Ο Χούλιο Κορτάσαρ είναι ευρέως γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς, που με το μυθοπλαστικό τους έργο σφράγισαν την ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Πολύ λιγότερο γνωστό παραμένει, ωστόσο, το εκτενές δοκιμιακό / κριτικό του έργο, το οποίο, πλην της φιλολογικής του αρτιότητας, ξεχωρίζει για την υψηλή αισθητική του αξία, κάτι, μάλιστα, που έχει κάνει ορισμένους μελετητές να το τοποθετούν ανάμεσα στα κορυφαία δείγματα του δοκιμίου ως είδους.
Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει πέντε κείμενα, τα οποία συμπυκνώνουν αλλά και αναπτύσσουν με τον πλέον αντιπροσωπευτικό τρόπο τις θεωρητικές αρχές του Αργεντινού συγγραφέα πάνω στα δύο βασικά αφηγηματικά είδη που κατεξοχήν διακόνησε, το διήγημα και το μυθιστόρημα, καθώς και στην εν γένει σχέση τους με την ιστορική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα.
Χούλιο Κορτάσαρ
Ο Χούλιο Φλορένσιο Κορτάσαρ (Julio Florencio Cortázar, Βρυξέλλες, 26 Αυγούστου 1914 – Παρίσι, 12 Φεβρουαρίου 1984) είναι Αργεντινός μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος που συνδύασε στα έργα του υπαρξιακά ερωτήματα με πειραματικές τεχνικές γραφής. Σπούδασε στην Αργεντινή, όπου δίδαξε σε σχολεία της επαρχίας αλλά και για λίγο στο πανεπιστήμιο, από το οποίο παραιτήθηκε λόγω πολιτικών πιέσεων. Το 1951 αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, όπου έζησε και εργάστηκε ως μεταφραστής στην UNESCO. Το 1981 έλαβε τη γαλλική υπηκοότητα, ωστόσο το ενδιαφέρον του για τις κοινωνικοπολιτικές υποθέσεις στην πατρίδα του αλλά εν γένει και στη Λατινική Αμερική δεν σταμάτησε να εντείνεται μέχρι τον θάνατό του το 1984. Σημαντικότερα έργα του: Ζωολόγιο (1951), Τα μυστικά όπλα (1959), Τα βραβεία (1960), Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα (1962), Κουτσό (1963), Όλες οι φωτιές η φωτιά (1966), Ο γύρος της ημέρας σε ογδόντα κόσμους (1967), 62 / Μοντέλο για συναρμολόγηση (1968), Το βιβλίο του Μανουέλ (1973), Κάποιος Λούκας (1979), Ακατάλληλη ώρα (1982) κ.ά.
Φωτογραφία εξωφύλλου: © Manja Offerhaus, Ο Χούλιο Κορτάσαρ στο Παρίσι, το 1976