Η ποίηση του Γιάννη Αποστολίδη συνδυάζει προσόντα που σπάνια συνυπάρχουν. Απλότητα, αγνότητα θα έλεγα κυριαρχούν στην πρώτη εντύπωση που δημιουργεί το ποίημα, συγχρόνως, το διαβάζεις και συνειδητοποιείς ότι χειρίζεται τις πιο δύσκολες καταστάσεις ιστορικές, γεωγραφικές, ακόμη και ψυχολογικές.
Και βέβαια, μια ακόμη αλήθεια φανερώνεται όσο διαβάζεις την πολυπρόσωπη αυτή ποίηση: την γνώση της ιστορίας της γνώσης έως βαθειά στο παρελθόν της, όταν οι άνθρωποι τολμούσαν να διακινδυνεύσουν για να σώσουν ιδέες και ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα τους.
Μια τέτοια ποίηση ίσως να ’χει και ιαματικές διαστάσεις. –Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ
Βιογραφικό Γιάννη Αποστολίδη:
Γεννήθηκα στο Κιλκίς από γονείς που κατάγονταν από τα Καστανοχώρια της Καστοριάς. Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα σε δύσκολες οικονομικά και πολιτικά συνθήκες, σε μια πόλη με έναν κεντρικό δρόμο με άσφαλτο, λίγους πετρόδρομους και τους άλλους λασπόδρομους, χωρίς νερό στα σπίτια και φωτισμό από λάμπες πετρελαίου, που όμως σ’ αυτά οφείλω τη θέλησή μου για μόρφωση και την έφεσή μου στην ποίηση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Χρωστώ πολλά στους γονείς μου που με έμαθαν την αξιοπρέπεια, την υπομονή και την επιμονή. Είχα την τύχη να φοιτήσω σε Δημοτικό σχολείο που είχε μεγάλη βιβλιοθήκη και η ανάγνωση βιβλίων έγινε καθημερινή μου συνήθεια.
Στο Γυμνάσιο και Λύκειο η συντροφιά με μεγαλύτερους φίλους μού άνοιξε δρόμους στη μελέτη μεγάλων συγγραφέων και ποιητών και σε ακούσματα μουσικά, που μαζί με τον εφηβικό έρωτα οδήγησαν το χέρι μου να γράφει στίχους, στην αρχή δεκαπεντασύλλαβους, μετά με ομοιοκαταληξία και, χωρίς να το επιδιώξω, ελεύθερο στίχο.
Τελείωσα το Λύκειο στο Κικλίς και σπούδασα Μαθηματικά στο Α.Π.Θ. Δούλεψα σε δικά μου Φροντιστήρια, στην ιδιωτική εκπαίδευση και τέλος διορίστηκα στο δημόσιο, απ’ όπου αποχώρησα το 2012.
Παντρεύτηκα τη σύντροφό μου την Τασούλα Τσαγκαρίδου. Τώρα, ασχολούμαι με τη μεγάλη μου αγάπη, την ποίηση. Κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή μου «Δεξίλεω».