Η παράσταση «Στον ίσκιο της θυγατέρας», που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς τον περασμένο Μάρτιο στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, επανέρχεται για έξι παραστάσεις τον Μάιο στο Camp της πλατείας Κοτζιά. Από τις 16 έως και τις 31 Μαΐου, κάθε Παρασκευή και Σάββατο η ομάδα «Ονειρόδραμα», θα αναζητά τον τόπο όπου μπορεί όνειρο και πραγματικότητα να συνυπάρξουν. Η Χριστίνα Μουδάτσου, ηθοποιός της παράστασης και μέλος της ομάδας, «ανοίγει» το κουτί των παραμυθιών και μοιράζεται μαζί μας την αλήθεια τους!
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
Culturenow.gr: Η παράσταση «Ο ίσκιος της θυγατέρας» στην οποία συμμετέχετε, μετά την επιτυχημένη παρουσίασή της στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, επαναλαμβάνεται στο Camp από τις 16 έως και τις 31 Μαΐου. Θα θέλαμε να συστήσετε στους αναγνώστες μας το έργο και να μας μιλήσετε για το δικό σας ρόλο.
Χριστίνα Μουδάτσου: To έργο «Ο ίσκιος της θυγατέρας» αποτελείται από τα ακόλουθα επτά σκοτεινά παραδοσιακά παραμύθια: «Ο βασιλιάς των λαών», «Η μήτρα των παραμυθιών», «Ο καημός», «Ο ύπνος», «Το κοκόρι», «Η τύχη της λωλής», «Οι κόρες του παπά». Παραμύθια που έρχονται από το παρελθόν και ερμηνεύουν το παρόν κάτω από τον ίσκιο μιας γυναίκας, μητέρας, κόρης, ερωμένης, μάγισσας. Άλλωστε οι φόβοι, οι ανησυχίες, τα πάθη των ανθρώπων είναι διαχρονικά, αλλάζει μόνο ο τρόπος που εκφράζονται στον εκάστοτε χώρο και χρόνο. Στη συγκεκριμένη παράσταση δεν με απασχόλησε τόσο ο ρόλος, όσο το να με υπερβούν το κείμενο και οι ανάγκες του. Ως ηθοποιός, δεν ένιωσα ότι χρειάζεται να εξηγήσω τα πάντα… άλλωστε το πιο δυνατό στοιχείο είναι η εκπομπή ενέργειας.
Cul.N.: Ποια πιστεύετε πως είναι τα δυνατά σημεία τόσο του έργου όσο και της παράστασης, τα οποία οδήγησαν στην τόσο θετική ανταπόκριση του κοινού;
Χριστίνα Μουδάτσου: “Ο ίσκιος της θυγατέρας” είναι μια σπονδυλωτή παράσταση που ασχολείται με σκοτεινά σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα. Στόχος μας είναι η συνύπαρξη του ονείρου και της πραγματικότητας, η ακροβασία ανάμεσα στο μύθο και τις βαθιές αλήθειες του. Λαγνεία, βία, έρωτας, ζήλεια, εξουσία, ματαιοδοξία, αγγίζουν τον καθένα μας στο τότε και στο τώρα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul.N.: Η παράσταση παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και τώρα στο Camp. Από ένα ιστορικό και επιβλητικό θέατρο σε μια εναλλακτική σκηνή. Επηρεάζει ο χώρος το ύφος μιας παράστασης και αν ναι, με ποιο τρόπο και σε ποιο βαθμό;
Χριστίνα Μουδάτσου: Η παράσταση είναι ένας ζωντανός οργανισμός, άλλωστε και για αυτόν τον λόγο, ο χώρος τη διαμορφώνει, επηρεάζει, αλλάζει ύφος, η ουσία όμως των πραγμάτων παραμένει ίδια. Για εμάς η αλλαγή του χώρου είναι το ζητούμενο. Δεν επιθυμούμε τη σιγουριά ενός συγκεκριμένου χώρου αλλά τη συνεχή αναζήτηση μέσα απ’ το χώρο και το κοινό που μας οδηγούν κάθε φορά στην αλήθεια. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι μύθοι αυτοί είναι προφορικοί, επιβίωσαν από στόμα σε στόμα από τόπο σε τόπο, από αλλαγή σε αλλαγή.
Cul.N.: Πώς θα χαρακτηρίζατε το ύφος της συγκεκριμένης παράστασης ανεξάρτητα από την παράμετρο του χώρου; Πρόκειται για ένα κλασικό ανέβασμα ή μια μοντέρνα ματιά;
Χριστίνα Μουδάτσου: Πρόκειται για μία δουλειά συνόλου που προέκυψε ύστερα από έρευνα και με αφετηρία το σκοτεινό πυρήνα των μύθων και την ανησυχία που μας προκαλούν στο εδώ και στο τώρα.
Η ματιά δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο από μοντέρνα. Οι συνεργάτες μας συντονίστηκαν μαζί μας. Τα επιβλητικά εικαστικά κοστούμια του Κων/νου Γκουγκούνη και η συμμετοχή του Π. Δοκουμόπουλου στη μουσική, συμπληρώνουν το πάζλ.
Cul.N.: Τη σύλληψη του έργου και τη σκηνοθεσία υπογράφει συνολικά η ομάδα (σ.σ.: ομάδα “Ονειρόδραμα”). Πείτε μας λίγα λόγια για την ομάδα, την πορεία της και τους στόχους της.
Χριστίνα Μουδάτσου: Η ομάδα μας “Tο ονειρόδραμα” έχει 10 χρόνια ζωής. Η Πέννυ, ο Βασίλης, ο Γιώργος και εγώ γνωριζόμαστε πολλά χρόνια τώρα, από τη δραματική σχολή ακόμα. Όλοι είχαμε δουλέψει σε διάφορες παραστάσεις και αποφασίσαμε κάποια στιγμή να συνεργαστούμε προκειμένου να κάνουμε πράγματα πού μας εκφράζουν, να είμαστε “εμείς” ως ύφος και ως σκέψη. Ξεκινήσαμε λοιπόν από παραστάσεις για παιδιά στο θέατρο και στα σχολεία. Στόχος μας ήταν και είναι το παιδί, ο αυριανός ενεργός θεατής. Με σύγχρονα παραμύθια και αλήθεια προσπαθούμε να πλησιάσουμε με σεβασμό την παιδική ψυχή χωρίς όμως να ωραιοποιούμε και να εξιδανικεύουμε καταστάσεις. Βρήκαμε ανταπόκριση πρώτα από τα παιδιά, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς και συνεχίζουμε κατά τον ίδιο πάντα τρόπο, κάνοντας κάτι με το οποίο χαιρόμαστε αλλά και βιοποριζόμαστε. Η αλήθεια είναι ότι το θέατρο για τους ενήλικες ξεκίνησε από διαφορετική ανάγκη. Η δύσκολη πολιτικοκοινωνική κατάσταση που επικρατεί σε όλη την Ευρώπη δε μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους ούτε σαν πολίτες αλλά ούτε και σαν καλλιτέχνες. Η αγωνία μας είναι να αφυπνίσουμε τον θεατή μέσα από την τέχνη μας και με το δικό μας τρόπο. Σε αυτή την παράσταση η σκέψη μας είναι όχι απαραίτητα να κάνουμε τον θεατή να περάσει ” καλά ” αλλά να αναρωτηθεί, να ξεβολευτεί και να σκεφτεί. Δείχνουμε το σκοτεινό κομμάτι του κόσμου με σκοπό να το απωθήσουμε και να ονειρευτούμε φτιάχνοντας κάτι καλύτερο που προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει και μπορούμε να το κατακτήσουμε.
Cul.N.: Πόσο εύκολο και πόσο δύσκολο είναι μία ομάδα να δημιουργήσει μία παράσταση δίνοντάς της ένα ενιαίο ύφος που θα περιλαμβάνει την αισθητική πολλών και διαφορετικών ανθρώπων;
Χριστίνα Μουδάτσου: Είμαστε τέσσερις άνθρωποι αρκετά διαφορετικοί μεταξύ μας κάτι που είναι δύσκολο αλλά και ενδιαφέρον και λειτουργούμε περισσότερο συμπληρωματικά. Έχουμε όμως κοινή καλλιτεχνική αντίληψη και λαχτάρα γι’ αυτό που κάνουμε. Είναι αναγκαίο να περιορίσουμε το εγώ για το εμείς. Το αποτέλεσμα της δουλειάς μας, μας δικαιώνει, καθώς στο τέλος της διαδρομής υπάρχει ταύτιση στο ύφος και στην αισθητική.
Cul.N.: Οι προσωπικοί σας στόχοι; Κάνετε μακροπρόθεσμα σχέδια;
Χριστίνα Μουδάτσου: Θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό που μπορώ να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω με την βοήθεια των φίλων και συνεργατών μου. Δεν είμαι ιδιαίτερα φιλόδοξη, είναι πολύ σημαντικό αυτό που μου συμβαίνει τώρα, να είμαι με ανθρώπους που εκτιμώ το μυαλό και τη δημιουργικότητά τους. Θέλω να συνεχίσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο σεβόμενοι την διαφορετικότητα.
Cul.N.: Μετά τις παραστάσεις στο Camp, υπάρχει προγραμματισμός για δεύτερη επανάληψη των παραστάσεων ή σκέψεις για κάποια νέα δουλειά;
Χριστίνα Μουδάτσου: Μετά τις παραστάσεις στο CAMP υπάρχουν βλέψεις για επανάληψη. Αυτή την περίοδο αναζητούμε χώρους, κατά προτίμηση μη θεατρικούς, αυτό μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, αφού και η ίδια η παράσταση αντιστέκεται σε θεατρικές συμβάσεις. Αυτό προγραμματίζεται για το φθινόπωρο. Σκέψεις για νέα δουλειά υπάρχουν, είναι πολύ νωρίς όμως να μιλήσουμε γι’ αυτό. “Ο ίσκιος μας” έχει ακόμα πορεία μπροστά του… Το ταξίδι του μόλις άρχισε.
Η παράσταση «Ο ίσκιος της θυγατέρας» θα παρουσιάζεται στο Camp από τις 16 έως και τις 31 Μαΐου, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00