Ο εικαστικός επιμελητής Πάρης Καπράλος σε συνεργασία με 30 ζωγράφους από την Ελλάδα και το εξωτερικό σας προσκαλούν να επισκεφθείτε την έκθεση «Χρώμα σε νερό 8: Φθινοπωρινές Μεταμορφώσεις». Η έκθεση λαμβάνει χώρα σε φυσική μορφή στην Αθήνα στο χώρο τέχνης Luminous Eye και παράλληλα διαδικτυακά, σε συνεργασία με την ARTgrID.
Η έκθεση, που πραγματεύεται το Φθινόπωρο τόσο ως εποχή όσο και παραβολικά ως κατάσταση της ύπαρξης, είναι η 8η διοργάνωση της σειράς εκθέσεων «Χρώμα σε νερό»που έχουν ως στόχο την ανάδειξη της σύγχρονης υδατογραφίας στην Ελλάδα.
Σημειώνεται στο επιμελητικό κείμενο: «Το Φθινόπωρο έχει απεικονιστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους στη Τέχνη. Αγαπημένο θέμα στην υδατογραφία από τότε που επινοήθηκε το ζωγραφικό είδος. Εποχή μυστήρια, κατά την οποία η φύση μεταμορφώνεται, οι αποχρώσεις αλλάζουν, η νύχτα προελαύνει έναντι της ημέρας. Η λέξη “Φθινόπωρο” έχει μακρά ιστορία στον Ελλαδικό χώρο: ετυμολογείται από τις λέξεις φθίνω (=λιγοστεύω) + ὀπώρα (=φρούτο), παραδίδεται πρώτη φορά γραπτώς από τον Θουκυδίδη (5ος αι.π.Χ.), αξιοποιείται εδώ και αιώνες για να περιγράψει την εποχή μετάβασης. Δεν είναι τυχαίο που τα Ελευσίνια Μυστήρια πραγματοποιούνταν τότε, όπως άλλωστε και τα Παναθήναια, για να εορταστεί η Ερχεσία (εικόνα) της θεάς Αθηνάς, κοσμοθεωρητικό σύμβολο της νίκης της αλήθειας επί του ψεύδους. Ενδιαφέρον σημασιολογικό πλαίσιο στο Φθινόπωρο προσδίδει ο Martin Heidegger, με τη θεωρία του για το “οντολογικό φθινόπωρο” στο έργο του “Sein und Zeit” (Είναι και Χρόνος), που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1927. Σε αυτό, ο Heidegger αναλύει τον χρόνο και την ύπαρξη και επιχειρεί να κατανοήσει την αλήθεια της ύπαρξης (Dasein). Σύμφωνα με αυτό, η ανθρώπινη ύπαρξη είναι συνεχής κίνηση ανάμεσα σε τρεις καταστάσεις του χρόνου: το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ωστόσο, ο Heidegger έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι πεπερασμένη και ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος. Το “οντολογικό φθινόπωρο” αναφέρεται στην κατάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης που αντιλαμβάνεται την πεπερασμένη φύση της, την αναπόφευκτη κίνηση προς τον θάνατο και τη μεταβολή του χρόνου: αποτελεί την αναγνώριση της μεταβολής και της μεταμόρφωσης του κόσμου και του ίδιου του ανθρώπου, προετοιμάζοντάς την για τη μετάβαση σε μια πιο αυθεντική και ανεξάρτητη ύπαρξη».
Ο επισκέπτης θα δει έργα ζωγραφικής με υδατοδιαλυτά μέσα σε χαρτί (watermedia, ακουαρέλα, υδατοδιαλυτά μελανια,μολύβια νερού, σκόνες, φυσικές υδατοδιαλυτές χρωστικές, καθώς επίσης εναλλακτικά μέσα -π.χ. τσάι, καφές, κ.α.).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τα έργα έχουν θέματα ανθρωποκεντρικά ή/και φυσικό τοπίο, παραδοσιακής απεικόνισης του Φθινοπώρου, αλλά και έργα που εστιάζουν στη αντίληψη και τις ψυχολογικές και φιλοσοφικές μεταπτώσεις της εποχής, και υπαρξιακά ζητήματα.
Στην έκθεση έχουν συμβάλλει με τα έργα τους οι εικαστικοί καλλιτέχνες: John Abbot, Μιχαήλ Μουμτζής, Yana Liubarska, Αγγελική Χατζηστυλιανού, Foti Kllogjeri, Κατερίνα Λαμπροπούλου, Monika Cilmi, Μαρία Ζαβιτσάνου, Matus P., Βασίλης Κατσαράκης, Suzie Card, Σοφία Σιούλα, Κίρσικκα Σουστιέλ, Γιούλα Τσιαντη Παπαδοπούλου, Πάβελ Αντρέεφ, Κατερίνα Βασιλείου, Αγγελική Δουβή, Γεωργία Ντονά, Όλγα Μπαρμάζη, Μαριέττα Παπαγεωργίου, Νίκος Τζερμιαδιανός, Κωνσταντίνα Χίνη, Βάσια Κυρίτση, Ίρις Γιαννακοπούλου, Τζένη Γρηγοροπούλου, Φωτεινή Λιβάνη, Ανδριάνα Σμπυράκη, Κάθριν Τσιριγκούλη, Βασιλική (Λίλιαν) Φιλίππου.
Για την έκθεση έχει εκδοθεί δίγλωσσος (στην Ελληνική και την Αγγλική γλώσσα) αναμνηστικός κατάλογος-βιβλίο, διαθέσιμος σε όλους τους επισκέπτες δωρεάν.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Νίκος Τζερμιαδιανός