H Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά παρουσιάζει την έκθεση της εικαστικού, Χρυσούλας Ξυνέλη, με τίτλο: «Η κρυφή γοητεία του τοπίου», την επιμέλεια της οποίας φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Eλλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη – Ζούνη.
Η επιμελήτρια της έκθεσης σημειώνει:
“Μια μεταφυσική, απόκοσμη αρμονία απλωμένη παντού. Ο χρόνος μένει στατικός. Σιγή• και ένας πρόδηλος υπαινιγμός, ένας συμβολισμός και μία διάφανη υφή πλάθει ξανά την μορφή της εικόνας. Η έννοια του τοπίου επαναπροσδιορίζεται. Είναι το χρώμα που κυριαρχικά εισβάλλει και υποτάσσει το σχήμα. Ένα σκηνοθετημένο εξαρχής παιχνίδι διαθλάσεων, ενορχηστρωμένων χρωματικών διαβαθμίσεων, ρυθμικής εναλλαγής των εντάσεων, καθρεφτισμάτων και ζωηρών αντικατοπτρισμών που εξελίσσεται μπροστά μας. Είναι η κρυφή γοητεία του τοπίου που σε προσκαλεί να την ερμηνεύσεις – ίσως και να αρκεί απλά, για λίγο να σταθείς και να αφεθείς στην “στιγμή” των λουσμένων στο φως, ζωγραφισμένων οάσεων.
Ατόφιοι εκφραστές μιας “οπτικής ποίησης” τα δέντρα, οι θάλασσες και τα μικρά πλοιάρια, τα αραγμένα στο λιμάνι. Τα λευκά τα σπίτια, τα βουνά, τα χωράφια και οι πεδιάδες. Έχουν για φόντο γαλάζιο ουρανό και έχουν ψηλά τον ήλιο ή το φεγγάρι. Δραπετεύει η σκέψη. Αρκεί μια παύση εδώ, στην ζεστασιά και την γαλήνη των σημείων. Μια περιήγηση της ψυχής και του νου στα, με φροντίδα σμιλεμένα, περιγράμματα των σχημάτων της γνώριμης, και επανασυστηνόμενης από την φαντασία και το όνειρο, μορφής τους. Αθρόες εμβυθίσεις στο θάλπος που ρέει μέσα από την γνώριμη απλότητα τους. Το συναίσθημα πηγαία αναβλύζει. Είναι ο τρόπος της απόδοσης τους που συνενώνει τον ρεαλισμό με μία πιο ελεύθερη, αφαιρετική απόδοση, και τον μετουσιώνει σε αποτέλεσμα μιας καθαρά πνευματικής και ψυχοσυναισθηματικής, διαλογιστικής διαδικασίας”.
