Η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών εγκαινιάζει το, ώρα, στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, την περιοδική έκθεση ΤΕΡΑΤΟΛΟΓΙΕΣ. Από την Ιστορία του Ανθρώπου, με έργα του πρωτοπόρου ζωγράφου του 20ού αιώνα, Διαμαντή Διαμαντόπουλου, από τη Συλλογή Σύγχρονης Τέχνης του συλλέκτη Ζαχαρία Πορταλάκη.
Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά ετήσια έκθεση που συνδιοργανώνει η Ε.Κ.Ι.Μ. με τον συλλέκτη, μετά τη Θεότητα, (α)συνέχεια (με έργα των Παρθένη, Τσαρούχη, Στάμου και Καπράλου), και τον Διάλογο με το Αόρατο (με έργα του Γιάννη Σπυρόπουλου), στην ίδια αίθουσα, δίπλα στη μόνιμη έκθεση της συλλογής μεταβυζαντινών εικόνων (15ου – αρχών 20ού αι.) που δώρισε ο Ζ. Πορταλάκης στην Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών.
Ζωγράφος, γλύπτης και σκηνογράφος ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση Νεοέλληνα καλλιτέχνη που υπηρετεί μια τέχνη με συνείδηση του κοινωνικού της ρόλου και των βίαιων ταξικών και θεσμικών συγκρούσεων που διατρέχουν την κοινωνία. Στην έκθεση του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης παρουσιάζονται εννέα επιλεγμένα έργα του από τη Συλλογή Σύγχρονης Τέχνης του Ζαχαρία Πορταλάκη [Χρωματική σπουδή, Tα μωρά, Ο σκοτωμένος, Τερατολογία 12, Τερατολογία 14, Τερατολογία 16 (Η μάνα), Τερατολογία 18, Τερατολογία 19 και Τερατολογία 20]. Τα έργα αυτά εντάσσονται ίσως στην πιο αμφιλεγόμενη ενότητα του ζωγράφου, που ο ίδιος ονόμαζε «Ιστορία του Ανθρώπου» ή «Τερατολογίες». Φιλοτεχνούνται στην κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1970, σε διάστημα 30 χρόνων, κατά το οποίο ο ζωγράφος σχεδόν εμμονικά επιστρέφει σε αυτά με συνεχείς παρεμβάσεις. Οι «Τερατολογίες» δέχθηκαν εντονότατη κριτική όταν παρουσιάστηκαν στο Καλλιτεχνικό και Πνευματικό Κέντρο «Ώρα», στην Αθήνα (1980), και συνεχίζουν να συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον –ειδικών και μη– για την ευρηματική ζωγραφική γλώσσα που προτείνει σε αυτά ο Διαμαντόπουλος.
Έντυπο συνοδευτικό υλικό
Την έκθεση του Ιστορικού Μουσείου συνοδεύει δίγλωσσο πολύπτυχο (ελληνικά, αγγλικά) που διανέμεται δωρεάν και πολυτελής δίγλωσσος κατάλογος (ελληνικά, αγγλικά), με διεισδυτικά κείμενα τριών σημαντικών επιστημονικών μελετών που φέρουν την υπογραφή των ιστορικών της τέχνης, Μανώλη Μαυρομμάτη, ομότιμου καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αντώνη Κωτίδη, καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Μάνου Στεφανίδη, αναπληρωτή καθηγητή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η γραφιστική σχεδίαση του έντυπου υλικού έγινε από τον Δημήτρη Καλοκύρη, σταθερό συνεργάτη του Ιστορικού Μουσείου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Επιμέλεια της έκθεσης
Το στήσιμο της έκθεσης έγινε από το επιστημονικό, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό του Μουσείου, υπό τον συντονισμό του Αλέξη Καλοκαιρινού. Επιμελήτριες τής έκθεσης είναι οι Ντενίζ-Χλόη Αλεβίζου, Αγγελική Μπαλτατζή και Δέσποινα Περτσελάκη.
Χορηγοί
Ιδιαίτερη μνεία οφείλεται στην Περιφέρεια Κρήτης και τα Ιδρύματα Α. & Μ. Καλοκαιρινού, σταθερούς συμπαραστάτες της Ε.Κ.Ι.Μ. στο έργο της.
Παράλληλες εκδηλώσεις
Η χρονιά του Διαμαντή Διαμαντόπουλου στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης θα έχει, επίσης, εκδηλώσεις λόγου και μουσικής, και δωρεάν εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μαθητές και για τους πιο μεγάλους, μια από τις πιο βασικές μέριμνες της ΕΚΙΜ.
Λίγα λόγια για τον Διαμαντή Διαμαντόπουλο
O Διαμαντής Διαμαντόπουλος γεννιέται το 1914 στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Έργα του πρωτοπαρουσιάζoνται το 1930 και προκαλούν το ενδιαφέρον ανθρώπων του πνεύματος όπως ο Πικιώνης και ο Τερζάκης. Το 1931 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών και φοιτά με δάσκαλο τον Παρθένη. Το 1946 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση Ελλήνων ζωγράφων στο Λονδίνο και το 1947 στην αίθουσα «Ρόμβος» της Αθήνας, μαζί με τους Γουναρόπουλο, Κανέλη, Μόραλη, Βακαλό, Αστεριάδη. Το 1975, ο Ασαντούρ Μπαχαριάν του Καλλιτεχνικού Πνευματικού Κέντρου «Ώρα» τον πείθει να διοργανώσει μεγάλη έκθεση στον χώρο του. Τα έργα του Διαμαντόπουλου προκαλούν γενική κατάπληξη και τον κατατάσσουν στους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς της γενιάς του. Το 1977 συμμετέχει σε διεθνή έκθεση στο Βελιγράδι, ενώ το 1978 η Εθνική Πινακοθήκη διοργανώνει μεγάλη αναδρομική έκθεση (1930-1978) με 311 έργα του. Το 1982 συμμετέχει στα Ευρωπάλια και το 1983 στην Μπιενάλε της Βενετίας. Πεθαίνει στις 6 Ιουνίου του 1995.