Ο Σωτήρης Τσαφούλιας τα τελευταία χρόνια ζει το μεγάλο του κινηματογραφικό όνειρο. Μόλις το 2014 κυκλοφόρησε η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία «Κοινός παρονομαστής» και δύο χρόνια αργότερα, η νέα του δημιουργία «Έτερος εγώ», απέσπασε δύο βραβεία στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: το Βραβείο Κοινού Fischer Ελληνικής Ταινίας–Μιχάλης Κακογιάννης και το Βραβείο Νεότητας.
Είναι ένα από τα πρόσωπα της νέας γενιάς κινηματογραφιστών που φαίνεται ότι θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Στην συνέντευξη που ακολουθεί, μιλά με ενθουσιασμό για την κυκλοφορία της ταινίας «Έτερος Εγώ», ενώ μας προϊδεάζει για μια ενδιαφέρουσα και δημιουργική συνέχεια.
Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul. N.: Η κινηματογραφική παρουσία σας μετρά ελάχιστα χρόνια και μόλις η δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους σας, «Έτερος Εγώ», διακρίθηκε με δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πώς γεννήθηκε η συγκεκριμένη ιδέα;
Σωτήρης Τσαφούλιας: Υπήρξε ένα περιστατικό στο παρελθόν που είχε να κάνει με αυτό που συμβαίνει στην ταινία (δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να πω περισσότερες λεπτομέρειες, θα ήταν spoiler) και αρκετά χρόνια αργότερα όταν διάβασα το συγκεκριμένο θεώρημα του Πυθαγόρα που αναφέρεται στο Έτερος Εγώ, έκανα το συνειρμό και έγραψα το σενάριο.
Cul. N.: Τι σας γοητεύει ιδιαίτερα στις δύο επιστήμες των μαθηματικών και της εγκληματολογίας ώστε να τις χρησιμοποιήσετε ως βασικούς άξονες της δημιουργία σας;
Σ. Τσ.: Με γοητεύει ο τρόπος που και οι δυο επιστήμες αποδέχονται την αντίφαση. Ο άφοβος χειρισμός του αβέβαιου και η τολμηρή τους διείσδυση στην πιθανότητα της πραγματικότητας. Θεωρώ, όπως αναφέρεται και στην ταινία, ότι η εγκληματολογία πλησιάζει πολύ την τέχνη σαν επιστήμη μια και αυτό που κάνει, είναι να αναζητά το φώς, ψάχνοντας στα πιο σκοτεινά μέρη του ανθρώπινου μυαλού.
Cul. N.: Όσον αφορά στους ηθοποιούς, πείτε μας, πώς προέκυψε η συμμετοχή του Francois Cluzet στην ταινία και πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε δεύτερη φορά με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη;
Σ. Τσ.: Από την πρώτη στιγμή που έγραψα το σενάριο, το συγκεκριμένο ρόλο ήθελα να τον παίξει ξένος ηθοποιός για λόγους κυρίως αλληγορικούς. Ένας Έλληνας που βρίσκεται σε αδιέξοδο και στρέφεται σε ένα ξένο για να του πει αυτό που θα έπρεπε να ξέρει σαν Έλληνας. Ο Francois Cluzet είναι εδώ και πολλά χρόνια ένας από τους πλέον αγαπημένους μου ηθοποιούς και το ότι δέχτηκε να συμμετάσχει στην ταινία μόλις διάβασε το σενάριο και ο ενθουσιασμός με τον οποίο το έκανε ήταν τεράστια τιμή και χαρά για όλους εμάς που συνεργαστήκαμε μαζί του. Ήταν επίσης ένας τρόπος να μοιραστώ με το κόσμο ότι κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο. Με τον Πυγμαλίωνα γνωριστήκαμε στα γυρίσματα της πρώτης μου ταινίας και δεν μας πήρε πολύ χρόνο να καταλάβουμε ότι θα δέναμε σαν άνθρωποι. Μετά το τέλος των γυρισμάτων του Κοινού Παρονομαστή το 2013, του έδωσα το σενάριο του Έτερος Εγώ και του ζήτησα τη γνώμη του. Από τότε ξεκίνησε το ταξίδι που οδήγησε στην ολοκλήρωση του Έτερος Εγώ. Είναι εξαιρετικός επαγγελματίας και ιδιαίτερα παθιασμένος με αυτό που κάνει. Προσεγγίζει τους ρόλους του με πολύ αγάπη και πάθος. Χαίρομαι πολύ να συνεργάζομαι μαζί του.
Cul. N.: Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε ουσιαστικά με το σινεμά και ποιες είναι οι προσωπικές σας επιρροές;
Σ. Τσ.: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό ήθελα να κάνω. Αναγκάστηκα να ακολουθήσω έναν άλλο δρόμο επαγγελματικά στη λογική ότι στην Ελλάδα ζούμε και «πάρε ένα χαρτί να έχεις κάτι σίγουρο» (τότε υπήρχαν πράγματα που μπορούσαμε να θεωρήσουμε σίγουρα, σε αντίθεση με σήμερα). Όταν κατάφερα να εξασφαλίσω στην οικογένεια μου αυτά που ήθελα, αποφάσισα να προσφέρω στον 15χρονο εαυτό μου αυτό που του στέρησα για χάρη μιας πιο σίγουρης επιλογής και έτσι γύρισα στο σινεμά.
Παρακολουθώ κινηματογράφο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, επομένως δεν θα μπορούσα να απαντήσω με ακρίβεια αν έχω επιρροές και από που προέρχονται. Είναι σαφές ότι προφανώς έχω, αλλά δεν είναι συνειδητές. Όταν γράφω ένα σενάριο μοναδική μου επιρροή είναι η αλήθεια της ιστορίας που αφηγούμαι και ο λόγος για τον οποίο θέλω να μοιραστώ αυτή την ιστορία με τον υπόλοιπο κόσμο. Τον τρόπο σκηνοθεσίας, τον επιβάλλει το σενάριο, τον επιβάλλει η ίδια η ιστορία.
Cul. N.: Ο δρόμος για την πραγματοποίηση των κινηματογραφικών «ταξιδιών» σας ήταν εύκολος; Πώς μπορεί ένας νέος δημιουργός να αναδειχθεί στο χώρο;
Σ. Τσ.: Όταν αγαπάς κάτι πολύ και το κάνεις βάζοντας σε αυτό, όλο σου το είναι, δεν υπάρχουν «δυσκολίες». Υπάρχουν προκλήσεις. Προκλήσεις που πρέπει να ξεπεράσεις, ή να αντιμετωπίσεις για να φτάσεις εκεί που θες. Δεν νομίζω ότι είμαι εγώ αυτός που μπορεί να δώσει συμβουλές σε ένα νέο δημιουργό για το πως θα αναδειχθεί. Κινηματογράφο δεν κάνεις για να αναδειχθείς, αλλά για να μοιραστείς με τον κόσμο ένα παραμύθι που μια φωνή μέσα σου, επιβάλλει να το μοιραστείς. Από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου και στη ζωή και στον χώρο των επιχειρήσεων και στο χώρο του κινηματογράφου το μόνο που μπορώ να πω είναι, ότι όταν δεν φοβάσαι να κοιτάξεις το όνειρο στα μάτια και βάλεις μέσα σε αυτό όλη σου τη ψυχή, το όνειρο αποκλείεται να σου αντισταθεί. Θέλει πίστη, επιμονή, αγάπη και κυρίως τόλμη. Οι άνθρωποι που καταφέρνουν αυτό που θέλουν στη ζωή τους είναι αυτοί που θεωρούν εφικτό αυτό που οι άλλοι θεωρούν ανέφικτο και δεν το προσπαθούν καν.
Cul. N.: Τι γεύση σας άφησε συνολικά η εμπειρία του «Έτερος εγώ» και πώς φαντάζεστε την συνέχεια;
Σ. Τσ.: Όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες, έτσι και το Έτερος Εγώ μου άφησε ανάμικτες γεύσεις. Με οδήγησε σε καινούργια λάθη από τα οποία έμαθα, με γνώρισε σε καινούργιους ανθρώπους που μπορώ να αποκαλώ φίλους, υπήρξαν φορές που με τσάκισε και φόρες που με πήγε βόλτα στα σύννεφα. Ήταν μια εμπειρία από αυτές που σε κρατούν αιχμάλωτο στην εποχή που την έζησες. Εδώ και αρκετούς μήνες, μαζί με την παραγωγό μου, Φένια Κοσοβίτσα, δουλεύουμε δυο καινούργια κινηματογραφικά projects που έχουν να κάνουν με το εξωτερικό. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πω οτιδήποτε. Άλλωστε το μόνο που με απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι η επαφή του Έτερος Εγώ με το κοινό του.
◊ Η ταινία “Έτερος Εγώ”, κυκλοφορεί στους κινηματογράφους την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου από την Feelgood