Οι ενήλικες ζωγραφίζουν, όταν νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν. «Γράφουν» δηλαδή τη ζωή, την αποδίδουν με σχέδια και χρώμα.
Η καλλιτεχνική έκφραση των παιδιών όμως είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Τα παιδιά γεύονται τη ζωή και κάθε πτυχή της με τρόπο ουσιαστικά εγκάρδιο, σε ένα χείμαρρο αισθήσεων και συναισθημάτων. Βιώνουν σε βάθος τους ήχους, τα χρώματα, τα αρώματα, το φως, και τα αποτυπώνουν με ύφος ανάλογο σε κάθε καλλιτεχνική έκφραση τους. Η τέχνη τους λοιπόν, πλάθει μια άλλη φιλοσοφία για τη ζωή, αναδεικνύοντας το κάλλος και τις ευλογίες που μας περικλείουν, σε μια προσέγγιση μαγική μα και συνάμα ελπιδοφόρα. Στην πραγματικότητα, τα παιδιά με την φωτεινή οπτική τους «ζωραΐζουν» (ζω + ὡραΐζω = καλλύνω, καλλωπίζω) και δεν ζωγραφίζουν (ζω + γράφω), όπως συνηθίζαμε να λέμε έως τώρα. Το γ για κάθε γκρίζο που σκοτεινιάζει τη ματιά μας και το φ για κάθε φραγμό που εμποδίζει την καρδιά μας να νιώσει, έχει αφαιρεθεί από την λέξη ζωγραφίζω, δίνοντας πνοή στην νεογέννητη λέξη «ζωραΐζω», για να επαναπροσδιορίσει τον ορισμό της παιδικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, χαρίζοντας της μια νέα ταυτότητα, με έμπνευση την ζωογόνο ενέργεια της παιδικής ψυχής.
«Ζ Ω ρ α ΐ Ζ Ω»
με το πινέλο και την παλέτα μου
γεύομαι κάθε γλύκα της ζωής
ανθίζω σαν ανοιξιάτικο λουλούδι
ταξιδεύω σε τόπους μυθικούς
ονειρεύομαι σαν να πετώ στον ουρανό
φωτίζω σαν ήλιος τον κόσμο!
Τι είναι μοναδικό στο νέο πρόγραμμα της Παιδικής Πινακοθήκης Ελλάδας;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Επειδή πιστεύουμε ότι κάθε παιδική καλλιτεχνική έκφραση έχει ανεκτίμητη αξία, όλα τα έργα θα προβάλλονται στην συλλογή «Ζωραΐζω» και θα κοσμούν τις εκθέσεις του προγράμματος, χωρίς να μπαίνουν στη διαδικασία αξιολόγησης, βαθμολόγησης και επιλογής. Κάθε μικρός καλλιτέχνης που φιλοτεχνεί ένα έργο, θα λαμβάνει το ειδικό ΒΡΑΒΕΙΟ, ως επιβράβευση για το ταλέντο και την φαντασία του. «Ζωραΐζουμε» λοιπόν, παρέα με τα αγαπημένα μας παιδιά, φιλοτεχνώντας μοναδικά αριστουργήματα που απεικονίζουν ένα κόσμο ιδανικό και ονειρεμένο, σαν κι εκείνο που τους αξίζει!
Εκτιμώντας τα απλά και τα σπουδαία, τα παιδιά μας εκπλήσσουν με την ιδιαίτερη ματιά τους ή με την προσήλωση τους σε απίθανες λεπτομέρειες˙ ο παφλασμός των κυμάτων μπορεί να περνάει απαρατήρητος από εμάς, αλλά μπορεί να αποτελέσει πηγή πολύωρου παιχνιδιού για ένα παιδί, που κυνηγώντας κάθε κυματάκι, εναρμονίζεται με τη ισορροπία της φύσης. Ένα αγριολούλουδο, μια πεταλούδα, ένας χαρταετός ή απλά ένα συννεφάκι με παράξενο σχήμα, μπορούν να σταθούν αιτία για έμπνευση και αέναη διασκέδαση. Παρατηρώντας ένα παιδί, αν έχει την επιλογή, δεν περπατάει αλλά χοροπηδάει, δεν μιλάει αλλά τραγουδάει. Είναι αυτός ο αστείρευτος ζήλος για ζωή, η μαγική περίοδος στη ζωή ενός ανθρώπου, όπου όλα είναι όμορφα, ενδιαφέροντα, συναρπαστικά. Τα παιδιά λοιπόν, αντί να «γράφουν» τη ζωή, την «ωραΐζουν», την ομορφαίνουν, την παρουσιάζουν στα έργα τους στην καλύτερη της εκδοχή, την «ζωραΐζουν», αντί απλά να την ζωγραφίζουν.