Έχουμε αρκετές φορές ακούσει ευφυολογήματα ή εκφράσεις με υποθέσεις για το τι θα γινόταν ή γίνεται σε ένα πιθανό παράλληλο σύμπαν και γελάσαμε ή αναρωτηθήκαμε επιδερμικά επ’ αυτού σε στιγμές ευθυμίας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν επιστημονικές θεωρίες και έρευνες που τεκμηριώνουν την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων και επιπλέον δίνουν υλικό για την σύνθεση πολυεπίπεδων θεατρικών έργων.
Οι «Αστερισμοί» του Νικ Πέιν, είναι πολυσύνθετοι. Ξεκίνησε να τους γράφει σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για τον ίδιο, όταν ο πατέρας του «έφυγε» από καρκίνο. Εκείνες τις ημέρες παρακολούθησε τυχαία ένα ντοκιμαντέρ που αφορούσε τις ασυμβατότητες μεταξύ Θεωρίας της Σχετικότητας και Κβαντικής Μηχανικής και το πώς θα μπορούσαν αυτοί οι δύο ακρογωνιαίοι λίθοι της Φυσικής να συνδυαστούν. Ώσπου εμφανίζεται η Θεωρία των Υπερχορδών, η οποία για να ισχύσει, οι επιστήμονες έπρεπε να αποδεχτούν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 11 διαστάσεις χωροχρόνου και τελικά ίσως το σύμπαν που γνωρίζουμε να μην είναι το μοναδικό.
Ο συγγραφέας προσάρμοσε τις επιστημονικές του αναζητήσεις σε μια φαινομενικά καθημερινή ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων από τους δεκάδες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Και δεν βάδισε στα μονοπάτια της επιτήδευσης, όπως ίσως θα έπραττε κάποιος που θα ήθελε να δώσει ένα πλαίσιο στιβαρότητας γύρω από τις θεωρίες αυτές, παρά τις προσέγγισε με μεστότητα και απλότητα. Όπως άλλωστε αναφέρεται κάπου στο έργο, «οι καλλιτέχνες κάνουν τον κόσμο πιο εύληπτο μέσω της τέχνης».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Να σημειωθεί ωστόσο ότι πριν την έναρξη της παράστασης, οι καθηγητές αστροφυσικής του ΕΚΠΑ, Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, μέσα από ένα βίντεο, απαντούν σε καίρια επιστημονικά ερωτήματα, προσπαθώντας να μυήσουν το θεατή στον κόσμο της φυσικής και των θεωριών που προκύπτουν από το έργο. Η πλήρης συνέντευξη είναι διαθέσιμη τόσο στον ιστότοπο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, όσο και στο πρόγραμμα της παράστασης.
Ενώ υπάρχουν και άλλα κείμενα που μιλούν για τις εκδοχές ιστοριών και έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους την πολυπλοκότητα του λόγου, οι «Αστερισμοί» εστιάζουν στο συναίσθημα και την πνευματική ανησυχία.
Η υπόθεση αφορά μία αστροφυσικό και έναν μελισσοκόμο που γνωρίζονται κατά τη διάρκεια μιας γιορτής. Από κει και ύστερα, δίνονται διάφορες εκδοχές της εξέλιξης αυτής της σχέσης. Διαφορετικοί κόσμοι, ξεχωριστές οπτικές, συναισθήματα, πορείες. Στα παράλληλα σύμπαντα, ποτέ δε συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα ανάμεσά τους. Άλλοτε σμίγουν ή χωρίζουν, άλλοτε αποδέχεται ή απορρίπτει προτάσεις γάμου, ενώ παράλληλα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μαζί η χωριστά την δυσμενή κατάσταση υγείας της νεαρής.
Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, είναι στέρεη και καταλυτική. Χρωματίζει ιδιαίτερα κάθε συναισθηματική μετάπτωση των ηρώων, τους τοποθετεί έξυπνα μέσα σε ασύμμετρους σχηματισμούς από φως, ενώ επιλέγει την απλότητα και τη λιτότητα τόσο σε επίπεδο σκηνικού, όσο και στις γενικές σκηνοθετικές εντολές. Καλύπτει έξυπνα τα κενά με την βοήθεια του Παντελή Μακκά στο εικαστικό κομμάτι του απέραντου και πανέμορφου σύμπαντος, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις του Σταύρου Γασπαράτου και την επιμέλεια κίνησης της Αγγελικής Στελλάτου.
Οι δύο ηθοποιοί στέκονται ευθύβολα απέναντι στους ήρωές τους. Ο Μάκης Παπαδημητρίου ως Ρόλαντ, είναι συναισθηματικός, γλυκός, με υποδόριο κωμικό στοιχείο, ενώ η Στεφανία Γουλιώτη δίνεται με πάθος στο ρόλο, τόσο στις ανάλαφρες στιγμές όσο και τις δραματικές, ιδιαίτερα στις κορυφώσεις. Οι δύο τους έχουν μια πολύ καλή χημεία, μεταλλάσσουν τις ψυχικές τους διαθέσεις με γρήγορους ρυθμούς και παρασύρουν το θεατή στα παράλληλα σύμπαντα της δράσης. Ιδιαίτερη μνεία για την βαθιά συγκινητική σκηνή που το ζευγάρι καλείται να συνεννοηθεί στη νοηματική γλώσσα.
Οι μυστηριώδεις και συχνά συνταρακτικοί «Αστερισμοί» του Νικ Πέιν, λάμπουν πάνω από το Θέατρο του Νέου Κόσμου και περιμένουν το κοινό να τους εξερευνήσει.
Η παράσταση «Αστερισμοί», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, μέχρι 13 Απριλίου 2014. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ