Η bijoux de kant παρουσιάζει τη μουσική παράσταση, «Κάπου περνούσε μια φωνή», με μελοποιημένα ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη στο bijoux de kant HOOD art space, στο κέντρο της Αθήνας. Ο κύκλος τραγουδιών για φωνή και πιάνο του συνθέτη Χρίστου Θεοδώρου παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Τα μελοποιημένα ποιήματα του «καταραμένου», φλανέρ ποιητή ερμηνεύει ο Ody Icons με τη συνοδεία του Αλέξανδρου Αβδελιώδη στο πιάνο.
Μια παράσταση για την αισθητική της ερωτικής επιθυμίας. Μια αισθητική η οποία είναι γεμάτη αντιφάσεις και προσεγγίζει το ωραίο -όχι ως κάτι απόλυτο- αλλά ως προσωπικό, υποκειμενικό και βαθιά σπαρακτικό.
Το «Κάπου περνούσε μια φωνή» πήρε παράταση – και θα παρουσιάζεται μέχρι τις 10 Μαρτίου στο bijoux de kant HOOD art space.
***
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Διαβάζουμε πως στο Βijoux de kant HOOD art space θα ανέβει μια μουσική παράσταση με ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, αν και ο τίτλος της παραπέμπει στην ομώνυμη νουβέλα του. Να περιμένουμε μια σύζευξη ποιητικού – πεζού λόγου;
Η παράσταση Κάπου Περνούσε μια Φωνή αποτελείται από 13 μελοποιημένα, από εμένα, ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Πρόκειται για μία αμιγώς μουσική παράσταση χωρίς καθόλου πρόζα. Ο τίτλος παραπέμπει στην ομώνυμη νουβέλα του αλλά η νουβέλα αυτή δεν έχει σχέση με την παράσταση μας, εκτός από τον υπέροχο λυρισμό που αναδύει. Επίσης το κάπου περνούσε μια φωνή σηματοδοτεί με έναν τρόπο ότι πρόκειται για τραγούδια για φωνή και πιάνο.
-Πώς έγινε η επιλογή των ποιημάτων που ενσωματώθηκαν στην παράσταση;
Τα ποιήματά αυτά τα είχα μελοποιήσει σχεδόν τέσσερα χρόνια πριν,.Η επιλογή τους προς μελοποίηση έγινε καθαρά με βάση τη δική μου αισθητική κατεύθυνση, θέλω να πω ότι μελοποίησα όσα μου άρεσαν πάρα πολύ, όσα με άγγιξαν κατευθείαν στην καρδιά.
-Θέλετε να μας πείτε ποιο ήταν το πρώτο ποίημα του που μελοποίησατε, και να μας μιλήσετε λίγο για την δημιουργική διαδικασία που ακολουθείτε;
Το πρώτο ποίημα που μελοποίησα αρκετά χρόνια πριν ήταν το ‘’κι έπινα μέσα τα χείλια σου’’.
Η δημιουργική διαδικασία είναι πολύ απλή, διαβάζω το κείμενο, βρίσκω τα σημεία που αγγίζουν περισσότερο, Κάθομαι στο πιάνο και ξεκινάω την μελοποίηση. Σε τέτοια ποιήματα μεγάλων ποιητών όπως είναι ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, η δουλειά είναι πολύ εύκολη για τον συνθέτη, γιατί είναι τόσο άρτιο το ποιητικό αποτέλεσμα που εσύ δεν έχεις παρά να το ακολουθήσεις, να παραδοθείς σ’ αυτό, να αφεθείς και να μπεις μέσα του, έτσι γίνονται όλα σχεδόν από μόνα τους. Η μουσική σε τέτοια μεγάλα ποιήματα το μόνο που κάνει είναι να προσθέτει μερικές επιπλέον διαστάσεις, τις διαστάσεις του συνθέτη, το δικό του αίσθημα με βάση την ανάγκη του για έκφραση, στο αίσθημα του ποιητή. Εδώ να πούμε ότι εγώ σαν συνθέτης και σαν άνθρωπος έχω ανάγκη τα υπέροχα ερωτικά ποιήματα του Λαπαθιώτη, δε νομίζω ότι τα ποιήματα αυτά έχουν ανάγκη τον οποιονδήποτε πλέον. Ζουν μία μυστική ζωή, αυθύπαρκτα, μοναδικά κι αλώβητα.
-Στο έργο του Λαπαθιώτη υπάρχει ένα έντονος ερωτισμός, αλλά και ένα μελαγχολικό αίσθημα, καθώς και το στοιχείο του ανεκπλήρωτου. Πώς μεταφράζεται αυτό στις συνθέσεις σας;
Αυτό που πολύ ωραία είπατε περί ανεκπλήρωτου, Περί έντονου ερωτισμού και μελαγχολικού αισθήματος είναι αυτά ακριβώς τα στοιχεία που με ταυτίζουν με την ποίηση του Λαπαθιώτη. Σε αυτά τα στοιχεία βρίσκω τα κοινά μου σημεία με τα υπέροχα αυτά ερωτικά ποιήματα. Αυτά τώρα, επειδή υπάρχει αυτή η έντονη αγάπη προς τα κείμενα αυτά και η ταύτιση που προανέφερα έχω την αίσθηση ότι στα τραγούδια που έχουν γεννηθεί θα υπάρχουν μέσα τους, θα αναζητούν να βρουν αποδέκτη, σαν μια αγκαλιά ανοιχτή, σαν ένα χέρι προτεταμένο για να αγγίξει.
-Ποια είναι η “αισθητική της ερωτικής επιθυμίας” που επιχειρεί να παρουσιάσει η παράσταση; Πώς θα μας περιγράφατε το στόχο της ομάδας, και το σκηνοθετικό όραμα του Γιάννη Σκουρλέτη;
Είναι αυτό ακριβώς που λέει ο εξαιρετικός σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης. Η αισθητική της ερωτικής επιθυμίας, το πώς η ερωτική επιθυμία αισθητικοποιείται, φωτίζεται και παρουσιάζεται στη σκηνή με βάση τα ποιήματά του Λαπαθιώτη Και την μουσική ατμόσφαιρα που τα πλαισιώνει. Με τον Γιάννη Σκουρλέτη μας ενώνει μία κοινή αισθητική, ένα κοινό όραμα και μία κοινή αγάπη για τον ποιητή. Μάλιστα είχαμε γνωριστεί πριν από αρκετά χρόνια σε μία άλλη παράσταση για τον Λαπαθιώτη και Είχαμε μοιραστεί την κοινή μας αγάπη για αυτό που αντιπροσωπεύει όχι μόνο σαν κείμενα αλλά και σαν τρόπο ζωής και το σημαντικότερο είναι το θάρρος που επέδειξε στη ζωή του και εντέλει έγινε ο ίδιος ένα ποίημα. Η ερωτική επιθυμία είναι πολύ έντονη, όπως πολύ έντονο είναι και το συναίσθημα και το φως, Όλα αυτά συγχρόνως.
-Παλαιότερη συνεργασία σας με τον Ody Icons ήταν σε έργο του Λόρκα. Τι θα λέγατε πως ξεχωρίζετε στο ηχόχρωμα και την καλλιτεχνική παρουσία του;
Ο Ody Icons Είναι ένας εξαιρετικός νέος καλλιτέχνης, ένας περφόρμερ αξιώσεων και επειδή ο ίδιος είναι και ηθοποιός η σχέση του με το λόγο είναι πολύ ιδιαίτερη, έχει ένα μοναδικό ηχόχρωμα που με αγγίζει. Έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν και εκτός από τα Μάγια της πεταλούδας του Λορκα, και η αισθητική μας είναι κοινή, όπως και αυτά που μας συνδέουν και με το Γιάννη Σκουρλέτη και την Bijoux de Kant. Προκειται για μία πολύ ευτυχή συγκυρία και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.
-Να κλείσουμε με κάποιον στίχο του Λαπαθιώτη;
Αχ να φιλούσα τα δύο χείλη σου
Τα πορφυρά σου χείλη τόσο,
Τόσο τρελά και τόσο αχόρταγα,
Που από τα φιλιά να τα ματώσω…
-Ν. Λαπαθιώτης, Langeur d amour
Photo Credit Κεντρικής εικόνας θέματος: Alexandros Vasilakos
Διαβάστε επίσης:
Κριτική Θεάτρου | «Κάπου περνούσε μια φωνή» από την Bijoux de Kant, στο HOOD art space
Κάπου περνούσε μια φωνή: Παράσταση με ποίηση του Λαπαθιώτη στο bijoux de kant HOOD art space
