασίλισσα Ντάμα Κούπα και διασχίζει αυτόν τον κόσμο με θάρρος για να μας υπενθυμίσει ότι, η εσωτερική δύναμη του καθενός μπορεί να τον ελευθερώσει από κάθε μορφή κοινωνικής και ψυχολογικής καταπίεσης. Και όταν η παράσταση ολοκληρωθεί -όπως ακριβώς ξεκίνησε στο φουαγιέ του θεάτρου- οι θεατές αντιλαμβάνονται πως σε αυτό το ταξίδι δεν είναι ήταν μόνοι.
Η Αλίκη που παρουσιάζεται στο Θησείον, ΈΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ δεν είναι μία συνηθισμένη, “εύκολη” και παιδιάστικη παράσταση με φανταχτερά ευρήματα, αλλά αποτελεί μία διαφορετική, πρωτότυπη και προσεγμένη σκηνική πρόταση που τροφοδοτεί τα παιδιά με ερεθίσματα και οξύνει την κρίση και την παρατηρητικότητά τους προκειμένου να κατανοήσουν όλα τα σημαντικά μηνύματα που εμπεριέχει. Θα την σύστηνα λοιπόν ανεπιφύλακτα σε παιδιά άνω των 8 ετών καθώς και σε μεγάλους που θέλουν να διατηρήσουν μέσα τους την παιδική ματιά και να κρατήσουν ζωντανή την Χώρα των δικών τους Θαυμάτων!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Ομάδα Τσόκαρα
Μετάφραση – Δραματουργική Επεξεργασία: Μελίσσα Κωτσάκη, Άρτεμις Φλέσσα
Πρωτότυπη Μουσική: Θάνος Κοσμίδης (από τους Burger Project)
Σκηνικά – Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος.
Σχεδιασμός αφίσας: Θεόδωρος Κωβαίος
Βίντεο: Κωνσταντίνος Φραγκούλης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου
Βοηθός Ενδυματολόγου: Μαρία Γεωργιάδου
Παραγωγή: Ομάδα Τσόκαρα / Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Αντανακλάσεις»
Παίζουν: Ελεάννα Αποστολάκη, Μελίσσα Κωτσάκη, Ανδρομάχη Σπανέλλη
Photo credits: Iliana Stamelou
Η παράσταση “Η Αλίκη είχε αρχίσει να βαριέται έτσι που καθόταν πάνω στο χορτάρι…”, παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στο Θησείον. Περισσότερες πληροφορίες, εδώ