Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορεί το βιβλίο, Ζωές του φθινοπώρου του Θοδωρή Παπαθεοδώρου.
Αθήνα, 1966
Η πλατεία Ηρώων, η οδός Ήβης, η οδός Νυμφών, τόποι και δρόμοι σαν όλους τους τόπους και δρόμους της Αθήνας, μικροί, ασήμαντοι, λυπημένοι, τυραννικοί, μα κι απέραντα τρυφεροί. Έχουν πολλή σκόνη, πολύ βάσανο, πολλές γυναίκες, πολλά παιδιά, πολλή φασαρία και πολλή σιωπή. Σ’ αυτούς τους δρόμους γεννιούνται και πεθαίνουν οι επιθυμίες και τα όνειρα των ανθρώπων που έρχονται κάθε δειλινό με το γλυκό αεράκι και χάνονται κάθε αυγή με τη θλιβερή σειρήνα της φάμπρικας.
Οι ελπίδες του νεαρού Λουκά, η νοσταλγία του ξεπεσμένου «Κόμη», ο αδιέξοδος έρωτας του μεσόκοπου Αγησίλαου, η γονατισμένη ζωή της εργάτριας Αργυρούλας, ο σκληρός Βλάσης και η εξαπατημένη Φρόσω, η απογοήτευση της Άννας που ικετεύει για δυο λέξεις τρυφερές, ο φιλότιμος Σπύρος κι ο γοητευτικός Αλέκος που την πολιορκούν, αλλά κι η θεατρίνα, ο χαφιές, ο τραμπούκος, οι παπατζήδες, οι πόρνες, οι ιδρωμένοι άντρες στα μηχανουργεία και οι γυναίκες που βρίζονται στα κεφαλόσκαλα, προτού αγκαλιαστούν και σταυροφιληθούν ξανά αλλάζοντας λόγια συγγνώμης κι αγάπης.
Ζωές γλυκές και ζωές φαρμακωμένες, αξιοπρεπείς και μικρόψυχες, τραχιές και τρυφερές. Άλλες εύκολες, άλλες δύσκολες, άλλες ακύμαντες κι άλλες φουρτουνιασμένες. Ζωές ασπρόμαυρες, γρατζουνισμένες, φθαρμένες, μα και ζωές ανυπόφερτα νοσταλγικές.
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου γεννήθηκε στα Δίκαια του Έβρου περί τα μέσα του 1965 και κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία των Φίλων στα κυλικεία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και στον ελεύθερο χρόνο του τελείωσε το Παιδαγωγικό του εν λόγω ιδρύματος. Έκτοτε υπηρέτησε με ζήλο τη στοιχειώδη εκπαίδευση, αλλά όχι και λογική. Επί σειρά ετών εργάστηκε σε αθηναϊκές εφημερίδες προκαλώντας ενθουσιασμό στους αρχισυντάκτες. Συμπλήρωνε με σατιρικά σχόλια τα κενά της ύλης που ανέκυπταν καθημερινώς. Από το 2002, και για λόγους σεμνότητος, διέκοψε την καριέρα του στον Τύπο και αφιερώθηκε στην ουσία. Το μυθιστόρημά του “Οι εφτά ουρανοί της ευτυχίας” τιμήθηκε με το Βραβείο Σύγχρονου Ελληνικού Μυθιστορήματος, ενώ το μυθιστόρημά του με τίτλο “Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου”, τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στα πλαίσια του 20ού Πανελλήνιου Συμποσίου Ποίησης και Πεζογραφίας. Επίσης, το μυθιστόρημά του “Οι κόρες της λησμονιάς” ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2010.