Η αίθουσα τέχνης «έ κ φ ρ α σ η – γιαννα γραμματοπουλου», εγκαινιάζει την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015 την ατομική έκθεση Ζωγραφικής της Τιτίκας Σάλλα με τίτλο «ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Διάλογος με τον Φρίντριχ».
«Αν η φύση δεν ήταν όμορφη δεν θα άξιζε την προσοχή μας και αν δεν άξιζε την προσοχή μας τότε και η ζωή δεν θα άξιζε να τη ζούμε…»
Jules Henri Poincare
Στη φράση αυτή καταγράφεται το περιεχόμενο και η ουσία της ΖΩΗΣ, της ανθρώπινης ζωής, ως άρρηκτα συνδεδεμένης με τη φύση στην οποία είναι ενταγμένη. Η καθηλωτική δύναμη και το μεγαλείο της φύσης, επενδύθηκε κατά καιρούς με θεϊκές δυνάμεις, προσωποποιήθηκε και λατρεύτηκε με τελετές και εορτές που τιμούσαν τον αέναο κύκλο της αναπαραγωγής και της καρποφορίας, της ζωής και του θανάτου, απεικονίστηκε με ποικίλους τρόπους από πλήθος καλλιτέχνες.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η πορεία του πολιτισμού όμως, σήμερα περισσότερο από άλλοτε, την εκθέτει σε υψηλούς κινδύνους. Το μέλλον φαντάζει εξαιρετικά γκρίζο. Και αυτό το δυσοίωνο μέλλον με πολύ μικρές λάμψεις ελπίδας αποτυπώνεται στη σειρά των έργων της Τ. Σάλλα με τον τίτλο «Χαρτογραφίες: Διάλογος με τον Φρίντριχ». Οι εικόνες – τοπία, σε ίδιο μέγεθος στο μεγαλύτερο αριθμό των έργων, δουλεμένες νατουραλιστικά, σε τονικές κλίμακες του γκρι επάνω σε ξύλινες επιφάνειες, μεταπλάθονται σε κορμί ανθρώπινο, συνοδεύονται από συμβολισμούς που κάνουν ανοίγματα σε χαραμάδες ελπίδας εστιασμένες σε χρωματικές παρεμβάσεις στην κυριαρχία του γκρίζου. Αληθοφανείς, αλλά και φανταστικές εικόνες, με φανερά τα ερεθίσματα που αναφέρονται στον τίτλο, αποτυπώνουν έντονα τα συναισθήματα και τη γοητεία που ασκεί η φύση στην καλλιτέχνιδα που καταγράφεται άλλωστε στο σύνολο της δουλειά της, αλλά με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτήν που παρουσιάζεται.
O Αντρέας Ιωαννίδης (Ιστορικός Τέχνης, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών) αναφέρει μεταξύ άλλων σχολιάζοντας το έργο της Τιτίκας Σάλλα: «Η Τιτίκα Σάλλα με τη δουλειά προθέτει στην εξ αποστάσεως γνώση και το βίωμα και μεταπλάθει στα έργα της, όπως τονίζει και η ίδια, κάθε εικόνα της φύσης σε κορμί ανθρώπινο. κορμί κακοποιημένο, παραμορφωμένο και πεισιθάνατο εξ αιτίας της “έλλογης” αλλά βαθύτατα άλογης ανθρώπινης διαχείρισης.
Στα έργα της, έργα με ατμόσφαιρα παλιών χαρακτικών, γεγονός που προσδίδει στη δουλειά της Τιτίκας μια αίσθηση διαχρονικότητας, εμφανίζονται τοπία σε βυζαντινότροπες πανοραμικές όψεις. Ο τρόπος αυτός αναπαράστασης προσδίδει στη φύση το συμπαντικό της χαρακτήρα εμπλουτίζοντάς την ταυτόχρονα με ένα μεταφυσικό περιεχόμενο: πρόκειται για τη στιγμή όπου ο πεπερασμένος άνθρωπος συνδιαλέγεται με το άπειρο του Κόσμου, το άπειρο του Λόγου, με τον ίδιο το Θεό. Πρόκειται για ένα πάντρεμα φύσης και Λόγου-Θεού που μας πάει πολύ πίσω, στο συνδυασμό του Φυσικού Νόμου των στωικών φιλοσόφων και της σκέψης των πατέρων της Εκκλησίας όπου η κατευθυντήρια ιδέα είναι αυτή του θεού ως παγκόσμιου Φυσικού Νόμου. Εκτός όμως από την παραπάνω συνάντηση, η Τιτίκα συνδιαλέγεται στη δουλειά της και με τον αγαπημένο της ζωγράφο του γερμανικού ρομαντισμού Caspar Friedrich (1774-1840) και τις υπέροχες απεικονίσεις μιας μεταφυσικής φύσης καθώς και τη σχέση ανθρώπου και φύσης..»
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Έχει σπουδάσει ζωγραφική χαρακτική και κεραμική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Είναι ομότιμη Καθηγήτρια στη Διδακτικής της Τέχνης στην ΑΣΚΤ όπου δίδαξε το γνωστικό αυτό αντικείμενο από το 1998 ως το 2015. Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε έντεκα ατομικές εκθέσεις: Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε έντεκα ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία. Το επιστημονικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί βιβλία συλλογικούς τόμους, έχει μεταφράσει επιστημονικά κείμενα. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και workshops.