Η σπουδαία κυρία του ελληνικού θεάτρου Ξένια Καλογεροπούλου, που αφοσιώθηκε με πάθος στο θέατρο για παιδιά μοιράζεται, με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, πολύτιμες αναμνήσεις και άγνωστες πτυχές μιας ολόκληρης ζωής που φανερώνουν την αγάπη της για το θέατρο και τους ανθρώπους του. Πενήντα χρόνια μιας μεγάλης περιπέτειας με συγκινήσεις, δοκιμασίες, καημούς αλλά και στιγμές μεθυστικής ευτυχίας.
Το βιβλίο είναι «ένας ελάχιστος φόρος τιμής που όφειλε το ελληνικό θέατρο στην Ξένια Καλογεροπούλου» σημειώνει στον πρόλογο της έκδοσης ο Καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Μόσχος. Στην εκδήλωση που είναι ανοιχτή στο κοινό θα μιλήσουν η ηθοποιός Αμαλία Μουτούση, η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου, η δημοσιογράφος Σταυρούλα Παπασπύρου και ο σκηνοθέτης Σταμάτης Φασουλής.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Όλα ξεκίνησαν το 1972, τον πέμπτο χρόνο της επταετίας. Τότε, βέβαια, δεν γνωρίζαμε πόσο θα διαρκούσε η δικτατορία, επτά ή περισσότερα χρόνια, αλλά είχαμε την εντύπωση ότι δεν θα τελείωνε ποτέ. Μέσα στη ζοφερή αυτή ατμόσφαιρα είχα ανάγκη από κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, κάτι φρέσκο, κάτι καινούριο. Τι θα μπορούσε όμως να ήταν αυτό; Τότε μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου. Μήπως να κάναμε μια παράσταση για παιδιά; Αυτό σίγουρα θα ήταν κάτι καινούριο. Δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ τέτοιου είδους παράσταση και δεν μπορούσα καν να φανταστώ πώς θα ήταν. Ήμασταν, θυμάμαι, σε μια ταβέρνα στη Ραφήνα μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή. ‘Σταμάτη’, του είπα, «δεν θα ήταν ωραίο να κάναμε μια παράσταση για παιδιά; Εγώ νομίζω ότι μπορεί να είναι πολύ ωραίο’. ‘Καλή ιδέα’, μου είπε ο Σταμάτης και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
