Η ομάδα ΟΝΕΙΡΟΔΡΑΜΑ, ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης «Μπες στα παπούτσια μου», που έφτασε τις 200 παραστάσεις παρά τις αντίξοες γνωστές σε όλους μας συνθήκες με τον covid, συνεχίζει με μια νέα παράσταση εντελώς διαφορετική.
Ο τίτλος της νέας θεατρικής διακειμενικής παράστασης είναι «Πολύχρωμη Μικρά Ασία». Είναι μια παράσταση για όλη την οικογένεια, που θα πραγματοποιηθεί 19 και 20 Ιουλίου στο ιστορικό Γεφύρι της Άρτας. Η δημιουργία αυτής της παράστασης προέκυψε ύστερα από τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» σε συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή για την επέτειο των 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή.
Πηγή της έμπνευσης μας ήταν οι μαρτυρίες που διαβάσαμε και ακούσαμε, τα ιστορικά γεγονότα που ξαναδιαβάσαμε κάτω από μια νέα σημερινή ματιά, καθώς και τα «Ματωμένα χώματα» της Διδώς Σωτηρίου, όπως και «Ο χαμένος παράδεισος -Σμύρνη 1922» του Γκάι Μίλτον. Ερεθίσματα είχαμε και από τραγούδια, παραμύθια αλλά και μύθους της εποχής.
Με οδηγό τη φαντασία και την απαραίτητη γνώση σκοπεύουμε αρχικά να φέρουμε σε επαφή το κοινό με τον πολιτισμό και τις τέχνες της πολύχρωμης τότε Μικράς Ασίας. Μιας πόλης που δεν της έλειπε τίποτα. Το 1912 η Σμύρνη ήταν το πιο κοσμοπολίτικο μέρος του κόσμου. Το λιμάνι της ήταν από τα μεγαλύτερα κι εμπορικότερα λιμάνια. Υπήρχε θέατρο, κινηματογράφος, όπερα, τράπεζες, κομμωτήρια. Μια πόλη γεμάτη Άγγλους, Γάλλους, Λεβαντίνους, Αμερικάνους, Τούρκους και Έλληνες. Είχαν καταφέρει παρά τις όποιες δυσκολίες, να συνυπάρχουν ο καθένας με τα δικά του ήθη και έθιμα, τη δική του θρησκεία. Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η πολύχρωμη Σμύρνη ήταν μια πόλη, μια ουτοπία…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στη συνέχεια νιώθουμε την ανάγκη να καταθέσουμε γεγονότα με αντικειμενικότητα απ’ όλες τις πλευρές των λαών. Πληροφορίες που αποσιωπήθηκαν και που χάθηκαν στο πέρασμα των καιρών. Για να μάθουν οι νέοι και να μην ξεχνούν οι παλιοί. Η φράση που ακούγεται στη παράσταση «Ένας λαός που έμαθε να ζει αδελφικά πλάι σε έναν άλλο χρειάζεται γερές δόσεις μίσους για να αλλάξει αισθήματα», είναι μια φράση που γράφει μέσα μου και θέλω να ειπωθεί μια και δυο φορές, να ακουστεί. Η καταστροφή της Σμύρνης, όσα συνέβησαν εκεί, λογίζονται αναμφισβήτητα ως μια από τις πλέον συγκλονιστικές ανθρώπινες τραγωδίες του εικοστού αιώνα. «Ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης, έπεσε θύμα μιας παράτολμης αντίληψής περί εξωτερικής πολιτικής που είχε οδήγηση στον όλεθρο και τη συμφορά», γράφει σωστά ο Γκάι Μίλτον και συνεχίζει στις καταγραφές του, «Ο Αμερικάνος πρόξενος Τζορτζ Χόρτον υπήρξε μάρτυρας τόσο φρικτών σκηνών που θα πει ότι ένα από τα δυνατότερα αισθήματα που πήρα μαζί μου από τη Σμύρνη, ήταν το αίσθημα της ντροπής γιατί ανήκα στο ανθρώπινο γένος».
Η τελευταία εικόνα του έργου επιλέγουμε να καταλήγει σε μια φιλειρηνική γιορτή. Ζούμε σε μια χώρα και σε εποχές που χρειάζεται περισσότερη γνώση κι ενσυναίσθηση σε σχέση με τον πρόσφυγα, από όπου κι αν προέρχεται. Τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας; Τι χρειάζεσαι; Πώς νιώθεις; Τι κάνει ο καθένας μας, το κράτος μπροστά σε τέτοιες τραγωδίες; Η ιστορία επαναλαμβάνεται, το ξέρουμε πια αυτό. Χρειαζόμαστε λοιπόν αλληλεγγύη και ειρήνη. Θέλουμε να περάσουμε ένα μήνυμα θάρρους και αισιοδοξίας στη συνέχεια της ιστορίας.
Μέσα από το παιχνίδι, τον αυθορμητισμό και την αθωότητα των παιδιών να ζωγραφίσουμε ένα φωτεινότερο αύριο. Να κλείσουμε το μάτι στο θεατή, να του απλώσουμε το χέρι με την ελπίδα να φτιάξουμε μαζί ένα καλύτερο πολύχρωμο κόσμο.
Διαβάστε επίσης:
Πολύχρωμη Μικρά Ασία, από την ομάδα Ονειρόδραμα στο Γεφύρι της Άρτας
Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2022: Πλούσιο το φετινό πρόγραμμα με 140 εκδηλώσεις σε 66 αρχαιολογικούς χώρους!