Το Lolita Reversed του Χρήστου Καρασαββίδη, ύστερα από την πρώτη του επιτυχημένη παρουσίαση στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού, ανεβαίνει από τις 14 Οκτωβρίου στο θέατρο Επί Κολωνώ, σε μία ολοκαίνουργια εκδοχή χωρίς περικοπές.
«Εµπνευσµένος και βασισµένος στο µυθιστόρηµα αποφάσισα να δηµιουργήσω µια νέα εκδοχή της Λολίτας ακόµα πιο προκλητική κι ασφαλώς σύγχρονη, µέσω του τρόπου που αντιλαµβάνοµαι εγώ τον έρωτα και τις σχέσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Χρήστος Καρασαββίδης στη συνέντευξη που μας παραχώρησε με αφορμή την παράσταση.
Ο πολύπλευρος καλλιτέχνης – θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης – που συνεχίζει να πορεύεται διατηρώντας άσβεστο το πάθος της δημιουργίας, πιστεύει ότι «η κρίση αποτελεί ένα ακόμα εμπόδιο που επιβάλλεται να ξεπεραστεί», ενώ ονειρεύεται «ένα θέατρο σκληρό κι ερωτευμένο».
– «Lolita, light of my fire, fire of my loins»: µε αυτά τα λόγια ξεκινά η διάσηµη Λολίτα του Βλαντιµίρ Ναµπόκοφ που λογοκρίθηκε στην εποχή της αλλά εν τέλει λατρεύτηκε από εκατοµµύρια αναγνώστες. Τί αποτέλεσε για σας πόλο έλξης και αποφασίσατε να “συνοµιλήσετε” µε το συγκεκριµένο µυθιστόρηµα;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η φράση «Λολίτα, φως της ζωής µου, φωτιά που καίει τα σωθηκά µου» αποτελεί κοµβικό κι αναπόσπαστο κοµµάτι της παράστασης γι΄αυτό κι επαναλαµβάνεται σε σηµεία. Δεν είναι τυχαίο που είναι και η γνωστότερη φράση του µυθιστορήµατος. Η ιστορία της Λολίτας µε συνεπήρε κι αποφάσισα να να ασχοληθώ µαζί της λόγω της αγριότητας και της πρόδηλης διαστροφής οι οποίες όµως παρουσιάζονται µε έναν τροµερά ποιητικό τρόπο. Κι εκεί έγκειται η σπουδαιότητά του.
– Πώς γεννήθηκε το Lolita Reversed; Σε ποιους κύριους θεµατικούς άξονες στηρίχτηκε το καινούργιο έργο που υπογράφετε;
Εµπνευσµένος και βασισµένος στο µυθιστόρηµα αποφάσισα να δηµιουργήσω µια νέα εκδοχή της Λολίτας ακόµα πιο προκλητική κι ασφαλώς σύγχρονη, µέσω του τρόπου που αντιλαµβάνοµαι εγώ τον έρωτα και τις σχέσεις. Για να συµβεί αυτό έπρεπε ουσιαστικά να ξαναγράψω τη Λολίτα από την αρχή, να µην χρησιµοποιήσω παρά µόνο µία ή δυο φράσεις από το βιβλίο καθώς και να µπολιάσω τη βασική ιστορία µε άλλες δυο παράλληλες. Στην ουσία, η Lolita Reversed δεν είναι απλώς µια άλλη εκδοχή της ιστορίας, αλλά περισσότερο µια πραγµατεία πάνω στη Λολίτα, στον έρωτα και στην ποίηση.
– Πώς θα προσδιορίζατε τη σκηνική γλώσσα της παράστασης; Να περιµένουµε µία Λολίτα τολµηρή και προκλητική;
Αυτή η Λολίτα είναι κυνική, ενδιαφέρεται για το θέατρο, µιλά ποιητικά, διακόπτει την παράσταση και φυσικά κινείται σε ένα προκλητικό περιβάλλον. Δεν µπορώ να εγκλωβίσω, όµως, τη σκέψη µου σε µια γλωσσική παραστασιακή νόρµα για να µιλήσω για κώδικα. Στην ουσία σε ένα θέατρο πιστεύω, στο ερωτευµένο θέατρο.
– Υπάρχουν αλλαγές/προσθήκες στην δεύτερη εκδοχή της παράστασης, εν συγκρίσει µε την πρώτη παρουσίασή της πέρυσι στο φεστιβάλ της Πειραματικής Σκηνής;
Φέτος θα δείτε μια ολοκαίνουρια εκδοχή, που ελάχιστα θυμίζει την πρώτη. Πλέον η παράσταση είναι αρκετά άγρια, με πολλές ακραίες σκηνές, χωρίς καμία περικοπή και με 30 σελίδες κειμένου που δεν είχαν μπει για διάφορους λόγους στην πρώτη εκδοχή. Και φυσικά με έναν ολοκαίνουριο θίασο ηθοποιών. Στην ουσία είναι η Λολίτα όπως τη φαντάζομαι.
– Η θυελλώδης ερωτική ιστορία ανάµεσα στη Λολίτα και τον Χάµπερτ, µέσα από ποιο πρίσµα µπορεί να ιδωθεί στη σύγχρονη εποχή της κρίσης και των social media;
Η δύναµη κι ορµή του έρωτα παραµένουν αναλλοίωτες στο πέρασµα των χρόνων. Αλλάζουν η µορφή, τα πρότυπα, οι συνθήκες και τα πλαίσια. Τα social µας έχουν φέρει πιο κοντά, το πιστεύω ακράδαντα αυτό. Οπότε κατά την άποψή µου, η κρίση αποτελεί ένα ακόµα εµπόδιο που επιβάλλεται να ξεπεραστεί. Δεν δίνω ούτε µία πιθανότητα η κρίση να µας κάνει λιγότερο ερωτεύσιµους ή λιγότερο ερωτευµένους.
– Ένα από τα σταθερά σηµεία αναφοράς στις προηγούµενες δουλειές σας, όσον αφορά στη συγγραφή αλλά και στη σκηνοθεσία, θα λέγαµε ότι είναι ο έρωτας. Σε ποιο βαθµό σας αφορά ο έρωτας, σε προσωπικό επίπεδο, και τί αντιπροσωπεύει στη ζωή σας;
Η αρχή των πάντων είναι ο έρωτας. Το ύψιστο συναίσθηµα, η πιο µεγάλη λαχτάρα, η απόλυτη έµπνευση. Όλα τα έργα που κάνω αξιοποιούν και κινούνται γύρω από τον έρωτα. Το ίδιο το θέατρο που ονειρεύοµαι είναι ένα θέατρο σκληρό κι ερωτευµένο.
– Είστε ένας νέος καλλιτέχνης που ξεκίνησε την δηµιουργική του πορεία στο χώρο του θεάτρου σε µία δύσκολη συγκυρία. Ποια είναι η κινητήρια δύναµη που σας ωθεί να ασχολείσθε µε την συγκεκριµένη τέχνη, παρά τις όποιες αντιξοότητες;
Η κατάσταση στο θέατρο δεν είναι δυσκολότερη απ΄όσο σε οποιονδήποτε άλλο τοµέα της ελληνικής πραγµατικότητας, είτε σε επαγγελµατικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Απλώς οι καλλιτέχνες έχουµε την τύχη να ασχολούµαστε µε κάτι που βαθιά αγαπάµε ακόµα κι αν οι συνθήκες δεν µας ευνοούν. Γι΄αυτή τη µεγάλη ιδέα, γι΄αυτό το άσβεστο πάθος της δηµιουργίας, γι΄αυτή τη βαθιά πίστη στο µυαλό µας, γι΄αυτή τη ροµαντική επιµονή να αλλάξουµε τον κόσµο, συνεχίζουµε να προχωρούµε.
– Εκτός από το Lolita Reversed, έχετε κάποια άλλα καλλιτεχνικά σχέδια για τη συνέχεια αυτής της διαδροµής;
Η Lolita Reversed κάνει πρεµιέρα στις 14 Οκτωβρίου στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου Επί Κολωνώ και θα παίζει κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή, ενώ από την 1 Νοεµβρίου θα παίζεται η δεύτερή µου σκηνοθεσία, ο «Συλλέκτης» του Τζον Φόουλς, στο θέατρο Πόλη. Εκτός αυτών, από 4 Νοεµβρίου θα παίζω στη νέα παράσταση της Λίλλυς Μελεµέ, «Έγκληµα στο Cafe Noir», στο θέατρο Άλφα Ιδέα, ενώ από τα τέλη Ιανουαρίου θα ανέβει η τρίτη µου φετινή σκηνοθεσία, το αιρετικό έργο του Πάµπλο Πικάσο, τα «Τέσσερα Κοριτσάκια» στο θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις.
Διαβάστε επίσης:
Lolita Reversed, στο Θέατρο Επί Κολωνώ | Κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή, έως 17 Δεκεμβρίου | Εισιτήρια, στο: viva.gr