Πνευματικοί άνθρωποι τους οποίους ξέβρασε η Ρώσικη Επανάσταση, μέλη της λογοτεχνικής παρέας του Παρισιού, έμειναν στη σκιά των μεγάλων δασκάλων του 19ου αιώνα χωρίς ιδιαίτερη απήχηση στο εξωτερικό.  Ανάμεσά τους ο Γκάιντο Γκαζντάνοφ, του οποίου τα βιβλία κατάφεραν, ύστερα από τόσα χρόνια,  να σπάσουν την κρούστα της αφάνειας συστήνεται στο ελληνικό κοινό με το “Φάντασμα του Αλεξάντρ Βολφ”  από τις εκδόσεις Αντίποδες, σε έξοχη μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου και επίμετρο του Χρήστου Αστερίου. Γιατί η εκδίκηση του καλού στη λογοτεχνία είναι πιάτο που τρώγεται συνήθως κρύο… Διαβάστε το!