Χρήστος Θηβαίος: Για εμένα είναι πιο σημαντικό να είμαι χρήσιμος, παρά γνωστός

Ο Χρήστος Θηβαίος, ένας από τους πιο σημαντικούς τραγουδοποιούς και ερμηνευτές της γενιάς του, θα κάνει δυο εμφανίσεις μαζί με τους Mr. Highway Band στο Passport, στις 21 και 28 Δεκεμβρίου 2012. Ενόψει αυτών των εμφανίσεων, το www.culturenow.gr είχε τη χαρά να συνομιλήσει με το Χρήστο Θηβαίο, σε μια συνέντευξη που ξεκίνησε σε καθαρά καλλιτεχνικό επίπεδο για να εξελιχθεί σε μια φιλική κουβέντα με πολιτικό, καλλιτεχνικό και εντέλει, κοινωνικό περιεχόμενο. Απολαύστε τον!

Συνέντευξη: Νώντας Δουζίνας

Culturenow.gr: Αφορμή της συζήτησης είναι οι δυο εμφανίσεις στο Passport. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Χρήστος Θηβαίος: Είχα ακούσει ότι το Passport είναι ένας πάρα πολύ όμορφος χώρος στο κέντρο του Πειραιά, είχα πάρα πολύ καιρό να εμφανιστώ στον Πειραιά και είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη μέχρι τώρα συνεργασία. Παράλληλα, είπαμε να ξεκινήσουμε μια αποκέντρωση (ας το πούμε έτσι) της Αθήνας και να παίξουμε σε έναν ιδιαίτερο χώρο, ώστε να μπορεί να έρθει και κόσμος πληρώνοντας λιγότερα κόμιστρα, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Έχει πολύ καλή φήμη το Passport, οπότε ήθελα πάρα πολύ να παίξω εκεί.

Cul.N.: Τι θα ακούσουν από το Χρήστο Θηβαίο όσοι βρεθούν στο Passport για αυτές τις δυο βραδιές;
Χ.Θ.:  Καταρχήν είναι ένας καινούργιος Χρήστος Θηβαίος σε συνεργασία με τους Mr. Highway Band. Θα ακούσετε όλα τα τραγούδια του Χρήστου Θηβαίου, δηλαδή τραγούδια τα οποία τόσα χρόνια δεν έχουν ακουστεί στις συναυλίες μου. Εκτός από τα πολύ γνωστά, που ακούγονται σε κάθε συναυλία φυσικά, θα ακούσετε και τραγούδια δικά μου που δεν έχω παίξει τόσο καιρό. Αυτό έχει να κάνει με δυο πλευρές. Από τη μια θα υπάρχει αυτός ο ήχος, ο unplugged που λέμε και ο ήχος από τους Συνήθεις Υπόπτους, τον οποίο πραγματικά τίμησαν και με αξιοπρέπεια και μεγάλο ταλέντο έπαιξαν οι Mr. Highway Band. Επίσης, θα υπάρχει και η πλευρά του Χρήστου Θηβαίου, η οποία όσον αφορά στο μπλουζ, στη ροκ, ενισχύεται πολύ από αυτό το σχήμα, που βρίσκεται στο είδος του. Να σημειώσουμε όμως κάτι πολύ σημαντικό. Οι Mr. Highway Band δεν είναι η μπάντα μου. Είμαστε όλοι μαζί ένα συγκρότημα και αυτό προσδίδει τη μεγάλη διαφορά. Εντάχθηκα στο συγκρότημα, όπως και εκείνοι αποδέχθηκαν και έκαναν δικά τους τα δικά μου τραγούδια. Τραγουδώ και εγώ δικά τους τραγούδια, όπως και εκείνοι τραγουδούν δικά μου. Είμαστε μια ομάδα.

Cul.N.: Δώσατε την καλύτερη πάσα για την επόμενη ερώτηση. Θα εμφανιστείτε στο Passport μαζί με τους Mr. Highway Band, μια μπάντα που αποτελείται από νεαρά άτομα. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε και δίνετε βήμα σε νεότερους συναδέλφους σας…
Χ.Θ.: Είναι αυτό που θέλω να κάνω. Αισθάνομαι τόσο εγώ όσο και οι γύρω μου, καλύτερα. Σε λίγες ημέρες γίνομαι 50, οπότε για εμένα είναι πιο σημαντικό να είμαι χρήσιμος, παρά γνωστός.

Cul.N.: Οι σπουδές φιλοσοφίας και η ζωή στην Ιταλία, πόσο έχουν διαμορφώσει την καλλιτεχνική σας σκέψη και πορεία;
Χ.Θ.: Απόλυτα! Γιατί θέλω να ζυγίζω κάθε βήμα που κάνω και πραγματικά να είμαι σε θέση να το υπερασπίζομαι. Πιο παλιά, ίσως να ήταν μια αδρή κίνηση να βοηθήσουμε νέους ανθρώπους. Τώρα είναι επιτακτική ανάγκη. Τη στιγμή που τα πράγματα ξέρετε πολύ καλά σε ποια κατάσταση βρίσκονται, ο κόσμος αισθάνεται περίεργα, ενίοτε και από μόνος του. Άλλες φορές δεν έχει ένα καθαρό πολιτικό μενού να επιλέξει, οπότε επιλέγει αχρειότητα. Για εμένα, το βασικό γεγονός είναι να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό στα μάτια, έτσι ακριβώς όπως θα κοιτούσαμε τα παιδιά μας. Αυτό αφορά και  στη συνεργασία με τους Mr. Highway Band, οι οποίοι δεν αποτελούν μόνο ένα μουσικό συγκρότημα, αλλά ένα κομμάτι μιας ευρύτερης κοινωνικής και πολιτισμικής ενότητας και συνόλου. Αυτό το σύνολο ονομάζεται creatures.gr και αποτελείται από χορευτική ομάδα, ηθοποιούς, εικαστικούς, ειδικούς του διαδικτύου, κινηματογραφικό κομμάτι, άνθρωποι που κάνουν εκπομπές στο web radio της σελίδας, όπου πραγματικά είμαστε όλοι μαζί και προσπαθούμε να λειτουργήσουμε σαν σύνολο και σαν ομάδα. Προσωπικά υποστηρίζω απόλυτα αυτή την οπτική.

Cul.N.: Ήταν η μελέτη της φιλοσοφίας μια προσχεδιασμένη πορεία προς τη μουσική, ή αυτό προέκυψε;
Χ.Θ.: Ξεκίνησα από τη μουσική. Μέσα από τα είδωλά μου, ελληνικά και ξένα, έφτασα στο σημείο να πω ότι θέλω να μελετήσω, γιατί η δημιουργία είναι 99% μελέτη και 1% έμπνευση και να μπω σε αυτό τον κόσμο. Είχα τη μεγάλη τύχη να συναντήσω χωρίς να το επιδιώξω, τον Ουμπέρτο Έκο, να έχω ειδικότητα στη σημειωτική και στη φιλοσοφία της ιστορίας. Φυσικά, όλα αυτά μετά μου έδειξαν έναν διαφορετικό δρόμο ώστε να ασχοληθώ με αυτό που λέμε τραγουδοποιία, ερμηνεία, στίχος, μουσική.

Cul.N.: Αυτή ακριβώς η σχέση, ερμηνευτή και τραγουδοποιού, πώς ισορροπεί μέσα σας; Είναι εύκολο να υπάρξει ισορροπία; Καταφέρνετε να την ισορροπήσετε;
Χ.Θ.: Δεν είναι εύκολο, αλλά είμαστε εδώ για τα δύσκολα. Καταφέρνω να ισορροπήσω αυτή τη σχέση με την εξής «γυμναστική». Πάντα το τραγούδι πρέπει να είναι πιο πάνω από εμένα, δηλαδή είναι ένας πήχης πάνω από εμένα. Πρέπει να υποκλίνομαι στο τραγούδι, είτε αυτό είναι δικό μου είτε κάποιου άλλου. Αυτό συμβαίνει για τον απλούστατο λόγο, ότι στην ηχογράφηση αλλά ιδιαίτερα στη ζωντανή ερμηνεία, προσπαθώ ανά πάσα στιγμή να εφεύρω τρόπους να αναρριχηθώ, για να ανέβω να το φτάσω. Πρέπει ο κόσμος να βλέπει κάποιον ο οποίος αναρριχάται να φτάσει πιο ψηλά. Αν έβαζα το τραγούδι πιο κάτω από εμένα, ο κόσμος θα έβλεπε διαρκώς κάποιον ο οποίος πέφτει. Οπότε όπως καταλαβαίνετε, είναι θέμα τιμής.

Cul.N.: Ο Θάνος Μικρούτσικος σας έχει χαρακτηρίσει ως «τον καλύτερο παραμυθά της ελληνικής μουσικής». Αυτός ο τρόπος ερμηνείας, βγαίνει αυθόρμητα ή έχει προκύψει μέσα από σκέψη και δουλειά;
Χ.Θ.: Τιμή μου! Έχει προκύψει μέσα από σκέψη και δουλειά, με σκοπό να υποστηρίξει τον ενίοτε αυθορμητισμό μου.

Cul.N.: Ποιο τραγούδι σας θεωρείτε πως σας χαρακτηρίζει περισσότερο, σε συνδυασμό με τη γενικότερη κατάσταση την οποία βιώνουμε όλοι;
Χ.Θ.: Σίγουρα οι «Μέρες αδέσποτες».

Cul.N.: Υπάρχει κάποιο περιστατικό που να σας έχει μείνει από τις ζωντανές εμφανίσεις που έχετε κάνει;
Χ.Θ.: Θυμάμαι πάρα πολλά περισταστικά, τα οποία δε χωρούν στη συνέντευξη! Ένα πολύ συγκινητικό ήταν το εξής. Παίζαμε στο Μεσολόγγι, στη Λιμνοθάλασσα, με το Θάνο Μικρούτσικο και το Γιάννη Κούτρα. Στη δεξιά μας πλευρά, όπως ήμασταν πάνω στη σκηνή, υπήρχαν κάποια σκάφη του Λιμενικού, για να υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μια ασφάλεια από τη δεξιά μας πλευρά, που ήταν η Λιμνοθάλασσα. Καταλαβαίνοντας, αφού έχουμε ζήσει πολλά πράγματα, ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν έρθει για τη συναυλία, αλλά λειτουργούσαν για κάτι άλλο, όχι για να ακούσουν, τραγούδησα το «Λύχνο του Αλλαδίνου». Το τραγούδι έχει έναν υπέροχο στίχο που λέει «Μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά, σκιάζεσαι μήπως στο γιαλό τα φώτα σε προδίνουν, μα πρίμα πλώρα μόνο εσύ πατάς στοχαστικά, κρατώντας στα χεράκια σου το Λύχνο του Αλλαδίνου». Όπως το τραγούδησα, όταν επανάλαβα το στίχο, όλα τα σκάφη έσβησαν τα πλευρικά τους. Για εμένα ήταν μια συγκλονιστική στιγμή, αφού συνειδητοποίησα ότι όντως άκουγαν, παρόλο που δεν ήταν εκεί για αυτό το λόγο.

Cul.N.: Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε σε όλους τους ανθρώπους αλλά και στους αναγνώστες μας;
Χ.Θ.: Είμαστε κομμάτι μιας κοινωνίας, έχουμε συνανθρώπους που πρέπει να στηρίξουμε, να σεβαστούμε και να υποστηρίξουμε την αξιοπρέπεια και το σεβασμό τους. Όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα και επειδή έχουμε και παιδιά, προσωπικά έχω δυο γιους, δεν έχω δικαίωμα να είμαι απαισιόδοξος. Θα προσπαθήσω να σταθώ στο ανάστημα των περιστάσεων και να προσφέρω όσο μπορώ.