Το πολυδιάστατο καλλιτεχνικό έργο «Βυζαντινό Λουτρό, Συναντήσεις, Θεσσαλονίκη» αποτελείται από 4 Video Art Installations και μια in situ, διαδραστική με το κοινό Performance.
Πρόγραμμα
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2022, ώρα 6.00 μ.μ στο Ισλαχανέ
In situ, διαδραστική με το κοινό Performance, “μετά- MANEFOVI”.
Η performance ακολουθεί την προβολή του video art “ MANEFOVI”.
Performers: Κατερίνα Αναστασίου, Βασιλική Αρελάκη, Αλέξια Κουκουνασούλη, Αθηνά Φελούρη
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πρόσκληση- Οδηγίες
Μέσα από τον ψυχικό και ιδιωτικό σας χώρο, μικρά μυστικά μπορούν να αναδυθούν και να μεταφερθούν για να βοηθήσουν στην διαδικασία δημιουργίας μίας νέας μυθολογίας τεσσάρων μικρόκοσμων, που συνδέονται με σκοτεινά εντομικά οικοσυστήματα.
Φέρτε μαζί σας ένα αντικείμενο που σχετίζεται με κάποια κρυφή σας σκέψη. Μέχρι 20 εκατοστά και όχι βαρύτερο από 250 γραμμάρια. Οποιαδήποτε στιγμή της περφόρμανς, μπορείτε να το πάρετε πίσω.
Θα συνεισφέρει στην δόμηση μίας αφήγησης που βρίσκεται σε δυναμική σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο, σε δημόσια θέα, προτείνει νέες φανταστικές σχέσεις και συμπεριφορές, και δίνει τον απαραίτητο χώρο για σκέψη και εξερευνήσεις.
Η δράση θα εξελίσσεται ταυτόχρονα σε τέσσερα διαφορετικά σημεία στο Ισλαχανέ. Διάρκεια μία ώρα.
17-21 Οκτωβρίου 2022 (κατά τις ώρες λειτουργίας του Ισλαχανέ)
Video Art Installation
Kατερίνα Αναστασίου, “MANEFOVI”, Ελλάδα
Olga Guse, “The Pray”, Ρωσία
Natalia Ludmila, “In Boats”, Μεξικό
Χριστίνα Τσαντεκίδου, “Be Prepared to Go Home”, Ελλάδα
Γιατί τo καλλιτεχνικό έργο “Βυζαντινό Λουτρό, Συναντήσεις, Θεσσαλονίκη” συναντιέται με το Ισλαχανέ;
To Ισλαχανέ, ορφανοτροφείο και τεχνική σχολή της πόλης της Θεσσαλονίκης δημιουργείται στα μέσα του 19ου αι και κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας εκεί. Ο όρος Ισλαχανέ αποτελούσε έναν νεολογισμό της εποχής και ήταν μία σύνθετη λέξη: αποτελούνταν από την αραβικής ρίζας λέξη islā που σήμαινε τακτοποίηση, αποκατάσταση και –hane που σήμαινε σπίτι. Το Ισλαχανέ ήταν ένα «Σπίτι Αποκατάστασης» για ορφανά και άπορα μουσουλμανόπαιδα, και παρέμεινε χώρος φιλόξενος για πολλούς ανθρώπους, μέσα στα ταραγμένα χρόνια του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αι.
Ο Πολυχώρος Πολιτισμού σήμερα, συναντιέται, όχι τυχαία, με την καλλιτεχνική παραγωγή «Βυζαντινό Λουτρό, Συναντήσεις-Θεσσαλονίκη» του Eye’s Walk Digital festival, στο πλαίσιο του 57ου Φεστιβάλ των ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ.
Ψηφιακοί καλλιτέχνες και performers από την Ελλάδα, τη Ρωσία και το Μεξικό συνομιλούν στο Ισλαχανέ με τον Πόλεμο, την Προσφυγιά, τον Άλλον, διατηρώντας ένα ανοιχτό βλέμμα προς την ανθρωπότητα.
Η Χριστίνα Τσαντεκίδου με το έργο της “Be Prepared to Go Home”, αναμετριέται με αυτόν τον δύσκολο έρωτα του μετακινούμενου ανθρώπου, του ξεριζωμένου, του πρόσφυγα για τη νέα γη, τη νέα πατρίδα. Αυτός είναι ο εσαεί αγωνιστής άνθρωπος που τα πλοία “In Boats” από το έργο της Natalia Ludmila οδηγούν συχνά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι (σκοτάδι της απόφασης, της μετακίνησης, της πληροφορίας), προς ένα εύθραυστο προορισμό. Το έργο της κάνει εμφανές αυτό που ξέρουμε μόνο αποσπασματικά: η προσφυγιά αλλά και η μετανάστευση είναι μια εξαναγκασμένη μετακίνηση.
To μαγικό εικαστικό animation της Olga Guse, “Τhe Pray” είναι η είσοδος ή και η έξοδός μας στο ερώτημα: Tι μέσα διαθέτουμε ως άνθρωποι για να σταθούμε και να μορφοποιήσουμε τις ιδέες και τις πράξεις μας απέναντι σε μια δύσκολη ζωή, χωρίς να χωριστούμε, χωρίς να απομακρυνθούμε ο ένας από τον άλλο;
Υπάρχει και άλλου είδους γλώσσα, κι άλλη μορφή επικοινωνίας; Ναι, με τα αισθήματα και τις εικόνες.
Το ψηφιακό έργο της Κατερίνας Αναστασίου “MANEFOVI” και η διαδραστική με το κοινό performance “μετά- MANEFOVI”, ενοποιούν τον χώρο του Ισλαχανέ με το Βυζαντινό λουτρό μέσα από μια εξωπραγματική ιστορία τεσσάρων γυναικών που λένε ότι ζούσαν, έγκλειστες μέσα σε μια βυζαντινή τοιχογραφία. Η μυστική επικοινωνία τους διαθέτει τις δυνάμεις της πεταλούδας, της αράχνης, του σκορπιού και καταφέρνει να λύσει τα μάγια της σιωπής τους. Ελευθερώνει τη λαχτάρα τους για ανθρώπινη επαφή. Να προσεγγίσουν η μία την άλλη, να εισχωρήσουν στον κόσμο, να ενωθούν με δεσμούς μαζί του.
Η παραγωγή Βυζαντινό Λουτρό συναντιέται με το Ισλαχανέ καθώς και τα δύο σημεία υπηρετούσαν και ανάγκες διαφορετικές από αυτές για τις οποίες είχαν κατ’αρχήν δημιουργηθεί: Υπήρξαν δημόσιοι, κοινωνικοί χώροι. Ήταν χώροι Συναντήσεων, χώροι κοινωνικής δράσης. Καταφύγια για τους φτωχούς ακόμα και για μια νύχτα, βοήθεια για όσους ήταν μόνοι και αδύναμοι. Υπήρξαν χώροι που αντανακλούσαν μια κουλτούρα φροντίδας, σε κόσμους άγριους και απρόβλεπτους.
Οι καλλιτεχνικές δράσεις της παραγωγής θα παρουσιαστούν έξω και μέσα στο χώρο του Βυζαντινού Λουτρού, αλλά όχι μόνο – δράσεις θα πραγματοποιηθούν τόσο στο MOMus – Πειραματικό Κέντρο Τεχνών όσο και στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ.
Τέλος, δράσεις θα πραγματοποιηθούν και σε ιδιωτικούς χώρους της γειτονιάς του Κουλέ Καφέ, αλλά και μέσω των: Thessaloniki Walking Tours, Λέσχη Δημιουργικής Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης “Out Of Focus”, “InCommOn” ΑΜΚΕ για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη.
Σκοπός τους, να συνδέσουν με πολλαπλούς τρόπους (χωρικά, εννοιολογικά, συμβολικά, ψυχολογικά, κοινωνικά) την πόλη της Θεσσαλονίκης και τη διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα, με το Βυζαντινό Λουτρό της Οδού Θεοτοκοπούλου – το μεγαλύτερο βυζαντινό Λουτρό που σώζεται από τη μεσοβυζαντινή ή υστεροβυζαντινή περίοδο και ένα από τα λίγα διασωθέντα κοσμικά κτίρια εκείνης της εποχής.
To πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων θα είναι διαθέσιμο από τις 7 Οκτωβρίου εδώ.
