Ο Χρήστος Σχίζας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1998, όπου και συνεχίζει να ζει και να εργάζεται.
Ξεκίνησε τις σπουδές του το 2016 στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών. Μαθήτευσε στα εργαστήρια του Μιχάλη Αρφαρά και του Ζάφου Ξαγοράρη, όπου και απέκτησε γνώσεις χαρακτικής, ζωγραφικής καθώς και σύγχρονων ψηφιακών μέσων τέχνης.
«Ξεκίνησα να ζωγραφίζω σε εφηβική ηλικία. Τα χρώματα, οι επιφάνειες, τα μέσα ήρθαν όταν τα είχα πραγματική ανάγκη. Η ζωγραφική μου επιθυμεί να είναι ένα σχόλιο πηγαίο, δικό μου σε σχέση με την κοινωνία. Ζωγραφίζω στο καλλιτεχνικό μου βιβλίο, στον μουσαμά, στο χαρτί. Πειραματίζομαι στην εικόνα που δημιουργώ, γράφω και σβήνω. Κάθε μουντζούρα έρχεται να με κατευθύνει. Δημιουργώ κόσμους παράταιρους με πρωταγωνιστές φαντασιακά υποκείμενα, που το βλέμμα τους εκφράζει το βίωμά μου. Μιλώντας γι’ αυτό που δε φαίνεται και πιθανώς δε λέγεται. Όμως συμβαίνει».
Έχει πάρει μέρος σε τρεις ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το 2018 και το 2019. Συμμετείχε στην έκθεση έργων τέχνης του Ecofest το 2021 και βραβεύτηκε με το 3ο βραβείο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Την ίδια χρονιά έργο του εκτέθηκε σε ομαδική έκθεση με τίτλο «ΧΝΝ ΜΙΑ ΣΙΩΠΗΡΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ», το όποιο έγινε δωρεά σε κρατικό φορέα υγείας.
Τον Ιούνιο του 2022, παρουσίασε τη Διπλωματική του στην Ανώτατη σχολή Καλών τεχνών της Αθήνας ολοκληρώνοντας τις σπουδές του.
Η έκθεση με τον τίτλο «Μνήμες σαν όνειρο», την οποία παρουσιάζει στη γκαλερί Artshot είναι η πρώτη ατομική του έκθεση.
«Μνήμες σαν όνειρο»
Η μνήμη θεωρείται μητέρα των τεχνών. Όπως φαίνεται, η προσωπική μνήμη του κάθε καλλιτέχνη δημιουργεί τη θεματολογία των έργων, ενώ η καθολική μνήμη καθορίζει τη μορφή τους.
Στην περίπτωση του Χρήστου Σχίζα, η μνήμη διαμορφώνει το βασικό χαρακτήρα του ζωγραφικού και σχεδιαστικού του έργου, ώστε στη συνέχεια το έμφυτο ταλέντο του να απογειώσει τη δημιουργική φαντασία του. Έτσι δημιουργούνται τα πρότυπα έργα του, όπου εξπρεσιονιστικές μνήμες συναντούν αυτές του σουρεαλισμού, για να καταλήξουν σε αισθητικές εκρήξεις των σύγχρονων ριζοσπαστικών underground comics. Ιδιαίτερα οι φιγούρες που δημιουργεί η φαντασία του Χρήστου Σχίζα ενσωματώνουν με την κριτική τους υπερσχεδίαση μνήμες από φιγούρες του Otto Dix, ενώ παράλληλα τα σώματα κι οι φόρμες των συνθέσεων που φαινομενικά λιώνουν και χύνονται, εμπεριέχουν μνήμες από εφιαλτικές σκηνές του Salvador Dali.
Η διπολικότητα των εκφραστικών μέσων που χρησιμοποιεί ο Σχίζας έχει ως αποτέλεσμα τη χρωματική διαφοροποίηση μεταξύ της ζωγραφικής και των σχεδίων του.
Η ζωγραφική του έκφραση χαρακτηρίζεται από πολυχρωμία, σε αντίθεση με τα σχέδιά του, \όπου το χρώμα ελαχιστοποιείται κι αποκτά συμβολικό χαρακτήρα. Πριν από την καθοριστική είσοδο της ψηφιακής τεχνολογίας στον πολιτισμό, η εκτύπωση έγχρωμων εικόνων ήταν δύσκολη. Σαν ενδιάμεση λύση δημιουργήθηκαν δίχρωμα έντυπα, με μαύρα σχέδια κι ένα χρώμα. Αποτέλεσμα ήταν η γέννηση μιας ιδιαίτερης αισθητικής που χαρακτήρισε αρχικά τα εξπρεσιονιστικά και σουρεαλιστικά χαρακτικά κι αργότερα τις φθηνές λαϊκές εκδόσεις των underground comics. Είναι, λοιπόν, απόλυτα συνειδητή η αισθητική απόφαση του Σχίζα να περιοριστεί σε αυτήν ακριβώς τη δίχρωμη αισθητική, τονίζοντας έτσι την κριτική, σατυρική διάθεση των φανταστικών κόσμων που σχεδιάζει.
Ο Χρήστος Σχίζας είναι αναμφισβήτητα ένας σύγχρονος εικαστικός καλλιτέχνης με ιδιαίτερα ισχυρή προσωπικότητα κι ύφος, που χαρακτηρίζεται από συνθετική στιβαρότητα, χρωματική δύναμη και μια ιδιαίτερη, γλυκόπικρη, προκλητική φαντασία.
-Μιχάλης Αρφαράς
Κεντρική εικόνα θέματος: Humanity, Λεπτομέρεια έργου.
