Η 10ετής μελέτη του Δημήτρη Φύσσα για τα σινεμά της πόλης έρχεται σε μία δίτομη έκδοση χιλίων σελίδων από τις εκδόσεις ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ.
«Τα σινεμά της Αθήνας είναι το σημαντικότερο βιβλίο που ’χω γράψει. Σημαντικότερο από άποψη τρόπου γραφής (εξαντλητική έρευνα πεδίου και πολύ λιγότερο δουλειά αρχείου), περιεχομένου, πλήθους αναγνωστών, επίδρασης στις συνειδήσεις. Σε αυτό το βιβλίο, η λόξα μου για την πόλη συναντά τη λόξα μου για τον κινηματογράφο». – Δημήτρης Φύσσας
Αυτό έγραφε ο Δημήτρης στην εισαγωγή του και θεωρώ ότι οι παραπάνω φράσεις συμπυκνώνουν τον λόγο που η έκδοση αυτή έπρεπε να πάρει σάρκα και οστά.
Αλλιώς σκεφτόμασταν τόσο την έκδοση του βιβλίου, όσο και την παρουσιάσή του στους ανθρώπους της πόλης. Πιο χαρούμενα και αισιόδοξα, μια και θα καταφέρναμε μαζί με τον Δημήτρη Φύσσα (μνήμη) να μετατρέψουμε τις αμέτρητες ώρες έρευνάς του σε βιβλίο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Εκείνος όμως έφυγε ξαφνικά από κοντά μας και για λίγο μείναμε μετέωροι, αναποφάσιστοι και αμήχανοι.
Ο Δημήτρης για δέκα χρόνια έκανε την έρευνα για να δημιουργήσει αυτό το βιβλίο. Τοποθέτησε με αλφαβητική σειρά τα σινεμά της Αθήνας από το 1896 που η μεγάλη οθόνη μάγεψε τους Αθηναίους ως και το 2013. Η έρευνα αυτή όμως δεν είναι μια απλή καταγραφή αιθουσών και ταινιών − που και αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά δύσκολο ως έργο. Στο βιβλίο, αποτυπώνεται με γλαφυρό τρόπο μια περιήγηση στο χωροχρόνο, με ηθογραφικές λεπτομέρειες, συμβάντα, ατάκες, χωροταξικά στοιχεία, ρεκλάμες από προβολές και πληθώρα ταινιών.
Ουσιαστικά, σε αυτό το έργο που είναι απαραίτητο για τη βιβλιοθήκη όσων αγαπούν την πόλη και τον κινηματογράφο, παρουσιάζει την Αθήνα όπως αλλάζει και μεγαλώνει μέσα από τα σινεμά της ή τα σινεμά όπως αλλάζουν, ανάλογα με την ιστορία της Αθήνας.
Ο Δημήτρης Φύσσας προσπάθησε να βρει εκδότη για πολλά χρόνια. Σε υπουργεία, οργανισμούς και εκδοτικούς. Όντας γνωστός στη δημοσιογραφία, είναι οξύμωρο που δεν τα κατάφερε. Υποτίμηση; Άλλες προτεραιότητες; Συγκυρίες; Όπως καταλαβαίνετε δεν έχει και πολύ νόημα το γιατί δεν εκδόθηκε. Απλά αναφέρω μια φράση που ο συγγραφέας είχε απομονώσει και την τοποθέτησε στην εισαγωγή του που, ίσως, να δίνει μια εξήγηση: «Κυκλοφορούν ανάμεσά μας αρνησιπάτριδες. Τίποτα δεν τους συνδέει με αυτή την πόλη… Δεν πάει να ρημάξει, σου λέει…» [Πέτρος Μανταίος, Ποδηλάτης με βατραχοπέδιλα, σελ. 20, Οδυσσέας, Αθήνα 1987].
Νόημα έχει ότι εκδίδεται, έστω και τώρα.
Και αν αναλογιστούμε πως το έργο απλώνεται χρονικά σε τρεις αιώνες (19ο, 20ό και 21ο) δεν μπορούμε παρά να χαμογελάσουμε με τα 5, 10 και 15 χρόνια καθυστέρησης…
Αυτό που θα μείνει για πάντα μέσα μου από τον Δημήτρη είναι η αντισυμβατικότητα, η ικανότητα να αφήνει στην άκρη δόγματα, η δυνατότητα που είχε να γεννάει νέες ιδέες. Όλα αυτά μαζί με πηγαίο χιούμορ, αυτοσαρκασμό, αποδραματοποίηση και μια εσωτερική μελαγχολία έκαναν ένα όμορφο άνθρωπο.
Σύντομα θα κυκλοφορήσουν και οι δύο τόμοι, ενώ η παρουσίαση του βιβλίου, με τον Δημήτρη Φύσσα απόντα, αλλά παρόντα μέσα από το έργο του, θα αποτελέσει μία τιμητική εκδήλωση προς τον κινηματογράφο και την Αθήνα, όπως θα ήθελε και ο ίδιος.
Η παρουσίαση της έκδοσης θα γίνει την Πέμπτη 13 Ιουνίου στον κινηματογράφο ΤΡΙΑΝΟΝ και ώρα 7.30 μ.μ. Θα μιλήσουν οι: Σωτήρης Λαμπρόπουλος (Σχολή Κινημ/φου Σταυράκου), Ελεονώρα Ορφανίδου (δημοσιογράφος ΑΘΗΝΑ 9.84), Λέανδρος Σλάβης (Πολ. Μηχανικός – Συγγραφέας), Θανάσης Βέμπος (Ερευνητής), Μαρία Λυσικάτου (Κινηματογράφος Τριανόν).
Αποσπάσματα θα διαβάσει ο Άγγελος Παπαδημητρίου και στο πιάνο θα είναι οι Τίνι Σαραντέα και Γιάννης Φύσσας.
Σας περιμένουμε όλους και όλες.
Γιατί ποτέ ένα βιβλίο δεν χώρεσε τόσο σινεμά.
Κι αν το σκεφτούμε καλύτερα, ποτέ, καμία πόλη δεν χώρεσε τόσα σινεμά!
Ως ημερομηνία κυκλοφορίας των 2 τόμων έχει ανακοινωθεί η Τρίτη 11 Ιουνίου 2024.
***
* Η συμβολή του Λέανδρου Σλάβη και του Θανάση Βέμπου, η στήριξη του Σωτήρη Λαμπρόπουλου από τη σχολή κινηματογράφου Σταυράκου και η απλόχερη βοήθεια της οικογένειας του Δημήτρη μάς επιτρέπουν να παραδώσουμε αυτό το έργο στο κοινό.
** Θέλουμε επίσης να ευχαριστήσουμε όσους μας έχουν βοηθήσει στην προσπάθειά μας να γνωστοποιήσουμε αυτή την έκδοση, όσους το «πήραν προσωπικά», όπως κι εμείς.