Υπερατλαντικός – Κόλουμ ΜακΚαν

Από τις Eκδόσεις Kαστανιώτη κυκλοφορεί το βιβλίο Υπερατλαντικός του Κόλουμ ΜακΚαν σε μετάφραση της Κατερίνας Σχινά.

Ο Κόλουµ ΜακΚαν καταδεικνύει για µια ακόµη φορά γιατί είναι ένας από τους πιο συζητηµένους και σηµαντικούς συγγραφείς της γενιάς του, µε ένα εκπληκτικό µυθιστόρηµα που διατρέχει τους αιώνες και τις ηπείρους και συνδέει µια σειρά από επιδέξια δοσµένους, πραγµατικούς και συνάµα επινοηµένους χαρακτήρες.

Τις τρεις διασταυρούµενες αφηγήσεις (Νέα Γη, 1919˙ Δουβλίνο, 1845-1846˙ Νέα Υόρκη, 1998) συνδέουν κάποιες αξιοθαύµαστες γυναίκες, που η προσωπική τους ιστορία µπλέκεται στα γρανάζια της Ιστορίας: η Ιρλανδέζα καµαριέρα Λίλι Ντάγκαν, η κόρη της Έµιλι και η εγγονή της Λότι, αλλά και  η Χάνα Κάρσον, στο πρόσωπο της οποίας ενσαρκώνονται και επιβιώνουν όλες οι ελπίδες και οι αποτυχίες των προηγούµενων γενεών. Κάθε µία τους µαθαίνει ότι ακόµη και οι πιο απλές και ασήµαντες στιγµές ευτυχίας µπορούν να διαπεράσουν τον χρόνο, τον τόπο και τη µνήµη.

Το πιο ώριµο έργο ενός ασύγκριτου αφηγητή, ένας βαθύτατος στοχασµός για την ταυτότητα και την ιστορία σε έναν απέραντο κόσµο, ο οποίος κάθε χρόνο που περνάει γίνεται όλο και πιο µικρός και θαυµαστός.

Ο Κόλουμ ΜακΚαν γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1965. Ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος σε ιρλανδικές εφημερίδες. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 γύρισε όλη τη Βόρεια Αμερική με ένα ποδήλατο. Μετά από ταξίδια στον Καναδά και στην Ιαπωνία, αποφάσισε να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1996 με τη συλλογή διηγημάτων Σκυλίσια τραγούδια. Έγινε γνωστός στις ΗΠΑ το 2004 με το μυθιστόρημα Ο χορευτής, εμπνευσμένο από τη ζωή του Νουρέγιεφ,  και γνώρισε τη διεθνή φήμη το 2007 με το Ζόλι (μτφρ. Aύγουστος Kορτώ, Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2009), το οποίο έχει ήδη μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες.

Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.