Χάρι Μπελαφόντε: Πέθανε ο σπουδαίος τραγουδιστής, ηθοποιός και πολιτικός ακτιβιστής σε ηλικία 96 ετών

Εμβληματικός καλλιτέχνης μιας εποχής, o Χάρι Μπελαφόντε συνδύασε επιρροές από τη Δυτική Αφρική, την Καραϊβική και τη Νέα Υόρκη για να δημιουργήσει μουσική που γνώρισε μεγάλη επιτυχία.

Ήταν επίσης ηθοποιός, είχε γίνει σημαντικός ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα και είχε συνδεθεί με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Χάρι Μπελαφόντε

Ο Χάρι Μπελαφόντε γεννήθηκε 1 Μαρτίου 1927 στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, ηθοποιός και ακτιβιστής, ο οποίος έκανε δημοφιλή τη μουσική της calypso στο διεθνές κοινό τη δεκαετία του 1950.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο Dramatic Workshop of The New School στη Νέα Υόρκη με τον σημαίνοντα Γερμανό σκηνοθέτη Erwin Piscator μαζί με τους Marlon Brando, Tony Curtis, Walter Matthau, Bea Arthur και Sidney Poitier.

Ξεκίνησε την καριέρα του στη μουσική ως τραγουδιστής σε κλαμπ στη Νέα Υόρκη για να πληρώσει για τα μαθήματα υποκριτικής του. Την πρώτη φορά που εμφανίστηκε μπροστά σε κοινό, υποστηρίχθηκε από το συγκρότημα του Charlie Parker, το οποίο περιλάμβανε τον ίδιο τον Charlie Parker, τον Max Roach και τον Miles Davis, μεταξύ άλλων. Ξεκίνησε τη δισκογραφική του καριέρα ως ποπ τραγουδιστής στην εταιρεία Roost το 1949, αλλά γρήγορα ανέπτυξε έντονο ενδιαφέρον για τη λαϊκή μουσική και την οποία γνώρισε μέσα από τα αρχεία αμερικανικών λαϊκών τραγουδιών της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. Με τον κιθαρίστα και φίλο Millard Thomas, έκανε σύντομα το ντεμπούτο του στο θρυλικό τζαζ κλαμπ The Village Vanguard. Υπέγραψε συμβόλαιο με την RCA Victor το 1953, ηχογραφώντας τακτικά για την εταιρεία μέχρι το 1974.

Το πρώτο σινγκλ του Belafonte που κυκλοφόρησε ευρέως, το οποίο έγινε η “υπογραφή” του τραγουδιού συμμετοχής του κοινού σε όλες σχεδόν τις ζωντανές εμφανίσεις του, ήταν το “Matilda”, ηχογραφημένο στις 27 Απριλίου 1953. Το πρωτοποριακό του άλμπουμ Calypso (1956) έγινε το πρώτο LP στον κόσμο που πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα μέσα σε ένα χρόνο. Το άλμπουμ εισήγαγε το αμερικανικό κοινό στη μουσική της calypso (η οποία ξεκίνησε στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο στις αρχές του 19ου αιώνα) και ένα από τα τραγούδια που περιλαμβάνονται είναι το διάσημο πλέον “Banana Boat Song” (αναφέρεται ως “Day-O” στο Calypso LP).

Ηχογράφησε και έπαιξε σε πολλά είδη, όπως μπλουζ, λαϊκό, γκόσπελ, μελωδίες και αμερικανικά standards.

Έπαιξε επίσης σε πολλές ταινίες, όπως οι “Carmen Jones” (1954), “Island in the Sun” (1957) και “Odds Against Tomorrow” (1959).

Δυσαρεστημένος με τους περισσότερους από τους κινηματογραφικούς ρόλους που του προσφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, επικεντρώθηκε στη μουσική. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, εμφανίστηκε σε περισσότερες ταινίες, μεταξύ των οποίων δύο με τον Σίντνεϊ Πουατιέ: “Buck and the Preacher” (1972) και “Uptown Saturday Night “(1974).

Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε μια μεγάλη ταινία στα μέσα της δεκαετίας του 1990, εμφανιζόμενος με τον Τζον Τραβόλτα στο αντίστροφο δράμα “White Man’s Burden” (1995). και στο δράμα της εποχής της τζαζ “Κάνσας Σίτι” (1996) του Ρόμπερτ Άλτμαν.

Το 2006 εμφανίστηκε στο “Bobby”, το δράμα του Emilio Estevez για τη δολοφονία του Robert F. Kennedy. Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στο βραβευμένο με Όσκαρ του Spike Lee “Black Klansman” (2018).

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance του 2011 παρουσίασε την ταινία ντοκιμαντέρ “Sing Your Song”, μια βιογραφική ταινία που εστιάζει στη συμβολή του Belafonte και στην ηγεσία του στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων στην Αμερική και στις προσπάθειές του να προωθήσει την κοινωνική δικαιοσύνη παγκοσμίως.

Οι πολιτικές πεποιθήσεις του εμπνεύστηκαν σε μεγάλο βαθμό από τον τραγουδιστή, ηθοποιό και ακτιβιστή πολιτικών δικαιωμάτων Paul Robeson, ο οποίος τον καθοδηγούσε. Ο Robeson αντιτάχθηκε όχι μόνο στη φυλετική προκατάληψη στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στη δυτική αποικιοκρατία στην Αφρική.

Ο Μπελαφόντε υποστήριξε το Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 και ήταν ένας από τους έμπιστους του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ.

Από το 1987 μέχρι το θάνατό του, ήταν Πρέσβης Καλής Θέλησης της UNICEF.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ | Wikipedia