Υφαίνοντας το Μέλλον VII: Ομαδική έκθεση στην Ύδρα

Μετά την έναρξη θ’ ακολουθήσει περιήγηση στους 15 χώρους που εκτείνεται η έκθεση.

Η έκθεση “Υφαίνοντας το Μέλλον” ήταν ένα work in progress project, ένα ανοιχτό εργαστήρι ιδεών, που προσπάθησε να δημιουργήσει έναν διάλογο μεταξύ Ελληνίδων εικαστικών, με στόχο να ενώσει τις γυναίκες από το παρελθόν στο μέλλον, αφού η χειρωναξία των προγόνων μας, μέσα από το βλέμμα και τα μέσα των σύγχρονων καλλιτεχνιδών, μετατράπηκε σε σύγχρονη τέχνη, που αγγίζει και καυτηριάζει ζητήματα σημαίνουσας σημασίας.

Έχοντας έτσι διανύσει μία μεγάλη διαδρομή με καλλιτέχνιδες και χώρους που εναλλάσσονταν, κλείνει τον κύκλο της στην Ύδρα σε 14 διαφορετικούς χώρους, δημιουργώντας ένα πλέγμα σχέσεων και προβληματισμών σε ένα θέμα που ξεκίνησε το 2019 με την πεποίθηση ότι πολλά άλλαξαν στον κόσμο των γυναικών, στην οικία και στις διαπροσωπικές σχέσεις καταλήγει το 2024, να ερευνά τις διαστάσεις ενός σύγχρονου τραύματος που απορρέει από τις πρακτικές των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών μιας σχεδόν πολεμικής εποχής μετά την Οικονομική Κρίση και την μακρά περίοδο εγκλωβισμού λόγω Covid, όπου η έμφυλλη βία και οι γυναικοκτονίες αναδύθηκαν στο προσκήνιο δημιουργώντας νέα ερωτηματικά που καλούνται οι καλλιτέχνιδες να εξετάσουν σε αυτά τα πεδία μέσα από το τελευταίο μέρος της ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον VII ή Παραδοσιακές Πρακτικές- Σύγχρονο Τραύμα’’.

Αφετηρία της έκθεσης ήταν η Αθήνα τον Ιούνιο του 2019 όπου συμμετείχαν 20 καλλιτέχνιδες, σε μία εποχή που οι αναζητήσεις γύρω από το θέμα, ήταν ανύπαρκτες, που όμως ενδιέφεραν ιδιαιτέρως την εμπνεύστρια και επιμελήτρια του project Έφη Μιχάλαρου, η οποία όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ’’Συνάντησα την Αμερικανίδα καλλιτέχνιδα Janine Antoni τον Ιανουάριο του 1996 και έζησα 3 ολόκληρους μήνες, δίπλα της, καθημερινά, στον εκθεσιακό χώρο ‘’Νίκος Κεσσανλής’’, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου, ύφαινε την κουβέρτα των ονείρων της, αφού το βράδυ ήταν συνδεδεμένη με μία συσκευή χαρτογράφησης της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, που κατέγραφε τα όνειρά της και το πρωί ύφαινε στον δικό της μεταμοντέρνο αργαλειό την κουβέρτα με την οποία σκεπαζόταν, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή, θα οργανώσω μια έκθεση με γυναίκες που χρησιμοποιούν παραδοσιακές μεθόδους και υλικά με νέες μεθόδους’’.

Ο κύκλος, όπως και οι αναζητήσεις που άνοιξε το Υφαίνοντας ήταν ευρύς… γι’ αυτό και απλώθηκε τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό από στην Λάρισα, ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον ΙΙ’’ και την Δημοτική Πινακοθήκη- Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, στα Σκόδρα, στην Δημοτική Πινακοθήκη και εν συνεχεία στο COD τον εκθεσιακό χώρο του Πρωθυπουργικού Μεγάρου, στα Τίρανα το ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον ΙΙΙ’’, μέχρι το Παρίσι ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον IV’’ και το Ελληνικό Σπίτι, ολοκληρώνοντας τον κύκλο του εξωτερικού και αυξάνοντας τις καλλιτέχνιδες από 20 στις 50. Λειτούργησε και λειτουργεί ως παζλ, που οι ψηφίδες του συντείνουν στην δημιουργία της εικόνας και του ρόλου που έπαιξαν οι γυναίκες στην ιστορία, την κοινωνία και την οικονομία.

Ως ένα πρώτο πέρασμα από την Ύδρα, πραγματοποιήθηκε το ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον V’’, στην Δημοτική Αγορά με 25 καλλιτέχνιδες και την Υποστήριξη της ΚΕΔΥ και του Δήμου Ύδρας, στην Σαλαμίνα, τόπο καταγωγής της επιμελήτριας, από όπου ξεδιπλώνεται το νήμα της ιστορίας, προσωπικής και συλλογικής στην Λαογραφική Στέγη, με 22 καλλιτέχνιδες και αρκετά καινούργια έργα, πραγματοποιήθηκε το ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον VI’’ με στόχο να δημιουργηθεί ένας γόνιμος διάλογος με το χώρο και τα αντικείμενα-κειμήλια και την παράδοση που μεταφέρει και μεταλαμπαδεύει στις νέες γενιές με το σύγχρονο εικαστικό αφήγημα.

Και ο ολοκληρώνεται με το ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον VII ή Παραδοσιακές Πρακτικές- Σύγχρονο Τραύμα’’ με τις περισσότερες καλλιτέχνιδες που έχουν συμμετάσχει σε αυτή την διαδρομή στην Ύδρα και σε πολλούς διαφορετικούς χώρους θεσμικούς και μη. Απλώνεται έτσι από την Ιστορική Οικία Λαζάρου Κουντουριώτη και Οικία & Ατελιέ Τέτση, μικρούς και μεγαλύτερους χώρους Εστίασης, Καταστήματα, Γραφεία και Ξενοδοχεία, με στόχο να συνδέσει το δημόσιο με το ιδιωτικό και το οικείο με το ανοίκειο με ένα ευρύτερο κοινό, ως προάγγελος μιας Biennale που έπεται θα σταχυολογεί και θα συνοψίζει κάθε δύο χρόνια την σημασία του τόπου, του τοπίου και της εντοπιότητας, μέσα από την σύγχρονη τέχνη.

Συμμετέχουν οι:

Ιάνθη Αγγελίογλου, Άρτεμις Αλκαλάη, Άντα Αναστασέα, Παναγιώτα Αποστολοπούλου, Ειρήνη Βαζούκου, Βίκυ Βασιλείου, Γρηγορία Βρυττιά, Ανδρομάχη Γιαννοπούλου, Πέννυ Γκέκα, Μαρία Γρηγορίου, Μπέτυ Ζέρβα, Μαρία Ζυγομαλά, Ευγενία Ευσταθίου, Κατερίνα Καλιτσουνάκη, Βάλια Καραπιδάκη, Μαριγώ Κάσση, Κατερίνα Κοκκινάκη, Ευδοκία Κύρκου, Εύη Κυρμακίδου, Δήμητρα Κωνσταντινίδη, Δέσποινα Κωνσταντίνου, Μαρία Λαγού, Ελένη Μανωλαράκη, Κυριακή Μαυρογεώργη, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Ισμήνη Μπονάτσου, Βίκη Μπέτσου, Βασιλική Μυλωνά, Αγγέλικα Παναγιωτίδου, Δέσποινα Πανταζή, Βιβή Περυσινάκη, Μαργαρίτα Πέτροβα, Σπυριδούλα Πολίτη, Ζωγραφιά Ποπώλη, Άρτεμις Ποταμιάνου, Κατερίνα Ριμπατσιού, Ιφιγένεια Σδούκου, Χρύσα Σκορδάκη, Φανή Σοφολόγη, Ελευθερία Στόικου, Κωνσταντίνα Συλίκου, Ανναλίνα Φωτοπούλου, Έλλη Χρυσίδου, Θάλεια Χιώτη

Η έκθεση εκτείνεται σε 15 διαφορετικούς χώρους στην Ύδρα:

Ιστορική Οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, Οικία & Ατελιέ Τέτση, Hydroussa Hotel, Mistral Hotel, Phaedra Hotel, Ippokampos Hotel, Kashish Hydra, Manna – Cook House, Η Ωραία Ύδρα, Οίκος Αμυγδαλωτών Τσαγκάρης, Nesea Boutique Apartments, Λογιστικό Γραφείο K. I. Αναστόπουλος & Συνεργάτες, Elena Votsi, Papagalos Cocktail Bar

Παράλληλα σε ένα special event θα πραγματοποιηθούν στην Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη μία σειρά από Performances από τις συμμετέχουσες εικαστικούς, θα προβληθούν Βίντεο και θ’ ακολουθήσει Διάλογος της Επιμελήτριας με τις εικαστικούς και το κοινό πάνω στο θέμα: “Γυναικεία Εργασία και Οικοτεχνία από την Αρχαιότητα και την Κλωθώ μέχρι σήμερα. Πρακτικές και τακτικές, πως αυτές άλλαξαν, μετεξελίχθηκαν ή αλλοιώθηκαν”.

Συντελεστές:

• Επιμέλεια & Concept Έκθεσης: Έφη Μιχάλαρου, Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων- Ταμίας Ένωσης Ελλήνων Τεχνοκριτικών AICA Hellas
• Βοηθοί Επιμελητές: Ανναλίνα Φωτοπούλου, Δημήτρης Λεμπέσης
• Ειδικός Συνεργάτης: Κώστας Αναστόπουλος
• Οργάνωση: dreamideamachine ΑΜΚΕ

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Κατερίνα Ριμπατσιού, Άλλος τόπος, Πλεκτό με βαμβακερά νήματα, 240 x 270 (μεταβλητές)