Ο δι­ά­λο­γος του Χρό­νη Μπότσογλου με τον έρω­τα και τον θά­να­το, δι­α­κρι­τός στο σύ­νο­λο της ερ­γο­γρα­φί­ας του, εντο­πί­ζε­ται κυ­ρί­ως στην Προ­σω­πι­κή Νέ­κυ­ια, τα Ερω­τι­κά, τις Ανα­φο­ρές και σε πολ­λές αυτο­προ­σω­πο­γρα­φί­ες του.

Η ζω­γρα­φι­κή ανά­κλη­ση των οικεί­ων και γνω­στών του νε­κρών, ο έρω­τας ως ενερ­γο­ποί­η­ση του σω­μα­τι­κού ορ­μέμ­φυ­του, οι καλ­λι­τέ­χνες που λει­τούρ­γη­σαν ως φά­ροι στην τέ­χνη και την κο­σμο­α­ντί­λη­ψή του, όπως και η συ­μπε­ρί­λη­ψη της μορ­φής του στην ζω­γρα­φι­κή του σκη­νο­θε­σία, στοι­χει­ο­θε­τούν την εικα­στι­κή του πα­ρα­κα­τα­θή­κη για την υπαρ­ξι­α­κή τρι­λο­γία «έρω­τας – θά­να­τος – εαυ­τός» που κα­θο­ρί­ζει τον αν­θρώ­πι­νο χω­ρο­χρό­νο.

Με δι­α­κρι­τή την δυ­σκο­λία της δι­α­χεί­ρι­σης του πλού­σιου εικο­νο­γρα­φι­κού υλι­κού και ανα­μέ­τρη­σης με τον απέ­ριτ­το και ουσι­α­στι­κό λό­γο του Χρό­νη Μπό­τσο­γλου, απώ­τε­ρος στό­χος αυτής της με­λέ­της είναι η πα­ρα­κο­λού­θη­ση της εικα­στι­κής του δι­α­δρο­μής σε ζη­τή­μα­τα που αφο­ρούν στον ορι­σμό της ύπαρ­ξης ανά­με­σα στα όρια της ζω­ής και του θα­νά­του, του χρό­νου και της σχέ­σης του με το σώ­μα και την μνή­μη, του σαρ­κι­κού έρω­τα και της ευκαι­ρί­ας για επι­βί­ω­ση του εαυ­τού ως καλ­λι­τέ­χνη που ανα­με­τρι­έ­ται με την λευ­κή επι­φά­νεια και την άμορ­φη ύλη.

Ο πρό­σφα­τος θά­να­τός του το 2022 έδω­σε το έναυ­σμα για την συγ­γρα­φή αυτού του βι­βλίου ως ελά­χι­στη από­δο­ση τι­μής σε έναν καλ­λι­τέ­χνη που μέ­σα από τα έρ­γα του δι­ε­ρεύ­νη­σε σε βά­θος την αν­θρώ­πι­νη ύπαρ­ξη.

Ευαγ­γε­λία Δι­α­μα­ντο­πού­λου:

Η Ευαγ­γε­λία Δι­α­μα­ντο­πού­λου γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το 1958, δι­δά­σκει ως Λέ­κτο­ρας στον Το­μέα Πο­λι­τι­σμού, Πε­ρι­βάλ­λο­ντος, Επι­κοι­νω­νι­α­κών Εφαρ­μο­γών και Τε­χνο­λο­γί­ας και είναι μέ­λος του Ερ­γα­στη­ρίου Τε­χνών και Πο­λι­τι­στι­κής Δι­α­χεί­ρι­σης του Τμή­μα­τος Επι­κοι­νω­νί­ας και ΜΜΕ ΕΚ­ΠΑ. Τα μα­θή­μα­τα που δι­δά­σκει σε προ­πτυ­χι­α­κό και με­τα­πτυ­χι­α­κό επί­πε­δο αφο­ρούν ζη­τή­μα­τα όπως Ιστο­ρία της Τέ­χνης, Εικα­στι­κές Τέ­χνες και Επι­κοι­νω­νία, Δι­α­λε­κτι­κή της Εικό­νας, Ζη­τή­μα­τα Ευρω­πα­ϊ­κής Τέ­χνης, Θέ­μα­τα Νε­ό­τε­ρης και Σύγ­χρο­νης Ελ­λη­νι­κής Τέ­χνης, Καλ­λι­τε­χνι­κά πορ­τραί­τα, Ζη­τή­μα­τα Καλ­λι­τε­χνι­κής Δη­μι­ουρ­γί­ας. Τα ερευ­νη­τι­κά της εν­δι­α­φέ­ρο­ντα εστι­ά­ζο­νται σε θέ­μα­τα όπως Τέ­χνη και Επι­κοι­νω­νία, Τέ­χνη και κοι­νω­νία, Ζη­τή­μα­τα ταυ­τό­τη­τας στην καλ­λι­τε­χνι­κή δη­μι­ουρ­γία, Συμ­βο­λι­κός και Βι­ω­μέ­νος Χώ­ρος στις Εικα­στι­κές Τέ­χνες, Τέ­χνη και Παι­χνί­δι, Τέ­χνη και Ιστο­ρι­κή Μνή­μη. Το δη­μο­σι­ευ­μέ­νο συγ­γρα­φι­κό της έρ­γο πε­ρι­λαμ­βά­νει 4 μο­νο­γρα­φί­ες (2007: Ο Θε­ό­φι­λος στο Πή­λιο: Ζη­τή­μα­τα ζω­γρα­φι­κής σκη­νο­θε­σί­ας, εκ­δό­σεις Αλε­ξάν­δρεια, 2010: Η τέ­χνη του μπι­λι­άρ­δου: Ένα παι­χνί­δι με εικό­νες, εκ­δό­σεις Τα­ξι­δευ­τής, 2012:Η δι­μέ­τω­πη ταυ­τό­τη­τα του Γι­αν­νού­λη Χα­λε­πά, εκ­δό­σεις Τα­ξι­δευ­τής, 2019: Εκτός οικο­γε­νεί­ας: Επι­κοι­νω­νώ­ντας με την τέ­χνη του ξέ­νου, εκ­δό­σεις Επί­κε­ντρο) κα­θώς και 10 ερευ­νη­τι­κές ερ­γα­σί­ες σε ελ­λη­νι­κά και δι­ε­θνή δι­ε­πι­στη­μο­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά και συλ­λο­γι­κούς τό­μους σε θέ­μα­τα τέ­χνης και πο­λι­τι­σμού.