Μετά από τιμητικές διακρίσεις και δυο επιτυχημένες ατομικές εκθέσεις στο Λονδίνο η Στέλλα Καπεζάνου παρουσιάζει στο Αθηναϊκό κοινό την πρώτη της ατομική έκθεση, επιχειρώντας με την Τέχνη της να λειτουργήσει ως καθρέφτης μιας συλλογικής μνήμης, που για χρόνια χαρακτήριζε την κοινωνική πραγματικότητα, αφήνοντας ανεξίτηλα τα σημάδια της στο σήμερα.
Στα έργα της Στέλλας Καπεζάνου οι πρωταγωνιστές μοιάζουν να αναζητούν την απόλυτη ευτυχία, μέσα σε στιγμές ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης, που όμως συνθέτουν ένα σκηνικό γεμάτο παράδοξες συνυπάρξεις, ψεύτικα χρώματα και ανακολουθίες χρονικές και τοπικές.
Η ζωγραφική της, αποτελεί μια διαφορετική ανάγνωση, αυτού του καταναλωτικού τρόπου ζωής, που αναπαράγει ευκαιριακά πρότυπα, ενώ συχνά με περιπαικτική διάθεση ξορκίζει μέσα από τα έργα της, τις αντινομίες και την απουσία του νοήματος.
Στο εισαγωγικό σημείωμα του δίγλωσσου καταλόγου της έκθεσης, που υπογράφει ο Ιστορικός Τέχνης και επιμελητής Χριστόφορος Μαρίνος διαβάζουμε για το έργο της καλλιτέχνιδας: «Ονειροπόληση, ειρωνεία, αλλά και μια αδιόρατη αύρα μελαγχολίας χαρακτηρίζουν τους πρωταγωνιστές στους πίνακες της Στέλλας Καπεζάνου και κατ’ επέκταση την ίδια τη ζωγραφική της» και προσθέτει «Από τους πίνακες αυτούς παρελαύνει κόσμος που παραθερίζει, που το όνειρό του μοιάζει να είναι οι μόνιμες διακοπές, μια διαρκής κατάσταση αναψυχής. Συνταξιούχοι, wannabe κατακτητές, ζευγαράκια, πετσέτες θαλάσσης, αντηλιακά και φουλάρια Hermès γίνονται ένα με τα φυλλώματα, τους φοίνικες και τους γλάρους. Συχνά οι παραθεριστές της Καπεζάνου απεικονίζονται πίσω ή μέσα από κάθετες λωρίδες χρώματος, που θα μπορούσαν όμως να είναι και μπάρες φυλακής, σύμβολα του εγκλεισμού τους σε έναν πλαστό-κατασκευασμένο παράδεισο που εξισώνει τα πάντα και τους πάντες. Και φυσικά, ένας τέτοιος κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να φέρει μέσα του αναγνωρίσιμα μοτίβα ή ίχνη από έργα σύγχρονης τέχνης, όπως τα λουλούδια του Warhol και οι βούλες του Hirst».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αναφερόμενος στο έργο της Στέλλας Καπεζάνου ο D.S Graham σε άρθρο του, που πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Art Aesthetics» το Μάρτιο του 2018, σημειώνει: «Οι παραθεριστές της Καπεζάνου κάνουν διακοπές μέσα σε εικόνες που, όπως οι διαφημίσεις, παραπέμπουν σε ‘ονειρεμένες αποδράσεις’ και ηλιόλουστους ‘προορισμούς’ ανάμεσα στους φοίνικες, τις ομπρέλες και τη θάλασσα. Εν τέλει οι σκηνές αυτές είναι εσκεμμένα ασύνδετες. Το στυλ της Καπεζάνου απορρίπτει το ‘συνολικό’ τελάρο χάριν μιας σειράς αυτοτελών εικόνων και στιγμών που διαγκωνίζονται για να μας αποσπάσουν την προσοχή. Δεν ζωγραφίζει αρμονία, αλλά εκνευρισμό και ανία».
Στέλλα Καπεζάνου
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, έχοντας εξασφαλίσει βραβείο και τιμητική υποτροφία από το ΙΚΥ για την πρωτιά της, στις εισαγωγικές εξετάσεις της ΑΣΚΤ.
Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Chelsea College of Arts του Λονδίνου, ως υπότροφος της MOTOROIL HELLAS, όπου βραβεύτηκε με την υποτροφία FRANK BOWLING, O.B.E., RA και το Clyde & Co Emerging Star Award. Στο Λονδίνο έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές.
Η έκθεση «Brit Pond» στην Evripides Art Gallery, είναι η πρώτη της ατομική έκθεση στην Ελλάδα.
